De ijsperiode in den winter ig30-'3i ligt al weer 'n week achter ons: goed en wel beschouwd heeft dit wintertje voor de schaatsenlief hebbers slechts één dag geduurd: Zondag 8 Februari, met in enkele bevoorrechte plaatsen ook nog denZaterdagmiddag

en 'n min of meer verwaterden Maandag, toen de dooi

al stevig was ingevallen. Het is wel héél weinig wat we ditmaal van ijssport hebben kunnen genieten, maar het is in elk geval meer dan in den vorigen winter, toen de liefhebbers van „Nederland's populairste sport" heelemaal niet op de schaatsen konden komen.

„Nederland's populairste sport": dat is buiten kijf het schaatsenrijden, want zelfs de anders zoo machtige voetbal heeft niets meer in te brengen, als de wateren bevroren zijn. Het is tevens 'n oude sport, want de geschied¬

schrijvers van honderden jaren geleden vertellen al van menschen, die koeribben onder de voeten bonden om zich daarmee pijlsnel over het ijs voort te bewegen. In den tachtigjarigen oorlog werden de Spanjaarden meermalen verrast door Geuzen, die „zich met 'n soort sporen, door twee scherpe krammetjes op een plankje geslagen, staande hielden," zooals 'n Spaansch geschiedschrijver dat uitdrukte. Uit de negentiende eeuw dateeren tal van schilderijen, waarop men hardrijderijen op schaatsen ziet afgebeeld; speciaal in Friesland hield men geregeldkortebaanwedstrijden in de toen veel en veel strengere winters.

In 1882 werd de Nederl. Schaatsenrijders Bond (die bij haar veertigjarig bestaan het praedicaat „Koninklijke" verkreeg) te Amsterdam opgericht, Friesche hardrijders als v.d. Zee, Pander en Kingma kregen contact met buitenlanders, maar pas toen Jaap Eden's tijd gekomen was, trad

Nederland naar voren. In 1893 werd Jaap Eden wereldkampioen, toen de pas opgerichte Internationale Eistauf Verein te Amsterdam haar wereldkampioenschappen hield. Twee en drie jaar later herhaalde Jaap Eden die prestatie, toen trok de drievoudige wereldkampioen zich terug van de ijsbanen om zich alleen aan de wielersport te wijden, waarmee een gouden periode voor den Ned. Schaatsenrijders Bond werd afgesloten.

Greve, C. C. J. de Koning en J. P. de Koning waren uit 'n volgende generatie, het was de Edammer C. C. J. de Koning, die in 1905 te Groningen het wereldkampioenschap behaalde. Daarna kwam Max Tetzner als Nederland's matador, maar tegenover het buitenland

XXVI.

A^FVr. O. SCHJSEJR

bleven we kansloos: Mathisen, S'runnikoff, Ström, Thunberg, Larsen, Ballangrud, Skutnabb, Staksrud e.a. zorgden ervoor dat Finland en Nooiwegen bovenaan kwamen, terwijl in Nederland de kwakkelwintertjes er oorzaak van waren dat onze jeugd weinig of niets aan schaatsenrijden kon doen.

— o —

De oorlog verhinderde contact met het buitenland en pas in 1921 was men weer in de gelegenheid om eenige veel-

Onze Ned. Schaatsenmatador Dolf v. d. Scheer uit Zutphen (rechts) met twee van zijn stadgenooten, n.l. Holleman en mr. Wildervanck de Blécourt, die hem als het ware ontdekte.

belovende rijders uit te zenden naar Davos, teneinde hun daar iets bij te brengen van hetgeen in andere landen de rijders presteerden, die zich veel grondiger hebben kunnen voorbereiden in de wintermaanden van hun vaderland. Daarbij zijn vooral Heiden en v.d. Scheer naar voren gekomen, die zich in 1929, toen er ook in ons vaderland eindelijk weer eens 'n langdurige ijsperiode was, vrijwel gelijkwaardig betoonden. Met zeer gering verschil zegevierde toen v.d. Scheer bij de Ned. kampioenschappen, doch sindsdien is de jonge Zutpbenaar zoo snel vooruitgegaan dat hij thans Heiden verre de baas is geworden en meetelt onder de besten ter wereld.

Zijn inzet van deze winter was ver¬

rassend: bij'de int. wedstrijden te Oslo op 31 Januari en 1 Februari klopte hij alle Noorsche hardrijders op hun eigen banen en hij eindigde als tweede achter den Fin Thunberg. Deze fraaie successen tegen menschen als Carlsen, Even-

sen, Lindboe en de andere hoogaangeschreven Noorsche cracks deden hoopvolle verwachtingen ontstaan voor de Europeesche kampioenschappen te Stockholm, waar hij met 'n eervolle derde plaats achter Thunberg en Blomqvist die verwachtingen niet teleurstelde.

Thans komen de wereldkampioenschappen te Oslo, die Zaterdag en Zondag a.s. gehouden worden!

De buitenlandsche beoordeelaars prijzen zijn snelheid en zijn vederlichte stijl, ze verwachten dat hij op den duur nog

sneller zal worden en dan de Finsche en Scandinavische matadors nog scherper zal bedreigen niettegenstaande de handicap, welke hij heeft in de noodzakelijkheid om buitenslands te trainen doordat de Ned. winters geen of vrijwel geen gelegenheid tot schaatsenrijden bieden. Nu zijn Indische plannen van de baan zijn en men dus rekenen mag om hem de eerste jaren in ons land te houden, is v.d. Scheer wel een der sterkste troeven, die Nederland op internationaal sportgebied kan uitspelen.

Dolf v. d. Scheer, Zutphenaar van origine en tegenwoordig student te Wageningen,is feitelijk „ontdekt" door zijn stadgenoot mr. Wildervanck de Blécourt, zelf een der beste rijders uit de provincie Gelderland. Niet alleen als schaatsenrijder blinkt v.d. Scheer uit, ook als roeier mag men veel van hem verwachten; zijn successen als junior skiffeur in het vorige seizoen wettigen de veronderstelling dat de seniorscullers reeds

dezen zomer rekening zullen moeten houden met de concurrentie van dit Argolid, dat ten volle aanspraak maakt op een plaats in deze rubriek van Nederlandsche sportsterren.

Huiduitslag.

Wasch de aangedane plaatsen met warm water en Purolzeep en doe er dan wat Purol op, en bij jeukende of vochtafscheidende uitslag en eczema bovendien nog wat Purolpoeder. Herhaal dit eiken dag, zoolang het noodig is.

N.V. AANN.- & HANDEL MIJ. v.h. Fa. GEBRS. DE GROOT

SMIDSSLOP 42-53 TELEFOON 51231 SCHEVENINGEN

AANLEG VAN SPORTTERREINEN, DRAINEERINGEN, WATERVOORZIENINGEN, LEVERING VAN SINTELS, PUIN VOOR TENNISBANEN, ENZ. ENZ.