Gratis!
'n Onbevredigende ■ athietiekdag te Arnhem,
U.D.I.'s jubüewnwedstrijden op het Vitesse-terrein.
Arnhem's athletiek voorheen en thans
Geruimen tijd is «de stad Arnhem een der hechtste bolwerken der athletiek in het Oosten geweest: eerst toen, 'n kwart eeuw geleden, Coops, Hoogveld, Evers, de Kreuk en andere Arnhemsche matadors de U.D.I.ploeg bijna onverslaanbaar maakten in vereenigingswedstrijden, later toen Vitesse, A.V.W. en U.D.I. in gezonden concurrentiestrijd behoorlijke athletiekploegen op de been brachten in den plaatselijken wedstrijd om den U.D.I.-beker, die als 'n Arnhemsen clubkampioenschap kon gelden. Uit die laatste periode, die ruim vijf jaar achter ons ligt, dateeren Vitesse's internationale wedstrijden, die 3000 toeschouwers naar Monnikenhuizen lokten, en de door U.D.I. georganiseerde wedstrijden om den Prins Hendrik-beker.
Helaas, die opleving der athletiek in Gelre's hoofdstad is weer voorbij; wanneer men het thans over athletiek in Arnhem heeft, dient men den voltooid verleden tijd te gebruiken, want er is vrijwel niets overgebleven van de athletiekploegen van Vitesse, A.V.W. en U.D.I., evenmin als er iets overgebleven is van de U.D.I.-bekerwedstrijden, die bij gebrek aan belangstelling verliepen. Vitesse waagde zich niet meer aan int. wedstrijden, de athletiekkampioenschappen van den Arnh. Voetbal Bond moesten meer dan eens wegens gebrek aan deelnemers worden afgelast, A.V.W. • verdween vrijwel uit de athletiekwereld en U.D.I. zat op te groote lasten om de risico van 'n kostbaren wedstrijd op zich te kunnen nemen, de athletiek in het Oosten verplaatste zich uit Nijmegen, Arnhem en Zwolle naar de kleinere plaatsen, zooals Dieren, Doetinchem en Doesburg.
Gist eren heeft U.D.I., dat altijd 'n voorvechtster van de athletiek is gebleven, nog eens 'n poging gedaan om deze zomersport in Arnhem te doen herleven, doch helaas, het resultaat bleek niet evenredig aan de moeite, welke Dirkse, Tolmeyer en hun medewerkers zich gegeven hadden. Het werd 'n matige athletiekdag op Monnikenhuizen en men ging naar huis met 'n onbevredigd gevoel, hoezeer we het in de Arnhemsche Gymnastiek en Athletiek Club U.D.I. ook prijzen, dat ze ter gelegenheid van haar 35-jarig bestaan 'n nationalen athletiekwedstrijd organiseerde.
Tegenwerkende factoren
Er waren verschillende factoren, die dezen wedstrijd tegenwerkten. Allereerst was er de klasse-indeeling van de K.N.A.U., welke het voor 'n provinciale vereeniging uiterst moeilijk maakt om 'n nationalen wedstrijd te organiseeren. Het aantal A-klassers in het
Oosten is uitermate beperkt, met een of twee Westelijken per nummer er bij komt men nog niet ver genoeg om van 'n behoorlijke bezetting te spreken, vandaar dat er vier deelnemers op de 450 en 1500 Meter A waren en drie bij het kogelstooten A.
Het aantal nieuwelingen is natuurlijk onbeperkt, maar.... om aan 'n nationalen wedstrijd in de C-klasse deel te nemen, is 'n identiteitskaart verplicht, terwijl voor zuiver-Oostelijke wedstrijden, zooals die te Doetinchem, Dieren, Terborg enz., de organiseerende vereeniging met vette letters op haar inschrijfbiljetten laat drukken: „Bij onze wedstrijden worden geen identiteitskaarten vereischt". Het gevolg van die eenigszins oneerlijke concurrentie is, dat vele athleten zeggen: „Waarom zou ik ƒ 1.25 uitgeven voor zoo'n kaart, die ik misschien alleen bij U.D.I.'s wedstrijden noodig heb ?" en Ze schrijven niet in.
Op den dag, waarop de inschrijvingen officieel sloten, had U.D.I. pas 'n vijftigtal deelnemers, dat geleidelijk nog opliep tot boven de honderd, maar de overgroote meerderheid daarvan kon — ook al door de klasse-indeeling — slechts op éên nummer uitkomen, met het gevolg, dat de meeste nummers slapjes bezet waren, niettegenstaande de lijst van 112 deelnemers.
Ook de propaganda in de pers had te wenschen overgelaten; slechts door regelmatig interessante nieuwtjes over den komenden wedstrijd te verstrekken in de plaatselijke bladen, kan men 'n aanvankelijk vrij onverschillig staand publiek naar 'n athletiekwedstrijd lokken en daar was nu niet veel van terecht gekomen. Het aantal toeschouwers was nu angstwekkend klein.
Het geringe aantal deelnemers per nummer deed diverse series vervallen, het geheel werd kaal en voor nietathletiekliefhebbers weinig interessant, waardoor we niet gelooven, dat er ook maar één zieltje voor de athletiek gewonnen zal zijn. Alleen het slotnummer, de Olympische estafette, bood spanning, voor het overige ging alles rustig en kalm, zonder bijzondere prestaties, waartoe zich trouwens het terrein met de vrij smalle ronde baan ook niet leende. Het voordeel van de magere bezetting was, dat men binnen de 25 uur gereed was met het heele programma; 'n niet al te listig persfotograaf, die tegen half vijf aan kwam wandelen, in de overtuiging, dat men toen zoowat halverwege zou zijn, kon zijn toestel rustig in de tasch laten, de wedstrijden waren net afgeloopen.
Arnhemsche deelnemers waren er, mede door de kwestie der identiteitskaarten, vrijwel niet. De vier plaatselijke K.N.A.U.-vereenigingen (U.D.I., Vitesse, A.V.W. en Gelre) brachten het samen tot drie deelnemers aan de individueele nummers, benevens eenige
Bij zonnebrand, doorzitten, stukloopen enz. is Purol zeer verzachtend en genezend. Allen die dezer dagen in Apotheek of Drogisterij een doos of tube Purol koopen, ontvangen daarbij zoolang de voorraad strekt, gratis een boekje over huidverzorging en huidgenezing.
estafette-ploegen. Alleen bij de juniornummers was de Arnhemsche athletiek beter vertegenwoordigd; tien juniores, maar alles tezamen waren voor de Arnhemsche athletiek — voor zoover nog bestaande — deze U.D.I.-wedstrijden wel eenigszins „bij U, voor U en zonder U".
De loopnummers
De 100 Meter voor klasse A bracht zes deelnemers aan den start, meteen finale dus. De lang niet egale baan, van cornervlag tot cornervlag dwars over het veld gelegen, liep iets bergopwaarts, waardoor enkele loopers meenden, dat ze te lang zou zijn. Onze hinkstapsprong-matador Peters (P.E.C.) won, zonder zich ten volle te geven, in 11,6 sec, daarbij het laatste stuk inhoudend. Beintema (Hellas) maakte met 11,8 sec. 'n halve seconde meer dan 'n week geleden en werd tweede voor den Blauw Witter Kok. .
Bij de C-klassers waren 24 deelnemers, die in het programma ingedeeld waren in zes series van vier man, wat reglementair onjuist is. Wedstrijdleider A. C. L. Meyer, die volgens het programma nog den reeds lang af geschaften titel van „voorzitter-kamprechter" voerde, liet hen overloten in vier series van zes. Op dit nummer bleek v. d. Steeg (Olympia, Deventer) met 11,9 sec. gedecideerd de snelste; uit dat loopertje kan wel iets groeien. In abominabelen slingerstijl won 'n junior-reus van Vitesse, Burgers, de 80 Meter voor juniores in precies 10 seconden.
Bij de 400 Meter voor klasse A zagen we den Hengelo'er v. d. Berg voor de eerste maal in dit seizoen zijn baan ten einde loopen. Bij den Meerbondenwedstrijd en te Haarlem gaf hij halverwege op, nu liep hij den afstand uit, maar werd beslissend geslagen door Prins (52,8 sec.) en Dop (52,9 sec), wier tijden op 'n grasbaan van 250 Meter lengte zeer verdienstelijk zijn te noemen.
Aan de 1500 Meter deed v. d. Berg ook mee, maar hier gaf hij oudergewoonte weer op. Dop, die blijkbaar afwisselend voor Nji Sri en V. en L. uitkomt, had het niet gemakkelijk tegen Willemsen uit Dieren, dien hij eerst op de laatste dertig Meter voorbij kon komen, om in 4 min. 32,6 sec. te winnen. Bij- hetzelfde nummer voor de B-klasse werd er 'n aanzienlijk sneller tempo ingezet, met het gevolg, dat de winnaar Hoogeweg (Hellas) er precies twee sec. sneller over deed dan de winnaar der A-klassers ! De Enschedeër Rietveld werd goede tweede.
P.E.C.'s estafette-succes
De estafettes waren 'n succes voor P.E.C, dat met het viertal v. d. Voort, Brilstra-van Huystee-Peters zoowel de 4 x 100 Meter als de Olympische estafette won. Bij de 4 x 100 Meter was de tegenstand niet al te zwaar; niettegenstaande slecht overgeven, won P.E.C. in 46,2 sec. de gouden estafettestokjes. Quick, dat van haar vroeger zoo puike ploeg alleen van Maanen had overgehouden, werd goede tweede met 'n verjongd tiertal, verwijl de derde