DE PERS OP BEZOEK BIJ DE T.C,

Het contact tusschen de pers en de Technische Commissie van den K.N.V.B. was in vroeger jaren (toen de T.C. nog heel eenvoudig „Ned. Elftal Commissie" heette en zich niet bemoeide met jeugdvoetbal, leiderscursussen, spelersopleiding enz.) vrijwel denkbeeldig: de Ned. Elftal Commissie koos 'n Ned. elftal en de pers zei er haar opinie over, soms vriendelijk maar ook vaak heel scherp. Meer contact bestond er niet. Uit die dagen dateert ook het historische gezegde van Meerum Terwogt: „Als je wilt dat 'n speler niet in het Ned. elftal gekozen moet worden, schrijf dan veel goeds over hem, dan kiezen ze hem vast niet."

Jaren later, toen de N.E.C. gemetamorfoseerd werd in 'n T.C. en meer deed dan Néd. elftallen samenstellen, die 'n oefenwedstrijd verloren en daarna 'n interlandwedstrijd wonnen, kwam er wat meer contact tusschen T.C. en pers, terwijl het contact tegenwoordig, nu de T.C. telkens 'n ander Ned. elftal kiest dat 'n oefenwedstrijd stevig wint (de laatste keer op het Ajaxveld met 9—1 van 'n Westelijk elftal) en daarna 'n interlandwedstrijd bijna even stevig verliest, zoo nauw geworden is dat de Ned. journalisten, die zich aan voetbalschrijverij plegen te bezondigen, Zaterdagavond in het marmeren zaaltje van American Hotel bij de T.C. op visite kwamen om gedurende uur van gedachten te wisselen over onze voetbalsport. Wanneer het middernachtelijk uur niet geslagen had, dan zou het nog niet eens bij die 3J uur gebleven zijn, want van de circa twintig agendapunten waren er toen pas acht afgewerkt.

Er waren twee dozijn journalisten uit Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Haarlem, Hilversum, Zaandam, Enschedé, Den Bosch en Eindhoven present op deze bespreking; voor vele provinciale collega's gold het reisbezwaar — de vooravond van 'n interlandwedstrijd zou voor hen beter geschikt zijn — en slechts één had zich uit principe tegen deze bijeenkomst verklaard. De Technische Commissie was voor 4/5 aanwezig (slechts het Zuidelijk lid ontbrak) en het K.N.V.B.-bestuur

was, behalve door vice-voorzitter

Hirschman in zijn functie van T.C.voorzitter, gerepresenteerd door de bestuursleden Valkema en Sajet.

American's marmeren zaal wordt bij voorkeur gebruikt voor recepties, vandaar dat men er 'n permanente versiering met palmen en ander groen heeft, waaronder ditmaal de T.C. prijkte. Het deed ons even denken aan 'n symbolische voorstelling van de begrafenis van ons voetbalspelpeil....

De T.C.-voorzitter Hirschman, die deze vergadering leidde, zette allereerst uiteen dat het denkbeeld om 'n bespreking tusschen T.C. en pers te hebben, al meer dan 'n jaar oud was en dus geen gevolg van dé wijziging in het K.N.V.B.

voorzitterschap. Deze persconferentie was reeds tweemaal vastgesteld (Nov. 1929 en April 1930), maar had beide malen weer uitgesteld moeten worden, totdat men nu de bespreking kon laten doorgaan,

In den loop der besprekingen, die we niet op den voet zullen volgen, werd aan de T.C. de vraag gesteld waaraan de commissie de voorkeur gaf: keurwedstrijden of districtswedstrijden. Zcoals bekend voelt men in Oost, Zuid en Noord niet veel voor die keurploegen, terwijl men daarentegen in het Westen vrij onverschillig staat tegenover de elders zoo toegejuichte districtswedstrijden. Uit 'n zuiver technisch oogpunt achtte de T.C, naar voorzitter Hirschman uiteenzette, de keurwedstrijden het nuttigst, immers daar kan men de 44 beste voetballers van ons land in actie zien, terwijl in de districtswedstrijden niet meer dan misschien 27 van die spelers in het veld verschijnen, daar de anderen het ongeluk hebben in 'n district te wonen dat voor

hun plaats in het elftal juist 'n iets beteren speler heeft.

In plaats van de reeds ontbonden adviescommissie voor jeugdvoetbal (Lotsy, van 't Zant, van Palland) zal er vermoedelijk — althans dat heeft de T.C. aan het K.N.V.B.-bestuur voorgesteld — 'n commissie van paedagogen komen voor het heele jeugdwerk, zooals men die in Duitschland heeft. Een der eerste opdrachten van die nieuwe commissie zal dan zijn om vast te stellen of de internationale jeugdwedstrijden tegen België (en misschien Frankrijk) op paedagogische gronden gehandhaafd mogen worden.

De Technische Commissie verklaarde aan de wedstrijden van het B-elftal veel waarde te hechten, omdat men daarin spelers kan opnemen, die 'n overgangsperiode moeten doormaken alvorens rijp te zijn voor het Ned. elftal. In aansluiting daaraan werd uit de bijeenkomst opgemerkt dat het Ned. elftal in Zürich voor de helft bestond uit spelers, die nog nooit in het buitenland geweest waren en door al het vreemde om hen heen als het ware onder den druk der omstandigheden leefden; voor zulke krachten, die uit ongewoonte ver beneden hun normalen vorm bleven, zou eenige routine in 'n B-elftal of in 'n semi-internationalen wedstrijd uiterst nuttig zijn.

Bij het opsporen van spelers met aanleg is 'n groot aantai correspondenten van de T.C. noodig om ook uit de lagere afdeelingen spelers onder de loupe te nemen. Uit Zaandam werd daarbij meer aandacht voor Noord Holland boven het IJ bepleit.

—o—

Halverwege de vergadering bracht Meerum Terwogt de waardeering, welke de pers had voor dit contact zoeken tusschen T.C. en journalisten, onder woorden in 'n speech, die als slotwoord

nog beter geslaagd zou zijn, maar nu als inleidingsrede voor het punt „samenwerking tusschen T.C. en pers" werd gebruikt. De houding der Zwaluwen om in haar vergadering van Donderdagavond j.1. de pers niet toe te laten werd daarbij — ofschoon de T.C. er onschuldig aan was, al maken Hirschman en Herberts persoonlijk deel uit van het Zwaluwenbestuur — zeer gelaakt, 'n Betere mogelijkheid voor de journalisten om na afloop van 'n int, wedstrijd in het Stadion eens met de T.C. te spreken zonder hinderlijke inmenging van stadionsuppoosten werd aanbevolen en ook bleek men het er over eens te zijn dat 'n bespreking tusschen T.C. en pers na de samenstelling van het Ned. elftal nuttig zou kunnen zijn.

De journalisten gaven blijk veel te voelen voor 'n beredeneerde elftalopgave door de T.C, die thans alleen maar de namen der gekozenen meedeelt zonder haar motieven over het passeeren van speler A en het wel kiezen van speler B aan te geven. Deze vraag was overigens niet nieuw: vijftien jaar geleden was ze ook aan de commissie gesteld en toen had voorzitter Hirschman hetzelfde diplomatieke antwoord gegeven als ditmaal: „ Ik heb het genoteerd, mijne heeren." Zoowel communiqués als vertrouwelijke mededeelingen aan de redacties kunnen er toe meewerken dat de pers de motieven van de T.C. leert kennen.

Eenige verbazing verwekte het dat de kwestie van 'n hoofdklasse nog geen onderwerp van bespreking in de T.C. had uitgemaakt, maar, zooals voorzitter Hirschman meedeelde, de T.C. had in de laatste maand slechts één keer vergaderd en toen louter voor eenige spoedeischende zaken, terwijl de oude maar thans weer actueel geworden kwestie van 'n hoofdklasse feitelijk pas na Zürich (2 Nov.) naar voren gekomen is. Als zijn persoonlijke meening gaf voorzitter Hirschman te kennen dat deze kwestie voornamelijk van theoretisch belang was, daar hij niet verwachtte dat de Bondsvergadering in haar huidige samenstelling met belangengroepen 'n eventueel voorstel tot vorming van een of meer hoofdklassen Zou aannemen. En anders dan via de Bondsvergadering kan in den parlementair geregeerden K.N.V.B. 'n hoofdklasse niet worden ingevoerd.

Het slotwoord van den T.C.-voorzitter Hirschman op deze eerste persconferentie verdient de aandacht in wijder kring dan de in American bijeengekomen journalisten: ,,'n Zeer groote taak is voor de clubbesturen weggelegd, namelijk het opleiden en ontwikkelen van spelers, waardoor men tot opbouw van het spel kan komen. En die taak juist wordt door veel vereenigingen verwaarloosd!" A. E.