Zou hij zitten ? Vriend en vijand in spanning, V.l.n.r.: v. d. Meulen, van Kol, van Run, Voorhoof, Cappelle, Anderiesen en Paauwe Sr.

Foto V.F.B.

HOLLAND-BELGIË INDRUKKEN^

Gisteren zijn we even in Antwerpen onze jaarlijksche nederlaag gaan halen. We beginnen er zoo langzamerhand al aan te wennen dat we in het voorjaar op 'n Zondagmorgen over de Keyzerlei drentelen langs allerlei Hollanders met roodwitblauwe cocardes of oranjestnkjes, allemaal met 'n min of meer vage hoop op (eindelijk eens!) 'n Nederlandsche overwinning, om dan tegen den avond aan een der ongezellige stationnetjes Berchem of Antwerpen-Oost den Parijschen D-trein af te wachten m gezelschap van 'n aantal teleurgestelde landgenooten, die met een of ander automobilistisch voertuig nog net op tijd zijn voor den D-trein. Van Kol en Tap, de twee die altijd op Zondagavond terug reizen zonder zich iets van het feestdiner na afloop aan te trekken, zijn vaste klanten van dien Parijschen trein, waarin men uitvoerig uiteen probeert te zetten waarom we nu eigenlijk verloren. ,

In de laatste jaren was de hoop op n Nederlandsch succes niet al te groot, omdat we toen hevig aan het afzakken waren in de voetbalwereld, maar de successen in de beide laatste int. wedstrijden te Amsterdam hadden aan het menschdom nieuwen moed gegeven: Nederland zou probeeren om weer eens op Belgischen bodem een overwinning in de wacht te sleepen, wat bij het dozijn wedstrijden na den oorlog slechts één keer gebeurd was. En toen nog wel met van Dijke's historische handsbal, waar men ruim zes jaar later nog niet overheen is gekomen in de Belgische voetbalwereld, die als axioma heeft aangenomen, dat de niet gegeven strafschop onherroepelijk gezeten zou hebben. Maar de hoop op 'n herhaling van de vijf weken geleden te Amsterdam behaalde 3—2 zege verdween evenals geleidelijk de roodwitblauwe onderscheidingsteekenen bij de Ned. toeschouwers verdwenen toen de Belgen in 19 minuten tijds hun o—1 achterstand bij rust om wisten te zetten in 'n 4—1 voorsprong, die tenslotte 'n 4—2 zege voor de Belgische kleuren werd.

Dat resultaat sloot zich aan bij de nederlagen van 4—1 te Brussel (September '30), 3—1 op 't Beerschotveld

(18 Mei '30) en 3—1, eveneens op het Beerschotveld (5 Mei '29) en het geen verwondering zou baren als men ditmaal niet 'n zekere hoop had gehad op de tweede Ned. zege te Antwerpen sinds den oorlog.

Ons elftal stelde echter teleur. De zwakke bezetting van spilplaats, midvoorplaats!(uitgezonderd nog het schot) en linksbackplaats kwam thans veel meer dan in de voorgaande wedstrijden naar voren, omdat de andere spelers niet in vorm waren. Alleen van Heel, PaauWe sr. en van Run beantwoordden aan de verwachtingen, de anderen bleven er onder met de twee Ajaciden en den Xerxesschutter als minsten en over alle linies waren de Belgen ditmaal beter dan de oranjeploeg in haar Tweka-shirts.

Toch hoeft dat geen reden te zijn om de ploeg, die nu drie achtereenvolgende wedstrijden in dezelfde samenstelling beëindigd heeft — zeldzaamheid in onze voetbalhistorie! — nu ineens te vernietigen omdat op twee goede wedstrijden één slechte gevolgd is. Als men de zwakke plekken vervangt en b.v. Wanders, Paauwe jr. en van Reenen 'n kans geeft, kan de kern van het elftal gehandhaafd blijven voor den strijd tegen de Denen, waarbij het voordeel van 'n goed ingespeeld elftal belangrijk kan zijn. ... . De Hollandsche spelers klaagden gisteren over het ongelijke grasveld, waarop de bloemetjes welig bloeiden tusschen het te hooge gras. Ze werden telkens verrast door onverwacht effect van den bal op een der graspollen en menige mistrap was 'n gevolg van het „weilandje". Dat de scheidsrechter goochelde met freekicks en jongleerde met offsidebeslissingen, droeg mede bij aan onze 4-2 nederlaag, maar we zouden ook bij 'n anderen scheidsrechter geslagen zijn.

Er waren 40.000 toeschouwers, die ons elftal zagen verliezen. Het beste overzicht van den strijd hadden vermoedelijk wel degenen, die zich n levensgevaarlijk zitplaatsje op' het dak der nieuwe tweede tribune hadden veroverd, waar ze rustig zaten zonder zich

iets aan te trekken van het loudspeakerbevel om er af te komen. „Zie maar dat je ons eraf krijgt," dachten ze en ze bleven er zitten, al waren er ook nog zooveel agenten, gendarmen en controleurs.

Evenals vorig jaar te Antwerpen stonden We bij rust met 1-0 voor, maar toch Was de stemming in het Ned. kamp nu veel minder optimistisch. In 1930 toch hadden We door inderdaad veel beter spel 'n verdienden voorsprong veroverd — Wie had toen kunnen denken dat er na rust zoo'n inzinking zou komen? — maar nu voelden We ons Wat vreemd met den 1-0 voorsprong na 'n speelhelft waarin de Belgen doorloopend beter hadden gespeeld, maar door slecht schieten van Voorhoof (Wat miste die blonde jongeling 'n paar prachtkansen) en door een vrij gelukkige penalty toch voor stonden. Anderiesen jr., de spil, die eerst trapte en dan keek Waat de bal heen moest (in tegenstelling met den puik plaatsenden Hellemans), had met een van zijn lukrake trappen 'n penalty geforceerd, maar daar Was het in onze voorhoede ook bij gebleven: Lagendaal werd te veel op zijn huid gezeten, Adam was wel handig, naar zette eigenlijk niets voor doel als practisch resultaat van zijn trucjes, de binnenspelers schoten niet en schoten ook niet op en van Nellen werd te Weinig in het spel betrokken.

België had dezen middag succes met haar verjongde elftal, Waarin van de oudjes feitelijk alleen de naar de Tsjechen vertrokken Raymond Braine werd gemist. De anderen, zooals NouWens, Hellemans en Voorhoof, gaven blijk er verrassend snel op vooruit te zijn gegaan, ze deden hun voorgangers van Halme en Pierre Braine vergeten. Alleen captain Hoydonckx en Moeschal met hun 30 levensjaren behooren tot de oude garde; Simons is 24 jaar, Nouwens 23, Hellemans 23, Versyp 22, v. d. Eynde 21, Badjou 21, van Beek 20, Voorhoof 20 en de benjamin Cappelle is pas 17 jaar oud. Een elftal, waar men nog pleizier van kan beleven!

En wat ons Hollanders betreft: we zullen maar doen als de Franschen in 1870 en hopen op „la revanche . Dat doen We al zoo 'n jaar of twaalf na eiken

wedstrijd te Antwerpen

M. J. Adriani Engels.

HET NIEUWE

ESKIMO RADIOTOESTEL

Iets beters op het gebied der RADIOTECHNIEK. Prijzen 125 en 165 gulden. Directe aansluiting op het lichtnet. Gemakkelijke betallngs condities.

N.V. INGENIEURSBUREAU - SLEUUES i Co.

Achter den Dom 6, Utrecht, Telefoon 83106