Het tot zeven leden ingekrompen K.N .A.U .-bestuur op de vergadering te Utrecht: v.l.n.r.: J. D. de Jong, It. F. B. D. v. d. Ven, A. Pijper, J. Moorman, A. J. G. Strengholt, G. W. Westerveld en E. H. Huizinga. Foto V F B.

111

'Het K.N. A.U „-parlement hijeen

dl&?n *?g QJP/o^Jflfiryan 'tproe fLeden vraagstuk Jpen^ betere^ klasse-indeeling'?

Nadat verscheidene jaren het K.N.A. U.-parlement in de deftige Residentie heeft vergaderd, viel j.1. Zondag deze eer te beurt aan de Domstad, de plaats waar Nico Munzert geboren is, in allen welstand en lichamelijke onbezorgdheid leeft en mettertijd ten grave zal worden gedragen... . Maar zóó ver is 't gelukkig nog lang niet, want wat zou er van de vele athletiek-officials geworden zijn, als hij

— onze Nico! — niet na een middag èn avond van vergaderen voor een gezelligen na-avond — en vóór-nacht — vol jolijt, waarbij alle kopzorg totaal vergeten werd, had gezorgd?

En het was er Zaterdagavond in den Raadskelder gezellig, zoo gezellig zelfs

— we hopen, dat de respectievelijke dierbare wederhelften deze Revue en liefst dit gedeelte maar zullen overslaan

— dat het diep in den nacht was. toen de leider aan het laatste nummer was gekomen, of liever gezegd: er een eind aan maakte

Ik ben er als nette huisvader niet geweest, maar toen het mij werd verteld, heb ik toch stiekum even een verzuchting van spijt tusschen m'n lippen laten ontsnappen. Het was 'n avond — o Nico Munzert — die nog jaren in herinnering zal blijven voortleven! Om nooit te vergeten.... * * *

En Zondag was het reeds vroeg dag! De Endat en de Snelvoeters vergaderden in de morgen-uren en om half één begon de afwerking van het chronologisch overzicht van den „grooten wedstrijd", waarop een 20 nummers prijkten.

De zaal van het Jaarbeursgebouw liep tegen half één al aardig vol met afgevaardigden uit alle deelen van het land; daar hoorden we Friesch, hier Limburgsen en even verder onvervalscht ,-Haegsch" — neen, namen noemen we niet — maar 't was een blij weerzien! De athletiek-officials, die elkaar des winters zelden of nooit zien, drukten elkaar met 'n glimlach de hand en vooral rondom de bestuurstafel was het een komen en gaan. „Is dat nu Pijper';" hoorden we menig afgevaardigde vragen en met een blik van voldoening werd de K.N.A.U.-secretaris en schatbe¬

waarder „gewogen en goed bevonden".

't Was in vele gevallen een groot genoegen voor ons te bemerken, hoe de dhr. Pijper — voor velen in de athletiekwereld nog een onbekende — door zijn toewijding en uitstekend werk voor de K.N.A.U. reeds aller waardeering en sympathie heeft gewonnen!

* * *

De opening door voorzitter /. Moorman geschiedde door het houden van een rede, waarin we met vreugde de liefde voor de athletiek beluisterden, die deze voetbal-official in zijn binnenste meedraagt. Het was een breed opgezette, overtuigende rede, waarin het belang van de K.N.A.U. en de athletiek boven alles op den voorgrond werd gesteld. De afgevaardigden zullen vooral met instemming hebben gehoord wat voorzitter Moorman vertelde over de alg. vergadering van den K.N.V.B., toen deze het voorstelLamey om de K.N.A.U. te steunen, had verworpen, waarop dhr. Dirkzwager zich spontaan voor ƒ 50.— als donateur opgaf, hetgeen voor den K.N.A.U.-praeses een mooi moment moet geweest zijn.

„We zijn er gekomen," zoo zeide de K.N.A.U.-leider, „ook zonder steun van anderen en misschien is het zoo veel beter. Met opgeheven hoofd kunnen wij ons onder de andere sportbonden scharen en zeggen: „hier zijn wij!"

Onder groote belangstelling deed voorzitter Moorman voorlezing van een brief van de Zilveren Voetbal Commissie, waarin deze mededeelde, dat zij ƒ 750 aan de K.N.A.U. schonk. Onder enthousiast applaus der vergadering werd deze commissie een telegram van dank gezonden, met de mededeeling, dat het geld zal worden aangewend voor het stichten van een reservefonds der K.N.A.U.

*

Nadat de dames, die naar Praag zijn geweest, een souvenir in ontvangst hadden genomen, Wim Peters voor een in 1927 verbeterd Engelsch record nog een medaille van de Engelsche A.A.A. in ontvangst mocht nemen en „Haar¬

lem" den Thompsonbeker, kwam„hèt" punt: de reorganisatie.

Wij zullen de vele sprekers niet op den voet volgen, doch aan den eenen kant was het Veen (Te Werve), aan de andere zijde Strengholt (Reorg. Comm.) die met uitstekende redevoeringen respectievelijk het tégen en vóór hebben bepleit. Deze beide sprekers kwamen met een gedocumenteerd betoog voor den dag, waarin het voor en tegen wel was overwogen. Met genoegen hebben we kunnen constateeren, dat het geheele debat over deze moeilijke kwestie op den meest vriendschappelijken toon werd gevoerd; geen onvertogen of ruw woord gehoord werd. Kortom: het stond op hoog peil!

Op de bondenvergadering van Zaterdag had het bestuur besloten het instituut „proefleden" in beginsel te handhaven met een verscherpte toepassing van de bepaling, dat deze vereenigingen na 2 jaren tot gewoon lid moeten overgaan. Over de geheele linie bleek instemming voor deze inderdaad gelukkige oplossing, waardoor bereikt is wat de Reorganisatie-Commissie beoogde, terwijl tóch met de Bonden rekening is gehouden!

* * *

Ook het klasse-systeem zal worden veranderd. De Technische Commissie der K.N.A.U. had een andere indeeling voorgesteld, terwijl „Haarlem" de klasse-indeeling aan de hand van bepaalde prestaties wenschte. Handig heeft de A.A.B. beide voorstellen gecombineerd, waardoor een vrijwel uitstekende oplossing van ook dit zeer moeilijk vraagstuk werd verkregen. De athleten zullen nu in drie klassen (A - B - C) worden ingedeeld en zullen, als zij boven een minimum-prestatie komen, naar een hoogere klasse overgaan. De technische bondsvergadering van Zaterdag had deze conclusie aanvaard, waarmede ook de alg. verg, zich vereenigde.

* * *

Het voorstel om, het bestuur op zeven leden terug te brengen werd aangenomen, zoodat er 2 functionarissen te veel Waren. Nadat het dag. bestuur (voorzitter Moorman, vice-voorzitter Strengholt en secr.-penn. Pijper) bij accalamtie herkozen was, werd gestemd voor vier commissarissen. Lt. v. d. Ven, Westerveld, Huizinga en de Jong waren de gelukkigen (Ribbels verklaarde te voren geen herbenoeming te aanvaarden) terwijl dhr. Wesseling afviel, die,'toen de uitslag der stemming bekend werd gem.aakt, in één ruk zijn koffer greep en achter de bestuurstafel vandaan ging. We kunnen ons voorstellen, dat het voor een ambitieus werker als Wesseling een teleurstelling was, doch hij kan zijn liefde voor de athletiek nog in vele andere functies, die hij bezet, uitleven.

Ook ce technische-, financiëele en recordcom.missies werden zonder wijziging herkozen, zoodat zonder al te veel oponthoud de verkiezingen achter den tug waren.

't Was maar goed ook, want reeds meer dan 4' uur duurde de vergadering, waarvan steeds „greepjes" verdwenen en het „blijvend" peleton al kleiner en kleiner werd.

Bepaald werd, dat de volgende alg. vergadering' in Utrecht of in Amsterdam Zal worden gehcuden, waarna de rondvraag onder den ham.er doorging en. het slot dan toch eindelijk kwam.

't Was voor de K.N.A.U. een goede vergadering, waarin de grondslag werd gelegd voor een nieuw athletiekjaar, dat, naar wij hopen, 1930 nog vèr zal overtreffen. W. Kamlag.