628
DE REVUE DER SPORTEN.
r
.lfal.l.f . #V OVERTOOM 329-335
IIIIITEL 28401-20402II, 9
FEESTARTIKELEN
in den uitgebreidsten zin, - voor elke gelegenheid -
KLAASSEHS SPECIAAL-MAGAZUH
Anno 1o88.
Prinsestraat 4, DEN HAAG
TELEFOON 12805
HOTEL CAFE RESTAURANT
„DE ROODE LEEUW"
DAMRAK 93-94 - AMSTERDAM TEL. PORTIER 49693 TEL. BUFFET 48444
- - LIFT - -
Central) Verwarming
Koud- en Warmwaterleiding inalle kamers
RESTAURANT Ie Etage Uitstekende Keuken
Plats du Jour • Diners
BADKAMERS - 80 KAMERS OP HET DAMRAK en NIEUWENDIJK
Zalen voor Partijen on Vergaderingen
Beroepsmusici beschikbaar
Samenstellen van Orkesten, Strijkjes en Jazzbands voor alle gelegenheden.
Plaatsingbureaux van den Ned. Toonkunstenaarsbond: Amsterdam, Prinsengracht 860, Tel. 37409 Den Haag, J. P. Coenstr. 22, Tel. 71563 en 71564 Rotterdam, Stationsweg 54a, Tel. 1651
MAISON KUBIN
- ROBES MANTEAUX FOURRURES
Jacob Obrechtstraat 11 - AMSTERDAM TELEFOON 29631
STEiVIMINGSTUKJ ES XVII
DE VOETBAL-ZELFMOORD
door H. A. MEE RUM TERWOGT.
Hoe de kampioenscompetitie zelfmoord pleegt. — Vroeger groote belangstelling, thans een uitgebluschte boel. — Te veel eerste klassers. — De stem eens roependen in de woestijn.
Als dit nummer van de Revue onder de oogen van het publiek komt, zijn er al verscheidene van de twintig wedstrijden, die voor het kampioenschap Van Nederland gespeeld moeten worden, achter den rug.
Onwillekeurig' gaan onze gedachten terug naar een vroegere periode van het voetbalspel, toen dat kampioenschap van Nederland beslist werd in twee wedstrijden met eventueel een derden, beslissenden, wedstrijd.
Toen er voor 't eerst om het kampioenschap van Nederland gespeeld werd — ik meen in '97 — was er slechts één wedstrijd: het Amsterdamsche R.A.P. won toen van Vitesse uit Arnhem.
Met de mondigheidsverklaring' van het provinciale voetbal, die met zich meebracht, dat we binnen enkele jaren ruim vijftig eerste klasse clubs in ons land kregen, is ook in de kampioenscompetittie en in haar belangrijkheid de klad gekomen.
Na de worsteling', hierboven vermeld, tusschen R.A.P. en Vitesse, kwam er een kampioenschap, tusschen R.A.P. en P.W. uit Enschedé beslecht en daarna kregen we de prachtige wedstrijden tusschen H.V. V. en Victoria uit Wageningen, later tusschen Sparta en Wilhelmina, tusschen H.V.V. en Quick uit Nijmegen.
We kregen een periode van drie eerste klassers. die om de gouden medaille van den N.V.B. moesten strijden en we herinneren ons nog levendig hoe in 1914, op dien gedenkwaardigen Pinkster-Maandag, kort vóór 't uitbreken van den oorlog dus, op 't veld van H.V.V. de laatste wedstrijd van een competitie van drie beslist werd in de laatste minuut van dien wedstrijd.
In dien tijd was er beperking, was er concentratie, die met die beperkingsamenging, concentratie van de aandacht van het publiek.
Toen was het behalen van het kampioenschap van Nederland een groote onderscheiding en de twee of drie Zondagen, die in beslag genomen werden voor de wedstrijden om 't kampioenschap van Nederland., werden tot voetbalfeesten van opperste blijheid en juichende sportjolijt.
Men denke aan de prachtige wedstrijden tusschen Quick en U.D. met den eindwedstrijd in de Watergraafsmeer achter Rozenburg.
Heel het voetbalgebeuren in die weken, heel de aandacht van de pers stond in het Charivarische teeken der kampioenscompetitie. Heel het voetbalvolk zat in spanning en leefde den strijd mee. De pers volgde die belangstelling, voerde haar op, moedigde haar aan en voedde haar met opgewonden artikelen, met lange be¬
schouwingen en uitgebreide verslagen.
En hoe staan ze er thans voor?
Welk een verschil!
Nü een competitie, die twintig wedstrijden omvat, een competitie, die misschien wel drie maanden duurt, eer er een beslissing valt.
't Is alles de schuld van de dwaze uitbreiding van het aantal eerste klasse clubs. O, ik weet wel, dat de leden van de algemeene vergadering' van den N.V.B. mij zullen uitlachen, nu ik weer bovenop dit stokpaardje bn geklommen; want ze vinden het immers veel prettiger om zoo'n gemoedelijk competitietje te hebben, zonder al te groote kans op degradatie, zoodat je lekkertjes jarenlang heel middelmatig kan spelen en tóch maar fijn niet gewipt wordt.
* *
Ik weet wel, dat er N.V.B.-bestuurders zijn, die nog altijd maling hebben aan de spelkwaliteit en die eenvoudig becijferen, dat twintig wedstrijden meer in 't laadje brengen dan twee of drie.
Maar óók weet ik, dat het beste deel van hen, die 't wel meenen met de sport, die neutraal en objectief kunnen oordeelen, zonder dat clubverband hen verblindt, met mij ten volle beseffen, dat een afrooming van de eersteklassers, een terugbrengen van het aantal vijftig tot de helft, het voetbal stellig ten goede zou komen.
Met twee competities, elk van veertien clubs, handhaaft men acht en twintig clubs in twee parallelloopende hoofdklassen, tusschen welker kampioenen dan gespeeld zou moeten wor«en om het kampioenschap van NederlandDat is het eenige middel om dat kampioenschap, hetwelk hopeloos in de goot ligt, wederom te reclasseeren.
En laat men nu niet aankomen met praatjes, dat ik overdrijf, dat het zoo erg niet is. Als een paal boven water staat het feit., dat een kampioenscompetitie, gespeeld op de wijze waarop we dat thans doen, voor de groote massa geen attractie meer heeft, haar niet imponeert en bezig is zelfmoord te plegen.
Een poging, een herhaalde poging om te redden, wat nog te redden is, achtte ik voor de zooveelste maal mijn plicht.
En al zal mijn stem blijven als die van den roepende in de woestijn, dan tóch zal ik voor mijzelf de voldoeningsmaken, dat ik nog gepoogd heb te pleiten voor wat moest zijn de apotheose van het voetbalseizoen, de grootste glorie, voor een club weggelegd.