D.W.S.

begint goed!

Met 3—2 wint de blauwzwarte ploeg uit de Spaarndammerbuurt haar eersten promotiewedstrijd tegen West-Frisia.

De stad Amsterdam met haar driekwart-millioen inwoners is ontegenzeggelijk groot genoeg voor drie eerste klasse voetbalclubs, maar na de periode van vijf hoofdstedelijke eerste klassers die nu 'n dozijn jaren achter ons ligt, zijn het toch alleen maar Ajax en Blauw Wit geweest, die zich in de hoogste afdeeling hebben kunnen handhaven. De Spartaan, die geruimen tijd als derde representant van Amsterdam's voetbal optrad, moest het tenslotte ook afleggen, de hoofdstad hield het bij Ajax en Blauw Wit.

In de laatste jaren hebben D.E.C. en Zeeburgia vrijwel beurt om beurt geprobeerd om aan Amsterdam 'n derde eerste klasser te bezorgen, zonder succes echter, al scheelde het soms heel weinig. Dit seizoen zijn de beide Watergraafsmeersche clubs afgezakt tot middelmatige tweede klassers — D.E.C. zelfs nog wat daaronder — terwijl in het westen van Amsterdam 'n nieuwe ster oprees: D.W.S., de buurtclub uit het Spaarndammerkwartier, behaalde door twee sprekende overwinningen op de concurrenten Haarlem (6—2) en Hercules (3—o) het kampioenschap in vermoedelijk wel de sterkste tweede klasse-afdeeling uit het heele land en deze energieke West-Amsterdammers staan nu voor de taak om in één stormloop te bereiken wat aan D.E.C. en Zeeburgia bij verschillende pogingen gelukt is.

De inzet van de promotie- en degradatiecompetitie is voor D.W.S. in elk geval gunstig geweest: met 3—2 werd gewonnen van West Frisia, de Enkhuizer vereeniging, die op zoo fraaie wijze met slechts drie verliespunten kampioen van de Noord Hollandsche tweede klasse werd. Het begin is er dus in elk geval en dat is 'n moreele steun in den driekamp Excelsior— D.W.S.— West Frisia, maar won ook vorig seizoen niet D.E.C. haar eersten promotiewedstrijd tegen Haarlem, zonder dat tenslotte het verlangde doel bereikt werd ?

—o—

D.W.S. had het voordeel van haar eigen terrein, dat niet meer dan 5000 toeschouwers kan bergen, prijs gegeven, evenals D.E.C. en Zeeburgia dat in vorige seizoenen gedaan hadden: de blauwzwarten traden in onderhandeling met de stadiondirectie, die er in slaagde om op één Zondagmiddag het stadionveld tweemaal te verhuren, wat wel 'n zeer geschikt systeem is om de exploitatie gunstig te maken. De Amsterdamsche bioscopen geven toch ook twee voorstellingen óp Zondagmiddag ?

In hoeverre het voor de hockeyers prettig was om op 'n terrein te spelen dat eerst anderhalf uur door de voetballers omgeploegd was, zullen we maar in het midden laten, hoofdzaak is dat directeur v. d. Berg zijn huis twee keer kon verhuren. D.W.S. zorgde voor de eerste voorstelling: om half twee al liet scheidsrechter Wey uit Schiedam de kampioensploegen van D.W.S. en

West Frisia aantreden ten aanschouwe van 'n 8000 toeschouwers, die voor 'n belangrijk deel met lijn 23 uit de Spaarndammerbuurt gekomen waren.

Promotie- en degradatiewedstrijden kenmerken zich nooit door fraai spel, de zenuWen zijn veelal de baas in zulke ontmoetingen, die over de toekomst van de clubs kunnen beslissen. Ook hier deden de zenuwen in het begin hun invloed gelden, vooral bij West Frisia, dat zwak begon, maar geleidelijk beter werd. D.W.S., dat in de eerste helft geregeld sterker Was, miste voor doel de noodige doortastendheid om het verder te brengen dan één doelpunt van Melchers, Waarbij keeper v. d. Zei zich door den glibberigen bal liet verfassen. Daar West Frisia echter heelemaal niet tot scoren kwam, konden de Amsterdammers de tweede helft beginnen met 'n 1—o voorsprong, die echter door 'n fraai schot van Peereboom spoedig te niet gedaan Werd.

Twaalf minuten voor het einde maakte West Frisia, dat na de rust het beste spel vertoonde, wederom 'n zeer fraai doelpunt: Telles Was het, die 'n voorzet van Peereboom ineens inknalde (1—2). D.W.S. zette toen linksbuiten van Es, haar gevaarlijksten voorhoedespeler, op de midvoorplaats en dat wanhoopsmiddeltje bracht succes: eerst werkte een der Enkhuizer verdedigers den bal in eigen doel en daarna liep v. d. Kous tusschen de backs door om, ook al met medewerking van 'n Enkhuizer speler, het winnende doelpunt te maken voor D.W.S., dat met 3—2 nog net de overwinning uit hef vuur sleepte, maar wel Wat al te gelukkig aan haar goals gekomen was.

—o—

Als ploeg was D.W.S. ongetwijfeld de beste, speciaal door het betere spel der middellinie, die wel 'n klasse uitstak boven de overeenkomstige linie bij de Enkhuizenaren. De spil J. Huisman was de beste speler van het veld, voortdurend zette hij zijn voothoede aan het Werk, daarbij goed gesteund door zijn beide kanthalfs. De backs waren matig, de linksbak zelfs zwak; ook keeper Huntelaar is geen bijzondere kracht.

Vóór deze eerste klasse-halflinie staat 'n voorhoede, die aan tempo nog wel iets te kort schiet. Het spel is vaak te

doorzichtig en geroutineerde verdedigers als b.v. de Excelsiorbacks weten dan steeds op het juiste moment in te grijpen. Van Es is de man, van wien het komen moet, maar hij wil het graag alleen doen en dat lukt heelemaal niet, als men hem, zooals in dezen wedstrijd, 'n speciale bewaking geeft. Het binnentrio mist de finishing touch.

West Frisia is, ofschoon het verloren heeft, toch niet tegengevallen. Het zwakke deel van de ploeg vormt de middellinie, waarin eigenlijk alleen de jonge Krul voldeed. Edelenbosch bepaalde zich tot het bewaken van den snellen van Es, de spil Bakker was echter heel zwakjes. In de voorhoede traden de vleugelspelers Peereboom en Horsman het meest op den voorgrond, terwijl midvoor Telles het ook wel leeren zal. De twee doelpunten waren van eerste klasse-gehalte en met iets meer geluk had West Frisa minstens gelijk kunnen speien.

De Enkhuizer backs wisten handig te profiteeren van D.W.S.' gebrek aan doortastendheid: keer op keer onderbraken ze, door zich goed op te stellen, de aanvallen, maar bij hun Wegwerken hielden ze al heel slecht rekening met de grenzen van het speelveld. Achter die twee trapvaste backs Werkte v. d. Zei ietwat stijf, maar toch niet onverdienstelijk.

Scheidsrechter Wey had het niet moeilijk, daar beide partijen zeer fair speelden, wat in promotie- en degradatievoetbal wel 'n extra-vermelding Waard is. Ongeveer 8000 toeschouwers Woonden dezen wedstrijd, die in 'n voortdurenden regen gespeeld werd, bij, we vermoeden wel dat ze voldaan huiswaarts zullen zijn gekeerd, speciaal zij, die tramlijn 23 begunstigden.

Nederlandsche Roeibond.

Officieele Mededeelingen. Het Bestuur bericht hiermede, dat de lijst van Kamprechters voor 1931 alsnog moet Worden aangevuld met dhr. H. F. Adams.

Aan Hollandia is toestemming verleend om ter gelegenheid van haar jaarlijkschen wedstrijd óók nummers voor dames uit te schrijven, die geroeid Zullen worden onder de bepalingen van het Proefreglement.

Met voldoening Wordt voorts medegedeeld, dat Hollandia zich bereid heeft verklaard om bij wijze van proef een nummer voor lichte ploegen (vieren) op haar programma te plaatsen.

Voor het Bestuur: H. Schutte, Secr.-Penn.

Amsterdam,

J. M. Coenenstr. 10 hs.

(Bovenstaand bericht kon, wegens te late ontvangst, niet meer op onze roeipagina's voorin dit nummer geplaatst worden. Red. R.d.S.)

H.D.M. werd gisteren door 'n 1-0 overwinning op Deventer hockeykampioen van Nederland.

Foto V.F.B.