820

ZWITSERLAND- NEDERLAND 2—1.

Het Nederlandsch elftal verdiend geslagen. — Hoe er gespeeld werd.

BAZEL, Zondagavond.

Wanneer we een wijle peinzen over liet resultaat van den interlandwedstrijd tegen de Zwitsers,, dan dienen we van een desillusie te gewagen. Want andermaal heeft het Nederlandsch elftal getoond dat zij niet anders construeeren dan een elftal vrij goed voetballende Nederlanders, die een aardig balletje schoppen maar die, op een enkele exceptie, geen haar béter zijn dan tientallen van hun balschoppende landgenooten en zeker niet-beter dan het gros onzer buitenlandsche tegenstanders. Hier speelde een zeer matig team, dat zeer matig heeft gevoetbald en tenslotte van een evenmin schitterend spelende Zwitsersche ploeg niettemin een verdiende nederlaag te slikken kreeg.

Laten we beginnen met de uitzonderingen. Onder hen staat van der Meulen weer bovenaan. Hij aanvaarde zijn taak met volkomen zekerheid en hoewel de Helvetianen het hem tenslotte niet bovenmenschelijk moeilijk gemaakt hebben, heeft hij menigmaal pijnlijke situaties voor zijn heiligdom opgeklaard en de wijze, waarop hij in de eerste helft een lagen bal al vallende uit den versten hoek haalde, was onverbeterlijk. Zijn ingrijpen was subliem: hij weifelde nimmer. Hij liet den bal niet vallen. Hij was op en top een internationale doelwachter, die zonder fouten uit den wedstrijd kwam, zijn vijf-en-twintigste interlandmatch. Waarvoor hij — verdiende attentie! — door spelers en officials reeds met, een gouden potlood was vereerd.

Voor hem stond van Kol onwrikbaar, onvermurwbaar. Deze Amsterdammer is een van de spelers, die voor een groot deel van het publiek niet opvallen omdat hij zoo zelden 'n bal naar voren dribbelt, v. Kol houdt als devies dit eenvoudige: weg is weg'! Op Van Kol steunde de geheele ach-

(door onzen specialen verslaggever).

terhoede en rustig zwoegde hij tweemaal drie kwartier zonder ook maar één moment, te denken aan "playing to the gallery", zonder ook maar één oogenblik buiten zijn boekje te gaan. Welk een faire, fijne voetballer!

—raAis tweede back mocht ook Harry Denis er wezen, maar hij stond toch slechts in de schaduw van zijn linkerbuurman. Denis had tegen zich de linksbuiten Bailly maar niet minder de linksbinnen Abegglen. Abegglen is een klein vlug spelertje dat zich heel snel weet om te draaien en daarenboven vol zit met allerlei schijnmanoeuvres en Denis had meer dan normale moeite met hem, werd meermalen door dit Zwitsertje in het ootje genomen. Daarbij maakte Harry de fout om het bijwijlen eens echt kalm en fijn-berekend te willen doen, doch de Zwitsers lieten hem hiervoor geen tijd, zaten voor dit soort van spel veel te vlug op den bal. Toch kan ook Denis met voldoening op dezen kamp terugzien: aan hem heeft het evenmin gelegen. Neen, de fout schuilde ergens anders.

Ik zal straks geen hosanna roepen voor de voorhoede, maar in tegenstelling met anders was deze keer de middenlinie er naast en niet zoon klein beetje ook. En er zou een uitgebreid verslag van dezen wedstrijd geschreven kunnen worden zonder dat de naam Massy erin voorkwam, omdat Massy nu eenmaal niet in den wedstrijd voorkwam. Hij heeft weliswaar het publiek een paar keer getracteerd op flying stunts, hij heeft geloof ik een keer op zijn hoofd gestaan en hij heeft op den grond zittend een bal achteruit gekopt, maar deze dingen hooren toch meer bij Barnum en Baily thuis dan tegen Abegglen & Co. Doch in groote lijnen was Massy een faillure: hii bouwde

Olymp. B.-elftal—Tottenham 2—5. O'Callaghan kan vallende den voorzet van links niet meer bereiken.

het Nederlandsche spel niet op en brak het Zwitsersche niet af. Hij was de spil waar alles om draaide! Ja, alles draaide om hem! Maar zelf kwam hij er eenvoudig niet aan te pas en het was tenslotte voor de Zwitsersche linie-van-vijf geen kunst om cirkeltjes te tippelen rond onze verdediging, rondom onzen soil in het bijzonder. Immers deze bood geen tegenstand.

Gelukkig waren zijn buurlui beter. Weliswaar heeft van Boxtel een paar keer een hachelijk moment bezorgd voor onzen doelman als hij voor doel ging terugspelen bf probeerde met een omweggetjè, vlak voor de goal langs, den bal uit de gevreesde zóne weg te werken, maar zijn verdedigen was verder behoorlijk. Doch de groote fout van alle drie middenspelers, eh dus ook van hem, was dat hii zoo zelden meetrok ten aanval. Ër waren dikwijls groote gapingen tusschen onze frontlinie en de ruggegraat van 't elftal en ook van Boxtel ging in dezen nief vrij uit. Schreurs was eigenlijk nog de beste van het drietal en het zou niet te verwonderen zijn als deze geharde Limburgenaar zich ëeh blijvende plaats in het elftal veroverd had. Hij is niet een fijn technicus, maar een van die ingrijpers die den tegenstander geen moment tijd gunnen. En dergelijke spelers zijn heden ten dage goud waard.

Dat Elfring zijn beste dagen gehad heeft, werd heden nader gedemonstreerd. Onze rechtsbuiten speelde geen slechten wedstrijd, maar deze Elfring is toch geen schijn of schaduw van de Elfring waarop destijds heel Holland zijn verwachtingen gespannen had. Hij maakt teveel fouten, miste dat alles-passeerende van vroeger, en stak in geen enkel opzicht boven het middelmatige uit. Slechts dient vermelding den goeden voorzet, waaruit Smeets het eenige doelpunt voor Holland te scoren wist.

De kardinale fout van onze voorhoede was dat de spelers geen verband onderling wisten te onderhouden. Het was een linie van vijf menschen die slechts bij uitzondering en blijkbaar niet zonder de noodige veine den bal aan elkaar overgaven. Daarenboven waren er op de meest beslissende momenten immer 'n paar zoek. —□— '

Voldoende voetbal speelde Tap. Toch zal het hun, die den Hagenaar op den Rankhof-Platz aan het werk zagen, genoegen doen, dat men blijkbaar bij de 01. Spelen Buitenweg ook nog een kans zal geven, en al mag als vaststaand worden aangenomen dat de Hercules-man lang niet datgene zal kunnen waartoe hij vroeger in staat was, zoo goed als Tap het deed, kan hij 't ook. Sineets heeft. tot zijn voordeel dat hij een inderdaad

mooi doelpunt tef1 daar houdt dan 4jjel en dergelijke bï jj we nog wel een m . ter en niet slech1

UIT DEN

TEGEN DE B»

Dhyan CW,

.„.,,.„.„.„.„.,,.*

waartsen was WJleej,

iviaar nn Kon ne> |e Zwitsersche def<'

haar mannetje. jn Wii kunnen (H>: ...

matig tevreden „

verdiend ten "»rge menschen uit <l>' H evenmin bar

weru ons laien >'~r>

klimaat en hii v».,

gezegd dat dit

Centraal UrT Rokin 70,.Tal.fJ'

<(lio.i Een prima pjar geheel bedrijf*1^ D e sg e we n sc l,'r-

Airvoice, Balti«<,s Helicon, Nor3'maj dak- en rjse| gelijk- enj^—