Hoe Feyenoord haar eersten wedstrijd tegen P.S.V. won.

De A.V. 1923 op Pinksterbezoek bij Haarlem Een 2-1 zege op Spamen

'i Dualmeet op bescheiden schaal

Het Pinksterprogramma van de Ned. athletiek mocht met zijn wedstrijden en wedstrijdjes te Drachten, Middelburg, Pijnacker, Den Haag en Heerlen quantitatief zeker niet onbelangrijk heeten, maar wat de qualiteit betreft, kon men eigenlijk alleen de nationale wedstrijden te Drachten onderbrengen bij de eerste klasse-athletiek-ontmoetingen. Vandaar dat de H.A.V. Haarlem en haar oude tegenstandster de A.V. 1923 op het denkbeeld kwamen om dit Pinksterprogramma aan te vullen met 'n dualmeet voor die leden, voor wie Drachten wel wat al te ver uit de buurt lag.

De bedoeling van deze dualmeet op bescheiden schaal was niet zoozeer 'n beslissende krachtmeting tusschen deze twee vereenigtngen, waarvan Haarlem immers toch de sterkste is, maar 'n ontmoeting, waarbij ook de jongeren hun kans zouden krijgen, 'n Achttal der sterkste Haarlem-athleten was naar Drachten getogen, doch in Eysker, van Musscher, Rinkel o.a. had men nog genoeg over. Het pleit voor den goeden clubgeest in het herboren 1923, dat de roodbroeken, die 'n uitnoodiging voor Drachten gekregen hadden, voor het reisje naar Friesland bedankten, omdat Ze liever met hun club naar Haarlem gingen, al was daar ook geen persoonlijk succes te boeken en geen blikje te winnen, 'n Heele volksstam A.V. 1923'ers van beiderlei geslacht maakte de reis naar de Spaarnestad mee, het was 'n clubtocht, waarbij men gemakkelijker kon tellen wie van de leden ontbrak dan wie wèl aanwezig was.

De 100 Meter is 'n Haarlem-specialiteit. Ook thans, nu de kopstukken ontbraken, won 'n jeugdig Haarlemmer, Eykmans, na feilen strijd tegen Talsma (A.V. '23). De tijden, resp. 11.9 sec. en 12 sec, vielen niet mee. Lijflander waagde zich aan de 400 meter, die hij zonder strijd in 53,2 sec.'won, 'n zeer behoorlijke prestatie.

De 1500 M. werd met voorgift verwerkt en daar men met de krachten der deelnemers vrij zuiver op de hoogte was, konden de voorgiften goed worden berekend. Oostermeyer, die van meet was gegaan, had 100 meter voor de fmish zijn tegenstander ingehaald, maar toen Bosloper, die 75 meter voorgift had gekregen, 'n eindspurt inzette en den Amsterdammer weer voorbij ging, verviel Oostermeyer in zijn eeuwige fout: gebrek aan strijdlust; hij liet zich door den verdienstelijk loopenden Haarlemmer met tien meter verschil kloppen. Bosloper maakte 4 min. 28,5 sec. over zijn 1425 M., voor Oostermeyer werd 4 min. 30,6 sec. over den vollen afstand genoteerd.

Eysker was met de discus uitstekend op dreef: vijf van zijn zes worpen passeerden de veertig meter en de verste bleek 40.36 M. te zijn. Selman, weer tot zijn oude liefde teruggekeerd, werd goede tweede. Bij het kogelstooten had Eysker aan 12.43 M. voldoende voor de eerste plaats. Speerwerpen bood 'n feilen strijd tusschen 1923's voorzitter Selman en 'n onder pseu¬

doniem uitkomend Haarlemmer, die tenslotte met 46.06 M. won.

Van Musscher deed mee aan verspringen en hinkstapsprong, die hij natuurlijk beide won (resp. 6.43 en 12.96 M.), maar op beide nummers had hij het niet gemakkelijk tegen den jongen A.V. 1923'er Fiedler, die zeven centimeter achterbleef bij het verspringen en twintig centimeter bij den hinkstapsprong, waarbij de te korte aanloop de deelnemers handicapte. Blankers fungeerde als non-playing captain bij de Amsterdammers en kwam dus niet tegen zijn ouden rivaal bij den hinkstapsprong uit. Met 1.70 M. bleef het hoogspringen onbeslist tusschen Küll (A.V. '23) en Veurman (Haarlem).

De beide estafettes waren voor de Amsterdammers, wier C-ploeg 46,1 sec. over de 4 X 100 M. liep. De 4 X 400 M. werd ingekrompen tot 4 x 391,60 M.; de tijd der A.V. 1923-ploeg over dezen pas ontdekten afstand was 3 min. 30,5 sec, wat ongeveer overeen komt met 3 min. 35 sec. over den vollen afstand.

—o—

Ook de juniores kregen hun deel in het programma: 100 M., 4 x 100 M., verspringen en speerwerpen waren er voor hen vastgesteld. In alle vier juniormummers waren de Amsterdammers verreweg de sterksten; zoo ging de 100 M. tusschen de clubgenooten v. d. Bosch en Veldman, die er beide 12 sec. over liepen, het verspringen was met 5.94 M. voor Veldman en bij het speerwerpen was Delden met 38 M. onaantastbaar.

Haarlem was op deze nummers niet gelukkig, doordat twee loopers in hun serie 100 M. 'n spier blesseerden en van verdere deelname moesten afzien. Daardoor ook was de Haarlemsehe estafetteploeg voor de 4 x 100 M. kansloos tegenover de Amsterdamsche juniores, die in 47,5 sec. wonnen.

De groote puntenvoorsprong, die de A.V. 1923 op de juniornummers behaalde, gaf den doorslag in het totaalresultaat, dat anders vrijwel gelijk geweest zou zijn: met 93-J—78J pnt. won de A.V. 1023 deze dualmeet, die door 'n aantal enthousiaste clubgenooten, benevens door den K.N.A.U.secretaris Pijper en diens echtgenoote, werd gevolgd. Het fraaie Haarlemyeld werd daarmee voor dit seizoen ingewijd: over veertien dagen is er de selectie-wedstrijd voor Londen en later in het seizoen de P.H. bekerwedstrijd. De derde belangrijke wedstrijd, die op het Haariem-veld gehouden zou worden, is helaas vervallen: het K.N.A.U.-bestuur achtte Nederland —België op 30 Augustus 'n ongewenschte concurrent van te Werve's jaarlijksche recordwedstrijden en lastte daarom den strijd tegen de Belgen af, zoodat het nog 'n jaar langer zal duren voordat de Ned. athleten weer eens tegen hun Belgische tegenstanders zullen uitkomen in 'n officiêelen landenwedstrijd.

M. J. Adriani Engels.

Oo 'n Zeer (ïncewnnti tiirUtin ™-,nr

'n kampioenswedstrijd, namelijk Zaterdagmiddag om half vijf, bonden Feyenoord (zonder Paauwe Jr.) en P.S.V. (zonder Lommen) den strijd tegen elkaar aan op het Spartaterrein, dat, niettegenstaande het vreemde aanvangsuur, gevuld met duizenden en nog eens duizenden toeschouwers, die gaarne hun etensuur er voor verzet hadden. Het bleek goed gezien van Feyenoord's bestuur om ook dezen tweeden thuiswedstrijd voor de kampioenscompetitie op Spangen te laten spelen ; er konden nu tweemaal zooveel toeschouwers den strijd bijwonen als aan den Krommen Zandweg en behalve 'n financieel succes boekte men ook 'n sportief succes door 'n 2—1 overwinning, zoodat het vrijwillig afstand doen van het terreinvoordeel in de wedstrijden tegen Ajax en P.S.V. geen nadeel heeft opgeleverd.

Het is 'n goedgespeelde wedstrijd geworden, waarin weliswaar Feyenoord niet het spelpeil bereikte uit den strijd tegen Sparta, maar die toch uitstak boven het meerendeel der competitiewedstrijden. Het goede verband in beide ploegen, speciaal bij Feyenoord, viel te prijzen, er werd soms verdienstelijk gecombineerd ; alleen het schieten was zwakjes, de beide midvoors (Groenendijk en van Eerd) misten meer kansen dan men eigenlijk in 'n kampioenswedstrijd mag verwachten.

Na 'n half uur nam Feyenoord op vrij gelukkige wijze de leiding : 'n voorzet van v. Heyzen werd door van Run in eigen doel gewerkt, waarmee deze P.S.V.'er het slechte voorbeeld volgde, dat zijn buurman van Zeyl hem vorige week tegen Go Ahead geboden had. Nog voor rust maakte P.S.V., ook niet zonder geluk, den stand gelijk : uit 'n dubieuse handsgeval van v. Heel (de internationaal zelf ontkende den bal met zijn hand te hebben aangeraakt) plaatste Paulissen den bal naar Hermans en deze schoot langs van Male, wien het uitzicht vrijwel belemmerd werd.

jn de tweede helft was het spel iets minder, krachtsverschil bestond er weinig en vrij onverwacht kwam eigenlijk het winnende doelpunt van Hendriks, die 'n verdwaalden bal oppikte en zuiver in het net schoot (2—1). De kansen, die zich daarna nog aan weerszijden voordeden, bleven onbenut, mede door vermoeidheid der spelers.

Bij P.S.V., dat na rust van Zeyl had moeten vervangen door van Eerd, vielen van Run, Paulissen en v. d. Broek het meeste op. Feyenoord beschikte over 'n betere halflinie, maar tóch gaf van Heel blijk geen anderhalf uur op volle kracht de spilplaats te kunnen bezetten. Zijn uithoudingsvermogen laat hem den laatsten tijd in de steek, wat op de spilplaats, die hij bij ontstentenis van Paauwe Jr. in zijn club bezet, nog veel meer opvalt dan op de linkshalfplaats in het Ned. elftalen Zwak punt was de te weinig bewegelijke van Dijke, die zich niet herstellen kan, als hij eenmaal gepasseerd is. Feyenoord's voorhoede combineerde verdienstelijk zonder dat er 'n bepaalde uitblinker in te vinden was.