DE REVUE DER SPORTEN.

DE ZOOVEELSTE POGING.

„Vrede op Aarde".

Het aloude kerstwoord heeft dezer dagen weer, in alle talen, rond den aardbol gedaverd. Helaas is het overal meest bij woorden gebleven.

Niet alzoo in mijn vaderstad, in het goede Groningen. Daar heeft de Turnkring vergaderd. Daar heeft men, na afdoening van de dingen des ca galij kschen levens, tijd gevonden om „den toestand in het K.N.G.V." te bespreken.

(Mr. Groenewegen c.s. vinden wel, dat er eigenlijk heelemaal niet van een „toestand" gesproken kan worden — maar daarover ditmaal nu niet. Een groot deel van het Verbond voelt gelukkig wèl de donkere dreiging!)

Na lange discussies besloot de Turnkring „Groningen" tot het instellen van een Vrede-op-Aarde-commsisie, die zich in verbinding zal stellen met mr. Groenewegen ten eenre, en dr. Van Minden ten andere zijde „om langs gemoedelijken weg tot verzoening te komen". Deze niet alledaagsche taak werd opgedragen aan dr. Weinberg, H. Drenth en J. Galliard. * *

Ik ben, van huis uit. een verstokt optimist. Maar er zijn grenzen zelfs

voor rozeroode blijmoedigheid. Resultaten te verwachten van de bemoeiingen van dit Groningsche trio — ik zie er geen kans toe, sinds gebleken is welk een liefderijke ontvangst ten deel gevallen is aan de verzoeningspogingen van de heeren Klaas de Vries en generaal Ophorst.

Maar: geve Vater Jahn dat ik mij ver»is en dat deze drie Groningers zullen slagen waar vele voorgangers faalden!

VERGIFTIGEND.

Er is herrie in den Ned. Wielerbond. D.w.z. er is nog steeds herrie. Onze medewerker Groothoff, die de jongste N.W.B.-,, vergadering" bezocht, schrijft er elders nog eens over. Hij veronderstelt, dat de crisis thans op haar eind loopt en de raddraaiers onschadelijk gemaakt zullen worden. Het zij spoedig zoo!

Het officieel orgaan „Sport-Echo" is mee schuldig aan het voorgevallene. Wij citeerden onlangs het volgende stukje proza uit den redactioneelen tekst van het Haagsche blad:

toch hebben -wij redenen om

aan te nemen, dat eindelijk aan het stelselmatig vergiftigen en onleesbaar maken van ons blad door middel van z.g.n;> bondsnotulen een einde is gekomen."

Naar aanleiding daarvan schrijft , Sport Echo" ons, door middel van dhr Bosch van Drakestein, thans het volgende:

Mijne heeren, _

Weet U dat dit jaar, de kolommen bijeengeteld, v ij f en v e er ti g meter notulen geplaatst werden?

327

Dat is 19.575 regels van gemiddeld 36 letters.

De verdere officiëele berichten, die ook vele kolommen beslaan, zijn hierbij niet inbegrepen. Het ledenaantal

varieert tusschen 1&00, en 1500.

Verscheidene vergaderingen werden door minder dan 10 leden bezocht!" * *

Erkennende, dat* ik de regels van „Sport Echo" gemeenlijk niet tel, wist ik dus ook niet, dat de notulen-lawine van den Ned. Wielerbond dit jaar 45 Meter Sport-Echo, d.w.z. 19575 regels (van 36 letters!), heeft gevuld.

Dit is inderdaad een griezelige hoeveelheid — onze confrère heeft volkomen gelijk. En w ij zouden er in „de Revue" ijlings een eind aan maken indien ons blad „onleesbaar gemaakt" werd door een meter notulen per nummer.

Maar daarover, jhr. Bosch van Drakestein, ging onze opmerking, en veler ergernis, niet. Wel over de qualificatie „vergiftige n". Als men op dergelijke wijze schrijft over het eigen bondsnieuws, dan kweekt en voedt men 'n sfeer, die moet leiden tot het optreden van lieden als Swaab „de Beer"; die moet leiden tot een N.W.B.-ruïne.

Wil men dat? Dekt „Sport Echo" inderdaad het marktgeschreeuw van de lieden, die aan zijn zijde heeten te staan? Zoo ja, dan zal de N.W. B. heel gauw om moeten zien naar een ander orgaan, in den trant van wijlen „Remo", het geesteskind van den velen sympathieken George Hogenkamp.

Wil men het niet? Laat „Sport Echo", het technisch talentvol, maar overigens weinig hartverheffend geredigeerde weekblad, dat dan eens duidelijk zeggen!

De deelnemers aan het kampioenschap van Nederland op klein biljart (eerste klasse). Staande: Mulders, van Bever en Slikker; zittende: Visser, Schmidt (kampioen), Sweering en van Eymeren.