916
MeMe vue^de tT^p O r feil*,
NEDERLAND'S DOELPUNT TEGEN SPANJE, v. d. Veen schiet den scherpen voorzet van Kop langs keeper Isamat.
in hun aderen hebben we daarover geen klagen, die zijn uitbundig genoeg in hun vreugdebetoon, maar de Britsch Indiërs kuieren na 'n doelpunt zoo onverstoorbaar terug naar het midden, alsof goals maken op Olympische Spelen voor hen dagelijksch werk is.
De firma Dhyan Chand.
Trouwens, het is voor hen ook wel 'n soort dagelijksch tverk, want de firma Dhyan Chand en Co., uit Britsch Indië, handelt in goals, in elke geivenschte hoeveelheid én in elke geivenschte hoedanigheid leveren de heeren doelpunten, uit voorraad leverbaar, per dozijn korting. De firma floreert uitstekend, tot 26 hebben ze het nu gebracht en in de finale komt er nog wat bij.
De stille vennoot in de firma Dhyan Chand en Co. is keeper Allen, die in den eersten wedstrijd tegen Oostenrijk alleen ter opluistering scheen mee te spelen. Hij kon toen precies één keer den bal aanraken, dat was teen zijn bal 'n ver schot liet loopen 'n gebaar: „nou, man, kijk den bal ■maar' eens goed aan, je zult hem vandaag wel niet meer terugzien." Een dergelijk rentenierend keepersbaantje kan iedereen vervullen in 'n dergelijken wedstrijd! In de volgende ivedstrijden mocht Allen echter „ook meedoen", hij kreeg toen gelegenheid om te laten zien, dat hij meetelt in deze geduchte ploeg.
Tegen de Spanjolen.
Woensdagmiddag zouden we even van de Spanjaarden winnen. Moeilijk leek dat, niet, omdat de Spaansche hockeyers met nul punten en 2—7 als goalgemiddelde onderaan op het ranglijstje stonden en bovendien, hadden al niet onze voorvaderen ook van Spanje gewonnen tusschen de jaren 1568 en 1648? We moesten 't alleen wat vlugger doen, de tijd gaat zoo snel tegenwoordig, 80 jaar hebben ive er den tijd niet voor, het moet in 2 X 35 minuten gebeuren. De Spanjaarden te verslaan lukte ons echter niet, 't werd 'n benauwd gelijk spelletje en de slag bij Amstelveen in 1928 ivas geenszins zoo eervol als de slag bij Nieuwpoort in 1600.
„We speelden ook geruimen tijd met tien man" zal 'n lezer misschien zeggen. Best, mijn waarde, maar in den tachtigjarigen oorlog hadden de Hollanders ook minder menschen dan de Spanjaarden en toch wonnen ze. Nee, het was 'n combinatie van zenuwen en „we winnen toch wel" gedachten, die dezen strijd tot 'n teleurstelling maakte voor de Hollandsche toeschou¬
wers, 'n zoo groote teleurstelling, dat de vreugde over de definitieve zekerheid van onze plaats in de finale er niet boven uit kwam.
Cohrado claro.
Van begin tot het einde werden de Spanjaarden aangemoedigd door de Duitsche kolonie, voor u'ie deze strijd de laatste kans beduidde. Zelfs op de perstribune klonk luid aanmoedigingsgeroep van de daar zetelende Duitsche persmenschen, niet van Spaansche jotirnalisten om de eenvoudige reden, dat die er niet ivaren. Zelfs de erg Spaansch uitziende en erg Spaansch gezinde persmeneer, die voor vertegenwoordigers van liet nieuiv op te richten blad „Colorado claro" -werd aangezien, was maar 'n doodgewone Duitscher.
Op uitermate charmante wijze lichtte onze confrère van de N. R. Crt. zijn collega's voor inzake de hockeyspelregels, expliceerde, dat er gefloten werd, omdat de rechtshalf met één hand ingooide en dat er niet gefloten werd, als men elkaar 'n graszode in plaats van den bal toespeelde, hetgeen, tot schade van het Stadionterrein, inderdaad meer dan eens gebeurde. Even later maakte 'n athletiekdeskundige de opmerking, dat het meer dan noodzakelijk werd om bij corners en straf corners ook de „valsche starts" der te vroeg inloopende verdedigers te straffen. Als het hockeytournopi nog 'n week langer zou duren, zou iedereen als volmaakt hockey deskundige terugkeeren in de maatschappij
HOTEL CAFÉ^ES
tegenover Spo^r ; DEN *A
Centrum'voor Sf^bi
Centraal ™t
Rokin70.Tel.3^0
Een prima
rictippl hedriifS
Desgewenscli^^'
Airvoice, Baltic ?u' Helicon, IMora. ?•« dak- en rJN gelijk- enj^
Overal plaatselijk6 a9'
HET DUITSCHE HOCKEY-ELFTAL OP DE OLYMPISCH1'