vari elegant zwaaien en zweven in de echte Old English style, waarvan het meest frappante wel is het zuiver eenparig vertraagd naar voren komen der rolbanken.

Vooral met sterke wind mee, zooals op de Varsity, is het volkomen beheerschen der slidings van het grootste belang, anders loopt de boot onder ons uit en dan zitten de slagen niet. Zoowel in de Njord- als in de Laga-boot was dit zeer opvallend en m.i. dankte Nereus haar welverdiende overwinning voornamelijk aan het duidelijk waarneembare beheerschen der slidings. Zonder wind of met tegenwind had de uitslag wel eens anders kunnen zijn en Wij zullen op de volgende wedstrijden gelegenheid hebben den invloed daarvan te aanschouwen.

Dit wordt er bij Cambridge, zooals beschreven, op haast overdreven wijze ingetimmerd, en daaraan heeft het in hoofdzaak zijn succes der laatste jaren te danken, want niets komt zoozeer aan het zuivere doorloopen ten goede.

Geen fractie van een seconde blijft het lichaamsgewicht op de voorpunt rusten als de bladen eruit zijn, het is dan scherp weg met de handen én doodrustig naar voren zWeven, wat de boot natuurlijk beter doet doorloopen dan een wild gejaag van 36 of meer pittige doch foutieve slagen. In ieder geval kost het oneindig minder arbeid, wat de roeisport ten goede komt door minder kans op overtraining, hartvergrootingen etc. etc.

Hoe vaak zien wij niet ploegen, waarbij een groot percentage paardekrachten in warmte en verhoogde bloeddruk Wordt omgezet, inplaats van in snelheid. De zelfbeheersching van den Brit, die men terug vindt in het rustige slidingwerk, zelfs in een heeten eindstrijd, maakt hem juist zoo geschikt voor racen, en wij moeten er dus vooral op letten dat onze roeiers nooit het hoofd en daarmee hun slidingrust verliezen, al dreigt het opjagend gebrul bij de eindstreep deze wel eens te verstoren.

Men tubbe dus, vooral de juniores, net zoolang met twaalf slagen totdat hun sliding werk volmaakt rustig is en men zette dit voort tot vlak voor de race, zelfs voor Brocklebanks, net zoolang tot men volmaakte rust ziet, zelfs in een „burst" tot racetempo.

Vele, zoo niet de meeste, slidings staan zichtbaar stil aan het eind van den slag, wat fout is, en even zichtbaar ziet men de boot daardoor vertragen.

Iedere scheepsbouwkundige zal u zeggen dat, om een boot op gang te houden, niet de helft van den arbeid noodig is als cm haar uit vertragingen weer te versnellen, hier komen krachten in het spel, die quadraten zijn van de average-arbeid die noodig is. Ir. Kouwer, de oud-Laga coach zou, als scheepsbouwkundige, hierover meer kunnen vertellen, en dit ook gaarne doen wanneer hem gevraagd werd hierover wat theorie te geven.

Het is echter juist de kunst om dit vertragen en versnellen te vermijden en de boot te laten doorloopen. Hier moet alles op gericht zijn, en men zal goed doen hierover steeds de gedachte te laten gaan om onnoodige hartvergrootingen en medische bezwaren te vermijden en met een minimum arbeid de grootste snelheid te bereiken.

Zij, die hieraan reeds hun hoofdaandacht schenken, zullen een bevestiging vinden van hun juist inzicht in deze mededeeling over Cambridge.

H. F. A.

De eerste dag.

Hollandia heeft toch altijd een apart cachet. De Studentenwedstrijden vallen, doordat ze alleen voor onze studeerende jongelingschap zijn bestemd, buiten het kader van onze gewone roeiwedstrijden en de wedstrijden van de Koninklijke te Amsterdam zijn meer een feest voor de Amsterdamsche roeiliefhebbers dan wel voor de roeiers zelf. Daarmede hebben we natuurlijk niet het roeien zelf op het oog, doch meer de entourage van den wedstrijd.

Hollandia is echter het groote waterfeest voor alle roeiers. Zeker; de Alphensche burgerij leeft ook met de roeiers mee, de politie doet eveneens ' al het mogelijke om de zaak op rolletjes te laten verloopen en de jeugd gejuicht al even hard voor de winnende ploegen als de Amsterdamsche jochies dat doen, doch te 's Molenaarsbrug zijn gedurende de drie dagen na het groote roeifestijn de roeiers zelf de hoofdfiguren.

Zoo is het reeds tal van jaren geweest en zoo zal het ook nog heel wat jaren zijn. Opmerkelijk is het, dat er bij Hollandia zoo weinig verandert. Men ziet er, tenminste wat de leiders betreft, jaren achtereen dezelfde gezichten.

Ook de omgeving van de baan is niet veranderd. Toen we voor de eerste maal bij de Hollandia wedstrijden kwamen — dat was in het begin van deze eeuw — reed de pers in een ongemakkelijk brikje met een enkel paard bespannen, tegenwoordig rijden we in een groote touring-car, we zitten op zacht veerende kussens en we zijn beschermd voor regen en wind. Voor de pers is het in den loop der jaren hier wel wat gemakkelijker geworden; het eenige bezwaar is nog steeds, dat de officials aan de finish hun tenten niet hebben opgeslagen aan denzelfden kant van het water, waar de pers gedwongen is verblijf te houden. Het contact tusschen de officials en de pers moet dus door de megafoon worden onderhouden en waar de roeiwereld helaas geen megafoon-artist in zijn gelederen heeft als Munzert, die zijn hart aan de athletiek verpand heeft, hapert dat contact nog wel eens. Dan verschijnen de bladen zonder de gemaakte tijden, wat voor den gewonen lezer niet zoo heel erg is, doch wat voor de roeiers - soms een motief is om hun abonnement op te zeggen!

Bij Hollandia moet men zon en warmte hebben. Dan eerst komt dit waterfeest tot z'n volle recht. Vooral in de laatste jaren, nu de roeiers het Engelsche voorbeeld gaan volgen door met blazers in clubkleuren te verschijnen, geeft de zon nog meer leven aan het geheel.

Dit jaar was het felle rood van Laga wel overheerschend. Maar ook het hemelsch blauw van Njord, het krachtiger blauw van de Amstel en het donker groen van Argo was sterk vertegenwoordigd. Nereus, Triton en de andere clubs stelden hun kleuren op kleiner schaal ten toon.

Het liet zich Donderdag aanvankelijk niet al te best aanzien. Tegen drieën kwamen zware donderwolken aanzetten en eenige oogenblikken later kletterde de hagel en • ratelden de felle donderslagen. Maar op het water ging men rustig door met het uitvoeren der voorbereidende maatregelen. Strenge heeren regeeren niet lang! Inderdaad klaarde het weer tegen vier uur op en kon men in een heerlijk afgekoelde temperatuur van de verschillende voorwedstrijden op den eersten dag genieten.

De bel defect!

Van dezen eersten dag is niet zoo heel veel bijzonders te vertellen. Van vier tot acht kreeg men een aantal voorwedstrijden te genieten, waarvan er slechts enkele belangwekkend waren. Bovendien werd de zaak af en toe nog al wat bedorven doordat men het verkeer te water niet kon afsluiten, waarvan het gevolg was dat groote motorbooten met 'n sleep schuiten achter zich aan, op de meest ongeschikte momenten in de baan kwamen en als ongewenschte concurrenten fungeerden, vooral bij de ongestuurde nummers.

Hierbij kwam nog dat tegen het einde van den eersten dag de bel defect geraakte. Het verband tusschen de defecte bel en de wedstrijden was weliswaar niemand duidelijk, daar men den geheelen dag geen enkel belsignaal had gehoord, doch het gevolg van die weigerachtige bel was, dat er de laatste nummers geen tijden werden opgenomen. En dat had weer tengevolge, dat men bij de nummers van de jonge acht A niet kon uitmaken, wie de snelste tweede was! Ten einde raad werd toen besloten Vrijdagmorgen 'n extra-race