ngeche stijl is ',
iaIgevend
jstig er de aanop, at uitsluitend s In^ut gediplora. sch^eeraressen „H'er Schools of g" 'bonden zijn.
Vf^ESSEN G L I) K S
> A N]>' S T I T U U T CO^CTEN STIJL^
ïEMïACHT 1079
fOO f' ' AMSTERDAM DAMi '"«•i.düW«»l 130B
ikkaP. A. Ponsen
;AD^37-239-243 3 ^ TEL. 10529 vcht^uiloflen en Partijen 1 de :e"de Lékker-Lekker ER CQEHEELE WERELD
flEfVS AG AZIJN
ir Uwer
ht 2 - AMSTERDAM
4611' bevestigd 1903
rKetfMwieringeti
ELK
f^LEG
ENHEID
SPONSEN
g Kel^ï.eerd voor
■ERE^pEMAGAZIJNEN
irsbresl?. - Amsterdam
ïalï^dio Huis
rel.O, Amsterdam
ma ^'«-installatie drijf* ,a"" vanaf f 100 nsc^mijnbetaling
laltK ?ucretet, Erres, Yorf, -S.F., Philips, en 'J^antenne, - en Uitstroom
t
„Het staat vast, dat onze concurrenten een jaar of zeven, acht geleden een klasse op zich zelf vormden en stukken boven alle anderen uitstaken. De oorzaak daarvan lag allereerst in het feit, dat hier een stel spelers-met-aanleg, ja werkelijk met bijzondere qualiteiten, bijeen waren, en dan — en dat vind ik een heel voornaam ding — Be Quick beschikte al dien tijd over een echten trainer, ik meen niet maai- een oefen-meester als Lüschen, zöoals wij den vorigen zomer een tijdlang hadden. ')
Kijk,,het lijkt mij altijd nog schitterend toe, dat je voor je eigen club een heuschen trainer hebt, een professor in de kunst, waarvan je werkelijk kunt leeren, en ik hoop dan ook, dat Velocitas nu eindelijk de noodige fondsen bijeenkrijgt om een dergelijken kundigen leider aan te stellen. Je moet niet vergeten, dat wij in Velocitas nog nooit de weelde gekend hebben om deskundig te worden getraind! Vooral ook met het oog op onze toekomst. Zal Velocitas zich handhaven, dan dienen er zoodra mogelijk goede invallers voor de veteranen te worden gekweekt, en (ik ben er zeker van) als er een trainer kcmt, dan zal er bij ons ook met animo worden geoefend.
Om op het Noordelijk spelpeil terugte komen: de andere vereenigingen zijn er, sinds Be Quick's glorietijd, zeker niet op vooruitgegaan. Het kwam in Apeldoorn weer zoo duidelijk uit: wij spelen hier te doorzichtig en bovendien veel te langzaam. Ieder speler voor zich tracht den tegenstander te passeeren, er is geen verband, geen overleg, zoodat enthousiasme alléén tenslotte ook niet kon baten.
De menschen uit de andere af deelingen hadden stuk voor stuk meer bal-controle, gebruikten hun hersens en bij ons er was niet de geringste verbinding in de linies, laat staan ertusschen: alleen de beide de Wolfs deden nog eens iets samen.
Wat óók een strop was?
Dat Knol in Apeldoorn niet van de partij was. Zeker, de van Zuylen's, de beide Friezen, deden het niet slecht (jammer, dat ze geblesseerd raakten), maar met de geheele Velocitas' achterhoede had de Wolf tenminste zijn gewone spel, dat met het buitenspel-zetten sterk verband houdt, kunnen spelen.
Onze Noordelijke middenlinie was natuurlijk gehandicapt door het gemis van Kaufman, maar is misschien in de voorhoede nog meer noodig, want daar zijn het allerminst sterren, en een schreeuwend gebrek aan routine, al zijn er bij, die het wel zullen leeren. Maar dan niet direct in een Noordelijk elftal!
Dit nummer telt 34 pagina's.
i) Typisch is hier wel de Jonge's verschil in opvatting tusschen een „trainer" en een „oefenmeester".
Ihee van de D'ost & Zoon
te|J06, AMSTERDAM, Tel. 37114
Om het beter te doen gaan moeten de zaken hier veel energieker worden aangepakt. Laat onze districts-elftal tommisse om verbetering te krijgen het systeem volgen van de T.C. en dus, op de manier van de Olympische elftallen, ploegen van jongere spelers samenstellen, die dan geregeld tegen sterke tegenstanders uit het Westen en het Oosten moeten uitkomen. Op die manier leeren ze wat en door middel van onze jongeren, hoe matig zich die categorie momenteel ook laat aanzien, moet het tenslotte toch weer vooruit. Want dat voetbal eruit zou gaan en andere sporten ervoor in de plaats zouden komen — zooals men hier en daar wel zegt — daar geloof ik voorloopig nog niet aan.
Maar hier moet iets meer gebeuren dan alleen maar die lauwe competitie — waarin de verstandhouding over het algemeen wel bevredigend is; het ontaardt hier nog niet als elders — de jongeren moeten terdege, en regelmatig onder handen. Laat men hier vooral veel meer wedstrij-
De Jonge aan het werk tegen Verlegh.
den, iets a la Apeldoorn, organiseeren, dat komt meteen de dalende belangstelling, speciaal in de stad Groningen, ten goede."
Zijn prettigste wedstrijd.
„Wat was wel je prettigste wedstrijd tot dusverre?"
„Mijn prettigste wedstrijd uit mijn loopbaan, nu ik er over enkele maanden zeker definitief mee zal uitscheiden? Amsterdam—Groningen in het
G13
MIJNHARDT's
Hoofdpijn-Tabletten 60ct Laxeer-Tabletten .. 60 ct Zenuw-Tabletten . 75ct Staal-Tabletten .. 90 ct Maag-Tabletten 75ct Bij Apoth. en Drogisten
Stadion. Die werd nog gespeeld in den tijd, dat we in de rnelk hadden te brokkelen, toen er tusschen de Westelijken, die zoo graag op ons mochten afgeven, en ons, die happig waren, te toonen, wat we konden, nog harde, fijne strijd was!
Ik meen, dat Rambonnet in eerste instantie voor het Groningsch elftal was gekozen, maar hij bedankte, en toen kwam ik, die reserve stond, dus aan de beurt. Ik geloof, dat de anderen veel liever hadden gezien, dat men Groen toch maar in doel had gezet; veel vertrouwen hadden ze toen nog niet in mij. Maar het ging best! Ik kreeg veel, heel veel te doen, en ieder van onze ploeg werkte hard en goed, en was schitterend op dreef. Met 2—1 wonnen we, en de beide keeren, dat Jaap Bulder den bal langs den Amsterdamschen keeper schoot, stond-ie op te scheppen over de capaciteiten van het Noorden op een manier, die mij nu in de lach doet schieten. Ja, dat was een wedstrijd, eenig in mijn geheugen
En dan m'n eerste ontmoeting, waarin ik voor Velocitas keepte: direct tegen Be Quick! We begonnen droog, teen begon het te regenen, te gieten, en zelfs te plassen! De scheidsrechter, ik weet niet meer wie het was, liet maar doorspelen.
De doelpunten kostten niet meer dan twee voor een cent (je kon je in je doel niet wenden of keeren!),
maar tot enkele minuten voor het
einde stond het nog 6—5 voor ons. En tóch won — wéér — Be Quick: 7—e was de eindstand! Afgaande op dien eersten wedstrijd, had ik zeker beter aan water-polo kunnen gaan doen."
Dan eindelijk stappen we op. De rook is om-te-snijden geworden; buiten, in de heldere, frissche vrieslucht, bibberen we héél even. Maar onze gesprekken gaan door, over t ouwe, trouwe Noordelijke voetbal, dat nu zoo diep in de put zit. — Tot Tusschen Beide Markten, waar we detmitiet scheiden.
De Jonge kan er niet bij, maar de doelpaal redt! (Vorig jaar tegen N.A.C.)