915
OLYMPISCHE OVERPEINZINGEN
Ons pers-home.
Precies een week wonen we nu al op de rechtervleugel van de Olympische eeretribune, waar de pers heel knus is ondergebracht in 'n tribunedeel met 600 zeteltjes en even zooveel omklapbare lessenaars voor blocnote of schrijfmachine, 't Is nog lang niet vol in ons pers-home, de meeste buitenlandsche journalisten komen pas met het hoofdtournooi in Juli, maar toch is vooral Duitschland al heel sterk vertegenwoordigd.
Men heeft wel eens gemompeld, dat het in Amsterdam 'n „Duitsche Olympiade" zou worden en inderdaad, in Duitschland maakt men enorm veel werk van deze Spelen, 'n Teeken daarvan is ivel, dat „der Mittag", het groote dagblad uit Berlijn, eiken dag tvoee volle pagina's wijdt aan „das Olympische Hockey Twrnier" Wat moet dat wel worden, als het hoofdtournooi begonnen is!
De pers schrijft en tikt, telefoneert en telegrafeert, in koortsachtig gehaast tempo vliegen de berichten naar alle werelddeelen. Mogen tve als voorbeeld daarvan even memoreeren, dat, toen op Hemelvaartsdag Prins Hendrik om 5.15 uur de lootjes Nederland —Uruguay uit de bus haalde, reeds om 5.20 uur de Scheveningsche radiozender, die o.a. in gebruik is bij 't Nationaal Sportpers Bureau, aan de dagbladen, die er 'n draadloos ontvangtoestel op na houden, meedeelde, dat Nederland—Uruguay gespeeld zou ivorden. De menschen in Groningen en Maastricht wisten 't, dank zij 't radiobericht van het Nationaal Sportpers Bureau, nog eerder dan het publiek in het Olympisch Stadion!
In huize Heek.
weken later, op 13 Augustus na het sluitingsfeest, ziet hij ze weer terug... De week van thans is nog maar 'n inleiding geweest.
Lobo de vondeling.
Er gebeurden in die week vele dingen, zeer vele zelfs, en er zullen nog veel meer dingen gebeuren voordat het 12 Augustus is. De buitenlandsche hockey ers dragen de meest vreemd -
Bij Heek laven we ons en we worden er gevoederd, 't Is alleen zaak om in die enorme circustent van 'n honderd meter lengte dicht bij het buffet te gaan zitten, want, als de kellner geen 100 meter-looper is, zijn de aardappeltjes koud voor ze op tafel beland zijn /
Tot dusverre zijn er gemiddeld maar tiuee of drie ivedstrijden per dag, in Augustus bij het hoofdtournooi, als athletiek, zwemmen, krachtsport, wielrennen, schermen en wat niet al van 's ochtends tot 's avonds gelijktijdig plaats vindt in of nabij 't Olympisch Stadion, duiken de jour nalisten, die zich met de sportreportage belasten, hals over kop onder in dezen Olympischen maalstroom, dan schrijven, tikken, telefoneeren en seinen we dag en nacht door... Op 27 Juli neemt de sportjournalist afscheid van vrouw en kroost, ruim twee
Britsch-Indische balcontróle!
soortige namen, vooral de Spanjaarden blinken daarbij uit. Wat zegt U wel van 'n linksback Becerill y Anton Miralles en 'n linkshalf Goicochea y Orsolies, om nog maar te zwijgen van den pijlsnellen rechtsbuiten Jungrera y Baguna en den eminenten aanvoerder Torres y Polanco?
Den eersten dag meende de_ pers m haar brave onschuld, dat al die Spanjolen met fantasienamen behoorden tot den alleroudsten adel van het Spaansche schiereiland, maar later kwam 'n Spaansch „deskundige" op 't idee, dat de 2de helft van den naam misschien de aanduiding zou zijn van de club waarin de man speelde, zoo iets als „van Kol van Ajax" en „van
Heel vafa Fvijenoord". Precies 2U uur later kwam" er 'n ander Spaansch „deskundige" op 't idee, dat de tweede helft van de operette-namen de naam moest zijn van de familie-vanmoeders-zijde, zoodat dan de linksbinnen J. Caralt y Vidat een neef zou zijn van den linksbuiten J. Caralt y Mas. Rekent U 't zelf maar na...
Alleen met den rechtshalf zaten we vast: die heette Lobo, doodgewoon Lobo, de eenige zonder dubbelen naam. Doch de pers vond hiervoor ook 'n ingenieuze oplossing: Lobo, de man zonder familie-van-moederszijde, moest 'n vondeling geweest zijn! Si non e vero
De man. die vloekte.
Over vreemde namen gesproken: de Belgische rechtsbinnen in den strijd tegen de Britsch Indiërs heette Goditiabois, 'n naam, dien onze hockeyers opperbest zullen kennen. Maar al het publiek was niet hockeydeskundig en zeker niet de dame, die, toen ze hoorde roepen: „Allez, Goditiabois", heel onschuldig zei: „Hè, wat vloekt die man ongemanierd."
Precies het tegenovergestelde gebeurde bij Frankrijk—Spanje, waaide warmbloedige Spanjolen hun elftal, naar we dachten, geestdriftig aanmoedigden met „hup Roig y Ventura, vooruit Rierola y Albo". Pas na 'n kwartier drongen die Spaansche klanken goed tot ons door en toen merkten we, dat er iets klonk van „caramba, maledico arbitro" of iets dergelijks. Ze waren al 'n kwartier bezig den scheidsrechter uit te schelden
Handjes drukken, s.v.p.!
Waarde hockeyers van alle landen, er moet veel meer op
de schouders geklopt en veel meer handjes gedrukt worden, als er 'n goal gemaakt is. De pers vraagt U' dat aller-onderdanigst, want als de gelukkige goalgetter niet links en rechts gefeliciteerd iverd, weten we soms niet op wiens naam naam het doelpunt is te stellen. En U begrijpt, het zou ontzettend zijn, als we meneer Poussineau van 'n doelpunt verdachten, terwijl in werkelijkheid meneer Petitdidier den bal in het net gejaagd heeft. Daarom: veel handdrukken, veel goed¬
keurende schouderklopjes en desnoods maar wat omhelzingen midden op het veld.
Bij de spelers met Zuidelijk bloed
Heerenkleeding koopen, is iets waar vele Heeren mee inloopen, want in het dragen wil menig kleedingstuk niet behagen, maar dat is zeker en gewis LONDOfl HOUSE het beste is. Speciaal huis op het gebied van uitsluitend Ie klas Engelscho gemaakte Heerenkleeding
Laan van Meerdervoort hoek v. Diemenstraat - Den Haag
Telefoon 30812 Geen filialen