HET HUMEUR VAN DEN SCHEIDSRECHTER.

In een promotie- en degradatiewedstrijd van den Twentschen Voetbal Bond tusschen Ensch. Boys V en E.V. U. gebeurde, het, dat een speler 'n minder faire daad beging en zeer terecht met 'n vrijen schop gestraft ■werd. Hierover maakte zich 'n bekend T.V.B.-scheidsrechter, die langs het lijntje stond, kwaad. „Dat is geen werk", betoogde deze onfeilbare, „als ik scheidsrechter ivas, had ik dien man 'n. ivaarschuwing gegeven en als ik kwaal gemutst was geweest, had ik hem het veld uitgesHiurd".

Ziedaar 'n scheidsrechterlijke uitspraak: als de man goed geluimd is, kom ie er met 'n waar schuiving af, zoo niet dan ga je het veld uit! SCHEIDSRECHTERS- TAKTIEK.

Daarentegen getuigt onderstaand., historisch, voorval uit de Westelijkt! eerste klasse-competitie in dit seizoen ongetwijfeld van scheidsrechterstactiek. Er speelde 'n zeer oude en zeer deftige club met zéér deftige spelers tegen 'n jonge en pittige volksclub met zéér pittige volksjongens. De spil van de deftige club, oud-internationaal kwam in botsing met den midvoor der volksclub en beide duikelden ze over den grond. Er ivas niets unfairs gebeurd en de scheidsrechter liet dus doorspelen. Maar elk der spelers meende, natuurlijk, unfair genomen te zijn en ze appelleerden om het hardst.

De scheidsrechter kwam tusschenbeide. „Meneer, tvilt U Uw mond

houden?" beval hij streng tot den deftigen, den zeer zéér deftigen spil en meteen wendde hij zich om tot den even enthousiast appelleerenden midvoor der volksclub: „Man, houd je bek". Beide zwegen als het graf

DELL EN DALE.

Bij de Amerikaansche worstelaars, die deel zidlen nemen aan de 01. Spelen, bevindt zich de tweelingbroers Dell en Dale Shokley, die zóó op elkaar lijken, dat hun trainer ze niet uit elkaar weet te houden. Om aan de venvarring 'n eind te maken laat een van hen zijn snor groeien en als hun trainer nu maar onthouden kan, wie van de twee dat is, kan 't nog in orde komen.

NEDERLANDSCHE TAAL ONVOLDOENDE.

De Ned. Sport heeft het over de belangstelling welke de hockey sport den laatsten tijd tegenwoordig geniet in de sportpers en geeft dat iveer in het navolgende sclioone proza: „Ook de Revue der Sporten blikt vriendelijk lonkend naar d e hockey."

Nederlandsche taal onvoldoende.

VOOR WILDE BEESTEN.

Op een der Amsterdainsche gemeentelijke sportterreinen zou 'n cricketkooi geplaatst ivorden en de vereeniging vroeg de vereischte vergunning. Als antwoord kwam de vraag of deze kooi bestemd was om beesten in te houden.

Na eenig heen en weer geschrijf

833

kwam eindelijk de vergunning af onder conditie, „dat de kooi gebouwd zou worden onder toezicht van Bouw- en Woningtoezicht en onder goedkeuring van de Schoonheidscommissie!"

URUGUAY-AMATEURS.

In Ajax' clubnieuw's heeft Trictrac het over de voetballers uit Uruguay:

„Uruguay lijkt me 't Walhalla

Of het Voetbalparadijs,

Want die Zuid-Amerikanen

Zijn. zoo'n maand of wat op reis

Nee, die arme tobbers krijgen

Hun salaris niet cadeau,

Ach, de staatsruif is er goed voor,

,,'t Is een weet" zegt Buziau.

'k Ben maar 'n profeet, die brood eet, Maar.... dat team wordt kampioen, Grootsche intocht.... ridderorde, En 'n heel hoog staatspensioen. Rrrreuze nationale feesten Zijn daar dan in land en stad En.... dan krijgen ze vacantie, Amateurs, hè, zei U tvat.???" DE WERELDKAMPIOENE.

Nederland is in het gelukkig bezit van 'n biljartspeelster als mej. Schrier, die echter tegen mannelijke cracks lang niet opgewassen is, Amerika daarentegen heeft of liever had, een buitengewoon biljartspeelster in miss Frances Anderson uit Los Angelos, die vele spelers van naam klopte. Ze reisde als „wereldkampioene" het Amerikaansche contiment rond en gaf overal goedbetaalde demonstraties totdat ze onlangs ziek werd en vrij plotseling overleed., (ip haar sterfbed smeekte ze den dokter om haar geheim niet te verraden, doch deze bede werd niet verhoord, haar geheim werd verraden: miss Frances Anderson, de wereldkampioene, ivas een man.