660

KOFFIE en THEE „DE STER" OVERTREFT ALLES VER! Fa, Sn. Levelt t.o. Centraal Station.

N.V. Leidsche Goud & Züverhandel

95 BREESTRAAT LEIDEN

Insignes Sportartikelen

Coöperatieve Verhruiksvereeniging

u.a. „EIGEN HULP", Amsterdam

Hoofdkantoor:

JAN LUYKENSTRAAT 108 TELEFOON 26400 (3 lijnen)

Kent U onze prima

RIJWIELEN

met 3 jaar schriftelijke garantie op frame en vork

MODEL 1928 f 70.- en f 80.-

inclusief bel, pomp, gereedschaptasch, zwart gesloten kettingkast, bagagedrager met 2 riemen en seinoog.

«Iers onmisbaar was voor het welslagen van den wedstrijd: niet de bal, want die was door 'n gewichtig over het veld voortschrijdende persoonlijkheid al reeds op de penalty-stip gedeponeerd, maar de officieele gasten voor de eeretribune. De toeschouwers vonden dat hooge bezoek heelemaal niet noodig en toen om even over drieen de auto's over de sintelbaan kwamen voorrijden, werden de gasten van den Belgischen Bond „verwelkomd" met 'n; allerbeminnelijkst gefluit. Wat misten we regisseur Boeljon bij deze „entree triomphale", de Belgen kunnen neg 'n hoop van hem leeren.

Eerst daarna konden de spelers t veld betreden, even later gevolgd door dr. Swartenbroeks, die met bloemen, applaus, speeches en nog eens bloemen begroet werd en tenslotte het in de tooneelwereld bij jubilea gebruikelijke „geschenk in couvert" kreeg. Om misverstand te voorkomen moeten we er echter op wijzen, dat het couvert, hem door 'n Hollandsch fotograaf in de handen gestopt, geen geld, maar foto's bevatte.

Als geschenk van den Ned. Voetbal Bond kreeg de dokter een speciaal voor die gelegenheid vervaardigde Delftsche schotel, die bij het passeeren van de Ned.-Belgische grens dooide douane was „ontdekt" en in den trein zorgvuldig uitgepakt had moeten worden, niet om er invoerrechten voor te betalen, maar omdat de douanier zoo graag het cadeau voor den dokter wilde zien!

Met dat al was het 'n kwartier te laat, toen scheidsrechter Braun eindelijk kon laten tossen.

Het incident.

Evenmin als in Amsterdam was deze Nederland—België-wedstrijd er een, die door het spel of de spanning lang in het geheugen zal blijven; er was echter 'n bijkomstige omstandigheid, die den wedstrijd onderscheidde: in Amsterdam de kou, hier de inzakking van de menschenwal aan de lengtezijde, 'n noodlottig gevolg van de onvoldoende terreininrichting. Het was bij 'n duel Denis—Bastin, dat de toeschouwers, vijftien tot twintigrijen dik op elkaar gestapeld, allen tegelijk vooroverbogen om het spelverloop te volgen, de onderste rijen konden den druk niet houden, de bovenste rijen zakten naar omlaag als 'n ware lawine en dwars door de hekken heen smakten de toeschouwers op de sintelbaan.

Aanvankelijk scheen het, van de overzijde bekeken, niet zoo erg te zijn, maar toen men doktoren en Roode Kruis-zusters te hulp zag snellen en overal gewonden en flauwgevallenen zag wegdragen, begreep men de ernst van het gebeurde. De wed¬

strijd werd gestaakt, 'n ambulanceauto reed het veld op en ijlings droeg men de slachtoffers weg. Dit incident komt geheel op rekening der organisatoren, die op werkelijk onverontwoordelijke wijze de menschen hadden opgestapeld zonder dat er — als in Amsterdam — hier en daar hekken waren, waar men tegen steunen kon. Alles leunde op elkaar en toen dus de onderste rij bezweek, was er niets, wat de lawine kon tegenhouden.

Het liep tenslotte nog betrekkelijk goed af: in totaal waren er veertigpersonen gekwetst, doch geen enkele ernstig. Elf dames waren flau-.vgelen, enkelen hadden 'n been- of armblessure bekomen. Zeer onjuist vonden we dan ook de reportage van 'n Ned. Zondagavondblad, dat met koppen als „een tribune ingestort, zeventig gewonden, zoowel Hollanders als Belgen" misschien wel zijn lossen verkoop verhoogde, maar in vele huisgezinnen noodeloos ernstige ongerustheid bracht over het lot van hun familieleden in Antwerpen. Zóó hevig was die ongerustheid, dat zoowel schrijver dezes aan Amsterdam's station als collega Groothoff in Utrecht's station 's avonds menschen op zich vonden wachten, die bij ons kwamen informeeren of hun familieleden ook bij de gewonden behoorden. Men ziet, tot welke gevolgen 'n al te sensationeel verspreid bericht aanleiding kan geven.

Het spelverlcop.

Het spelverloop is gauw verteld: onze verdediging hield zich moedig bijna vijf kwartier staande, maar 17 minuten voor het einde was 'n onverwacht schot van den vrijstaanden Mceschal onzen doelman te machtigen de strijd was verlóren, daar de Hollandsche voorhoede niet bij machte bleek om 'n goal te maken. Onze voorhoede was ook werkelijk geen goal waard. Even voor het einde wist Schipper — die in den burgelijken stand van Almelo als Schipper en niet als Schippers te boek staat — den bal in 'n leege goal te mikken, maar even tevoren was het leer out geweest, zoodat dit doelpunt zeer terecht geannuleerd werd. Voor het overige staken Lavigne en Hoyclonck-; de Hollandsche voorhoede in hun zak, droevig maar waar. We zullen maar net doen als de Franschen in '71 en hopen op revanche!

Volgend jaar misschien ?

\

i

Vergeet NIET dit in te vullen !

Ondergeteekende wenscht zich met ingang van HEDEN te abonneeren op „DE REVUE DER SPORTEN", officieel orgaan van het Ned. Olympisch Comité a j 2.50 per kwartaal.

NAAM

ADRES:

i

i

s