'n Fel schot van miss Bloore (links) op het Ned. doel; mej. Josselin de Jong (rechts) komt juist te laat om in te grijpen. Foto V.F.B.
Eerste Hulp. 2L
Om in het gezin aan groot en klein, dadelijk hulp te kunnen verleenen bij Brandwonden en Snijwonden en alle andere Huidverwondingen, in liet zoo veilig thuis altijd bij de hand te hebben een doos of tube
= PUROL =
beweging en ze had door haar aanmerkelijk vluggeren start 'n vrijwel beslissenden voorsprong.
Daar kwam nog bij, dat mej. Rollin Couquerque en mej. Josselin de Jong, die onze Ned. backlinie vormden, elk voor zich veel zwaarder waren dan de lichte Australische voorhoedespeelsters, wat op 'n zwaar en glad veld geducht meetelt. Niettegenstaande haar tekort aan snelheid waagden de Ned. backs zich telkens ver naar voren, waardoor de tegenpartij kans kreeg op snelle doorbraken. Verschillende daarvan werden onderbroken door resoluut uitloopen van onze doel verdedigster mej. Molhuyzen, die zich voor 'n lastige taak gesteld zag, maar zich, zij het dan ook met wat te veel tot corner werken, behoorlijk daarvan kweet. Vrije ballen werkten onze backs goed weg, maar aan het opstellen ontbrak heel wat en daar profiteerde de tegenpartij handig van.
Tennis en hockey.
In de Ned. middellinie, die zich aanvankelijk te weinig op het steunen van den aanval toelegde, werd mevr. Breukelman reeds spoedig geblesseerd, zoodat ze na rust haar zware spilplaats afstond aan mevr. Eilers en zelf rechtshalf ging spelen. Onze voorhoede speelde, in tegenstelling met den Australischen aanval, te weinig open spel; de aanvallen waren te doorzichtig, waardoor de Australische backs steeds konden ingrijpen, voordat men op schotsafstand in den strafcirkel gekomen was. Juist door dat tekort aan open spel werd onze gevaarlijkste aanvalster, linksbuiten mej. Hofland, te weinig aan het werk gezet. Een der weinige keeren, dat ze voor rust 'n bal goed toegespeeld kreeg, wist ze in 'n snelle rush twee tegenstandsters te passeeren en vlak voor doel den bal over te geven aan de ongedekt staande mej. Canters, die gemakkelijk werk had om de puike Australische doelverdédigster van dichtbij te passeeren.
In de Oostelijke damescompetitie zijn mej. Canters en mej. Bauduin elk in haar club gevreesde goalgetters; bij een competitiewedstrijd tusschen Arnhem en Zutphen (5-3) vorige week maakte mej. Canters alle vijf Arnhemsche goals, terwijl mej. Bauduin alle drie de doelpunten van Zutphen voor haar rekening
R A R TOF^(Humorist>
-IV -i v_y U/O iiiiiiiiiiiiiiiiiiiniii
Noteer dit adres, het kan te pas komen!
2e Hol ma sst raat 19 AMSTERDAM TEL. 83397
nam. Maar in dezen interlandwedstrijd viel vooral mej. Bauduin tegen; mej. Canters loste soms eenige felle schoten
— de volley even na rust! — maar haar spelverdeelen was niet goed genoeg. De twee Oostelijken combineerden anders aardig, ze begrepen elkaar volkomen, geen wonder ook, want reeds 'n jaar of zeven geleden, toen ze beide nog in Zutphen woonden, vormden ze in de tenniswereld een van onze sterkste damesdubbelcombinaties, die we o.a. in de finale der Ned. kampioenschappen te Arnhem op het nippertje van mej. Bouman en mevr. Straub zagen verliezen, nadat ze één slag van matchpoint in haar voordeel waren af geweest.
Tennis en hockey schijnt voor onze dames uitstekend samen te gaan; mej Rollin Couquerque en mej. Canters staan resp. eerste en tweede op de Ned. tennisranglijst en vorig seizoen maakte ook mej. Bouman deel uit van het Ned. dameshockey-elf tal.
De strijd zonder toeschouwers.
Het overvolle wedstrijdprogramma van de Australische dames had het niet mogelijk gemaakt om op 'n Zaterdag of Zondag in ons land te spelen, waardoor het aan velen onmogelijk was om dezen eersten — en vermoedelijk wel eenigen
— hockeystrijd tusschen twee landen, wier vertegenwoordigsters duizenden kilometers van elkaar af wonen, te aanschouwen. Maar dat er slechts tweehonderd toeschouwers zouden zijn, bleef wel wat beneden de verwachtingen; het handjevol enthousiasten vulde nog lang niet het honderdste deel van het Olympische Stadion en zoozeer gingen ze verloren in de ruimte, dat het wel 'n strijd zonder toeschouwers leek.
Wanneer men op een der velden van de Amsterdamsche Hockeyclub terzijde van het Stadion, Waar 2^ jaar geleden ook Dhyan Chand c.s. hun debuut in Nederland maakten, gespeeld had, zouden de hockeysters zich minder verloren in de ruimte gevoeld hebben. Of, als men de Australische gasten zoo speciaal in ons fraaiste maar bij weinig bezoek wel eens ongezellig-kille sportpark wilde ontvangen, waarom had men dan niet aan de schooljeugd vrij entree tot de gapend leege staantribune gegeven, zooals bij oefenwedstrijden van het Ned. elftal op Woensdagmiddag den laatsten tijd meermalen geschied is?
Toch niet uit de befaamde vrees voor al te groote populariteit van de hockeysport ?
Rugnummer dertien.
De dames troffen het met het weer: 'n fleurige koude winterdag, waarop boven de Eeretribune de zon en boven de Marathontribune de maan scheen. Het smaakvolle oranje-blanje-bleu van de Ned. ploeg — blauwe mutsen, witte blouse met 'n mouwlooze sweater van oranje, blauwe rokken en korte blauwe kousen — stak vroolijk af bij het khaki met witte costuum van de Australische dames, die, beschermd door bruine pullovers, het veld betraden onder de tonen van het God safe the King uit Philips' loudspeaker-installaties.
Zeer gemakkelijk voor de toeschouwers waren de rugnummers, die de Australische speelsters droegen, maar aangezien er geen programma's Waren, waarin men de namen, die bij deze startnummers behoorden, kon lezen, had men er nog niet veel aan. We verbaasden ons er alleen over Waarom aan deWsnoezigste van alle Australische gasten het omineuze rugnummer dertien gegeven was!
Terwille van onze sport-annalen willen we hier nog even memoreeren, dat dooi doelpunten van mrs. Mc. Crae en mej. Canters de rust met 1-1 gekomen was, nadat de beter door haar halflinie opgestuwde voorhoede van Australië verschillende kansen op het nippertje gemist had. Na rust ging het spel meer gelijk op, doch juist toen was de snelle linkervleugel der overzeesche bezoeksters met snelle uitvallen gevaarlijk: mrs. Mc. Crae zorgde voor 1-2 en even voor het einde pushte de puike linksbinnen, miss Bloore, den bal voor de derde maal onhoudbaar in het net. Zoo kwam het einde met 'n 3-1 overwinning voor Alice, Mable, Barbara, Phyllis, Rita, Carlie en hoe de rest van onze hockeygasten ook verder van haar voornaam geheeten mag hebben.
Evelyn Tazewill (doel), captain Tony Wicks (rechtsback), Phyllis Buckland (rechtsbuiten), Mollie Bloore (links) binnen) en Jean Mc.Crae (midvoor) waren naar onzen smaak de beste speelsters in de Australische ploeg, die zich thans in Parijs gereed maakt om de terugreis te ondernemen naar het verre vaderland.
M. J, Adriani Engels.