808

DE CRAWL 'N ANTIEKE ZWEMSLAG

Reeds bij de Assyriërs bekend. — Eerst in 1906 naar Europa geïmporteerd. — De techniek van den crawl. — Perspectieven, (door S. P. J. BORSTEN, official Ned. Zwem Bond)

Zenuwstiliend

Het zal den lezer wellicht bekend zijn, dat er onlangs in een vrij goed bewaard gebleven patriciërswoningvan Pompeji een muurschildering is gevonden, waarop de crawstrokehouding zeer duidelijk te zien was; het staat thans vast, dat de crawl de oudste z w e m w ij z e is. Vroeger was nooit een andere zwemwijze bekend om de eenvoudige reden, dat het de meest natuurlijke slag voor het menschelijk lichaam is.

Hoezeer deze zwemwijze reeds bekend w-as moge blijken uit het feit, dat, duizend jaar vóór Christus reeds, de crawlstrokehouding in steenen gemetseld werd. Zoo bevindt zich in het Britsche Museum te Londen een Assyrische sculptuur van ruim 800 jaar vóór Christus (Zie fig.), waaruit de houding van den crawl aan duidelijkheid niets te wenschen overlaat. Dat zelfs de soldaten dezen slag zwommen in volle uitrusting doet vermoeden, dat die zwemwijze toentertijd al even geperfectioneerd was als thans.

In hetzelfde museum bevindt zich nog een andere sculptuur, waarop eveneens de crawlslag voorkomt, doch in een andere houding.

In het Louvre te Parijs kan men een Grieksche vaas bewonderen, welke van 500 jaar vóór Christus dateert, en waarop de crawl door vrouwen gezwommen wordt, hetgeen er eveneens op wijst, dat de crawl de éénige zwemwijze was, die algemeen gezwommen werd.

•—o—

Waarom de crawl — eigenlijk kruipslag — reeds in de vroegste tijden gezwommen werd, laat zich gemakkelijk verklaren: deze zwemwijze is de meest natuurlijke zwemslag, die zich bij de bewegingen van het menschelijk lichaam aanpast. Immers, wanneer men een kind van vier jaar, dat nog nimmer iemand heeft zien zwemmen, met een zwemgordel aan een hengel in het water hangt, dan zal de eerste beweging, die het kind in het water maakt, die beweging zijn, d.i. een op en neer slaande beweging, dus een der grondbeginselen van wat wij lieden ten dage den crawl noemen. Het kind zal eveneens zijn armen boven op het water slaan: d.i. het tweede grondbeginsel van den „modernen" crawl.

Nu is het vreemd, dat de crawl eerst in het jaar 1906 naar Europa kwam en voor dien tijd nog nooit hier gezwommen is. Hij werd door Cecil Healy naar Europa geïmporteerd. De crawlslag stamt uit Hawai, dus van een natuurvolk, dat eertijds nog niet met de Westersche beschaving in aanraking was gekomen. Dat natuurvolk heeft deze zwemwijze op de* natuurlijkste wijze daadwerkelijk in toepassing gebracht. Er zullen ook daar wel uitblinkers op zwemgebied zijn geweest, zoodat het zwemmen er langzamerhand tot een sport geworden is.

—o—

De crawl, zooals die door Cecil Healy in 1906 naar Europa gebracht

werd, wordt nagenoeg niet meer gezwommen. Het was een Australische crawl, die het tegenovergestelde van den Amerikaanschen crawl is. Bij den Australischen crawl komen de voeten ongeveer vijf cm. uit het water, terwijl de armslag tweemaal vlugger is dan bij den Amerikaanschen crawl. Het nadeel hiervan is, dat er enorm veel kracht verbruikt wordt, die beter besteed kan worden. Men is dus veel gauwer moe en krijgt ademnood.

De Amerikaansche crawl bracht een betere oplossing, doordat de beenen zeer snel op en neer geslagen worden en de voeten in het water blijven, waardoor het water minder opspat. Alle energie wordt dus aangewend om de snelheid van hét lichaam te verhoogen. De armslag geschiedt

spoedig vermoeid werd. Daarbij kwam bovendien nog, dat het lichaam ging- „rollen" en van den eenen naar den anderen kant ging wentelen, waardoor een grooteren druk op het lichaam ontstond, hetgeen van belangrijken invloed op de snelheid was. Dit heeft mén nu ondervangen door de armen in licht gebogen houding ongeveer twintig cm. van de borstkas door het water te trekken en dan verder op de gewone wijze bij het dijbeen weer uit het water te halen.

Het voordeel hiervan is, dat het lichaam vlak op het water blijft liggen, niet schokt of rolt, en veel meer kracht op het trekken gebruikt kan worden om b.v. een spurt in te zetten. Deze zwemwijze wordt in Holland

De muurschildering in Pompei, waarop de crawlslag te zien is.

veel langzamer dan bij den Australischen crawl. Het voordeel hiervan is, dat het lichaam gemakkelijker door het water glijdt en de ademhaling geen noemenswaardigen hinder ondervindt.

Toch had de Amerikaansche crawl één technische fout en dat was: de wijze waarop de armen door het water getrokken werden. Deze werden recht naar voren gebracht en dan recht door het water naar beneden getrokken en bij het dijbeen weer uit het water gehaald. Het nadeel hiervan was, dat de armen nimmer zuiver door het water gingen en de zwemmer

nog niet overal toegepast, omdat zij nog niet algemeen bekend is en door sommige zwemmers niet goed begrepen wordt. Een feit is echter, dat deze wijze van zwemmen veel productiever is en veel gemakkelijker is te leeren.

—o—

Men heeft in Amsterdam en, naar we meenen, ook in andere plaatsen van het land getracht een methode uit te vinden om den crawlslag klassikaal in te voeren. Doch een geschikte methode heeft men nog niet kunnen vinden. In Engeland is er echter een school waar wel droge les klassikaal onderwezen wordt.

Zooals uit het vorenstaande valt na te gaan, is de techniek van den crawl vrij eenvoudig. Het komt er slechts op aan de juiste bewegingen uit te voeren. Hiertoe is echter hulp noodig, die van den kant af aan den adspirantcrawler gegeven moet worden. De vele fouten, die gemaakt worden bij het crawlzwemmen, kunnen nimmer zelf gecontroleerd worden.

Dat de crawl weldra een algemeen beoefende zwemslag zal zijn behoeft niet betwijfeld te worden, want men ziet op de volkszwemfeesten, zoowel hier als in het buitenland, de crawl een overheerschende rol spelen.