HENLEY,

I1IIIII1IIIIIIIIIIIIII1IIIIIII1I1MÉ

Het bela^rijkst^roticertrum ter wereld!

Terwijl het Ned. roeiseizoen met de maand Juni vrijwel afloopt, omdat we op dit moment Varsity, Hollandia, Koninklijke, Telegraafbeker, Laga reeds gehad hebben op 't wedstrijdgebied en ons alleen nog de nationale kampioenschappen en de najaarswedstrijden van den A.R.B. te wachten staan, zal deze week in het buitenland de belangrijkste roeiregatta van het jaar gehouden worden: Henley, op r, 3, 3 en 4 Juli, 'n roeifestijn dat meer waarde heeft dan de Europeesche kampioenschappen, die ditmaal bij Parijs vastgesteld zijn. Henley is voor den roeiliefhebber het land van belofte: de wedstrijden om de Grand en om de Diamond Sculls vormen met hun Engelsche, Duitsche, Canadeesche, Amerikaansche en Australische deelnemers 'n soort officieuse wereldkampioenschappen en daarnaast zijn ook Thames Cup en Stewards Cup roeinummers van de eerste orde.

Zooals elk jaar in de eerste dagen van Juli heeft de sportliefhebber in Engeland 'n overdaad aan belangrijke int. sportgebeurtenissen te verwerken: de Engelsche athletiekkampioenschappen, Wimbledon's tennistournooi en de Henleyregatta vallen samen en menigeen zou wenschen dat hij zich in drieën verdeelen kon om die drie wereldsporttournooien alle drie te aanschouwen. Merkwaardig genoeg is aan geen van die drie Engelsche sportfeesten uit de eerste Julidagen 'n wereldkampioenstitel verbonden, maar toch geldt èn bij de athleten èn bij de tennissers èn bij de roeiers het winnen van een dezer tournooien als het hoogste wat er voor 'n sportman te behalen is.

Henley is nog weer iets sterker bezet dan vorig jaar: toen waren er 94 roeiploegen en sciffeurs ingeschreven, nu heeft men de ioo deelnemers bereikt. Helaas zijn daarbij geen Hollanders: Gunther roeit niet meer en de plannen tot uitzending van een onzer studentenploegen zijn plannen gebleven, tot uitvoering is het niet gekomen. —o—

Maar ook zonder Ned. deelnemers staat Henley voor onze roeiwereld toch in het centrum der belangstelling. Zal Bob Pearce, de populaire Olympische kampioen, de Diamond Sculls winnen? Wat zullen de drie Duitsche achten bereiken voor de Grand? Hoe sterk zal de Amerikaansche studenten¬

acht uit Harvard zijn ? Ziedaar eenige vragen, waarvan het antwoord iederen roeiliefhebber interesseert.

We zullen niet probeeren om in deze kolommen te gaan uitpuzzlen wie (op papier!) de verschillende nummers winnen moet. Bij 'n nationalen roeiwedstrijd is zooiets al vrijwel ondoenlijk (men denke maar eens aan de diverse Varsity-voorspellingen), maar bij int. wedstrijden tusschen tegenstanders uit andere landen en zelfs andere werelddeelen is het heelemaal onmogelijk, want de tijden, welke de ploegen en sciffeurs in eigen land maken, zijn zoo volkomen afhankelijk van baan, wind, stroom, enz. dat ze 'n hoogst onbetrouwbaar punt van vergelijking vormen. We willen daarom alleen vaststellen, dat één buiteniandsche sciffeur 'n poging zal wagen " om de Diamond Sculls voor zijn land te veroveren en dat er voor de Grand evenveel buitenlandsche als Engelsche ploegen staan ingeschreven, namelijk de Berliner, Mainz—Kasseller, Wannsee en Harvard tegenover de London Rowing Club, Thames en de head-of-theriver ploegen van Oxford en Cambridge. Veel liever willen we iefs schrijven over de historie en de entourage van deze Henley-wedstrijden, die niet alleen 'n sportief doel hebben, maar daarnaast ook 'n ware volksverhuizing van toeschouwers te weeg brengen, zooals verder alleen Derby, Boatrace en Cupfinai dat vermogen te doen.

—o—

De Henley Regatta wordt bijna honderd jaar lang gehouden. In 1839 vond de eerste roeiwedstrijd te Henley plaats, sindsdien heeft Henley alle andere roeiwedstrijden in belang overtroffen en zich tot 'n officieus wereldkampioenschap ontwikkeld. De plaats Henley zelf is 'n stadje van 7000 inwoners, dat hoogstens als weekendverblijf voor den Londenaar in aanmerking komt, omdat het met den trein in een uur tijds te bereiken is en aan den oever van de Theems rustig en fraai gelegen is. Slechts het bootenhuis van de Leanderclub wijst er op dat hier elk jaar aan roeisport gedaan wordt; in den voorzomer ziet men er ook nog de zes groote tenten voor de roeiers en hun booten.

Wanneer de Henley Regatta gehouden wordt, is echter de heele omgeving

onherkenbaar veranderd: dan zijn er duizenden en nog eens duizenden roeiliefhebbers, die op of bij de rivier hun verblijf voor eenige dagen gekozen hebben in houseboats of eenvoudige tenten, die aan het tekort aan logeergelegenheid in het stadje zelf tegemoet komen.

De rivier is nabij Henly ongeveer 50 a 70 meter breed, waardoor men ruimschoots gelegenheid heeft om de baan met palen af te zetten en daarnaast de booten („punts") van de toeschouwers 'n plaats te verleenen. De afgezette ruimte voor de wedstrijden is 25 a 30 meter breed en 2110 meter lang. Langs den kant kan men de races volgen tot 1500 meter. Er zijn er echter betrekkelijk weinigen, die fietsend, rijdend of desnoods hardloopend op de Towpath hun ploeg vergezellen, want bijna alle toeschouwers volgen den strijd op het water, waarbij ze natuurlijk aan één punt gebonden zijn. De booten op de Theems vormen 'n soort natuurlijke tribune te water, die men nergens anders ter wereld ziet. Van 1500 meter tot de finish vindt men aan de oevers de „tribunes", waar men in luie stoelen 'n uitzicht op het water heeft (Visitors Enclosure en Stewards Enclosure) met de theetenten, waarin men 'n entree van twee shilling betaalt en dan thee en sandwiches kan gebruiken zooveel men wil. Het „Lunapark", waar Zigeuners, Schotsche danseressen en Heilssoldaten tusschen de toeschouwers ronddwalen, vormt 'n ander Henley, maar dat heeft met het eigenlijke roeifeest niet veel te maken, —o—

In Henley komen studentenroeiclubs> burgerroeivereenigingen en scholierenclubs uit: vorig jaar was de verhouding tusschen deze drie categorieën 6-5-1, waarbij de opmerking dat men in de Engelsche vakpers grootendeels de meening huldigt dat scholierenroeiers eigenlijk niet op Henley thuis behooren. Bij de circa 80 heats en finales, die er van Woensdag tot Zaterdag a.s. te roeien zijn, heeft men 'n wedstrijdcommissie van twaalf leden en daarnaast vier kamprechters, drie tijdwaarnemers en drie finishrechters. Alleen voor de winnende ploeg of den winnenden sciffeur wordt tijd opgenomen; de achterstand van nummer twee wordt geschat of anders, wanneer het verschil te groot is, wordt het als „gemakkelijk gewonnen" aangegeven. De prijs-uitdeeling werd vorig jaar verricht door den toen 91 jaar ouden roeiofficial Feuner, die in het eerste jaar der Henley Regatta (1839) geboren werd en zelf lang geleden deel had uitgemaakt van 'n winnende ploeg in de Grand.

Voor de tweede maal na den oorlog zullen Duitsche roeiers op de Henleyregatta uitkomen. Daardoor bestaat er bij onze Oosterburen 'n groote belangstelling voor Henley; 'n Duitsch reisbureau heeft zelfs 'n tiendaagsche reis Berlijn—Londen georganiseerd, die, met inbegrip van reisgeld, verblijf te Londen en dagelijksch vervoer naar Henley v.v., op 185 mark per persoon komt. 'n Ned. roeiliefhebber, die voor de Henleywedstrijden tien dagen naar Engeland gaat, komt heel wat duurder uit dan deze 110 gulden!

Bij Hoofdpijn «■ en bij Kiespijn

Mijnhardt's Poeders.

Doos 45 ct. Bij Uw Drogist.