102

DE REVUE DER SPORTEN.

LUXEMBURG-ZUID NEDERLAND 4-5

welverdiende overwinning — Het sterke ^uiaen.

Door C. J. GROOTHOFF.

Het was Zaterdagmorgen slechts een klein gedeelte van het gezelschap, dat ik in Brussel oppikte voor het verdere gedeelte van de reis naar Luxemburg. Onder de vaderlijke hoede van Piederiet trokken we in een overvollen trein naar Jemelle, waar de rest van het gezelschap, welke onder leiding van Spaan via Maastricht was gekomen, zich bij ons voegde. In Luxemburg imponeerden de trouwe, en ditmaal eenige, Zuidelijke supporter T'ieleman en schrijver dezes blijkbaar meer dan Spaan en zijn mannen. Wij werden tenminste plechtig welkom geheeten door het geheele bestuur van den Luxemburgschen Voetbal Bond en eerst toen enkele goed bekende handen waren gedrukt cn nieuwe gezichten waren voorgesteld, kwam men tot de entdekking, dat de spelers er ook nog waren. Ze stonden rustig in de hal van het station onder Spaan's hcéde te wachten!

'l)e verdeeling der kamers in het hotel liep vlot van stapel, omdat iedereen er naar verlangde nog een uurtje van den prachtigen avond te benutten cm de vermoeienissen van de lange treinreis wat weg te loopen.

Onder degelijke begeleiding ging men dan ook de schoonheden van Luxemburg bewonderen, wat echter niet meeviel. Madrid, Splendide en hos die inrichtingen, waar de edele danskunst wordt beoefend, verder mogen heeten, deden nog steeds vergeef sche moeite om Luxemburg een tikje op een mondaine stad te doen gelijken. Het was een hopelooze mislukking, die de deugd van spelers en supporters geen oogenblik in gevaar vermocht te brengen. Op een onwaarschijnlijk vroeg uur lagen de spelers dan ook reeds te bed in afwachting van den vermoeienden dag, welke te wachten stond.

Des morgens aan het ontbijt niets dan frissche, opgewekte gezichten. Men had nu al zoo dikwijls Luxemburg in den regen gezien, dat het prachtige herfstweer een ware verademing was; het vooruitzicht van een mooie autorit door een mooi gedeelte van Luxemburg en van een goeden wedstrijd werkte mee om de goede stemming er al vroeg in te brengen, zoodat een opgewekt "-ezel schap de gereed staande autobussen beklom voor de reis. naar de wereldstad Differtange, waar de groote wedstrijd zou plaats hebben. Helaas werd het genoegen van de autotocht wel wat vergald door de onhebbelijk slechte wegen, welke oorzaak waren, dat men af en toe onbarhartig door elkaar geschud werd, zoodat van de fraaie landstreek en het schoone gezang der

Ontvellingen

Geschaafde Huid, Schrammen en Schrijnende Plekken,.Huidwondjes, Brand- en Snijwonden'/genezen met

toeristen, die onder de voortreffelijke leiding van Piederiet het eene schoone lied na het andere over de Luxemburgsche dreven deden schallen, slechts matig werd genoten.

In Differtange werden we op het stadhuis ontvangen door een imposanten inspecteur van politie, die met een statig gebaar het gezelschap uitnoodigde de ontvangzaal van het Raadhuis te betreden, waar de voorzitter van de plaatselijke voetbalclub ons een krachtig welkom toebrulde en de burgemeester op wat rustiger wijze oude historische herinneringen naar voren bracht, den lof van voetbal bezong en eindigde met een dronk op H.M. de Koningin, welke in verband met de door lieftallige schoonen geschonken champagne, luide instemming vond. De heer Spaan beantwoordde in zijn welsprekendst Duitsch de woorden van den burgemeester. Hij was aan het slot zoo onvoorzichtig een „hoch" in te stellen

der van Bel, waarin deze het elftal succes wenschte.

Toen trok men naar de traditioneele school, welke in Luxemburg steeds tot kleedkamer schijnt te dienen. Over de langdurige omzwervingen door de scholen, voordat men eigenlijk de kleedkamer kon ontdekken, zullen we maar zwijgen en derhalve maar onmiddellijk overgaan tot een beschouwing over den wedstrijd.

Het Zuid-Nederlandsch elftal heeft met 5—4 een alleszins verdiende overwinning behaald, eigenlijk geven die cijfers nog niet voldoende de groote technische meerderheid van onze ploeg weer. Het Zuiden kan dan ook met voldoening op dezen wedstrijd terug zien, ik geloof niet dat er op het oogenblik één district in ons land is, dat een zóó sterks ploeg in het veld zou kunnen brengen als het ZuidNederlandsch elftal van gisteren. De groote kracht zat in de uit Verlegh— Massy—Van Boxtel bestaande mid-

LUXEMBURG—ZUID NEDERLAND 4—5. Maandagmiddag, reeds brengt de „Revue der Sporten" de eerste foto's van den wedstrijd^injhet Groot Hertogdom: onze Luxemburgsche tegenstanders

Doos 30-60-90 ct.Tube80ct.

PUROL

op den Luxemburgschen Voetbal Bond en drie hoera's op iets anders — wat ben ik helaas vergeten. Dat „hoch" werd krachtig meegebruld doch toen kreeg men plotseling allemaal zoo'n geweldige dorst, dat men Spaan in z'n eentje de drie hoera's liet uitroepen. Wanneer ik hierbij vertel, dat ons waardig bondsbestuurslid zoo verkouden was als een snip, dan kan men zich eenigszins voorstellen hoe zijn eenzame drie hoera's door de raadzaal van Differtange gedaverd hebben. Het was een reuzensucces, een goed voorteeken voor den komenden wedstrijd.

Hierna volgde een gemoedelijk gemeenschappelijk lunch je in een nog veel gemoedelijker kroegje, waarbij Spaan gelegenheid vond eenige opwekkende woorden tot de spelers te richten en een telegram voor te lezen van den wegens ziekte afwezigen lei-

denlinie. Massy was weer de ster van het veld, zoowel aanvallend als verdedigend leverde hij uitstekend werk, aan zijn voortdurend stuwend opdringen was het voor een groot deel te danken, dat de voorhoede zulk een aardig spel kon ontwikkelen. Ook Verlegh was goed op dreef, vooral weer door de handigheid waarmede hij den bal voor de voeten van onze aanvallers legde.

Tip vnorhoede als sreheel was een

goede linie. Dat wordt trouwens dooi

STABYL

Teek Hand. Ond. „Carbo"

2e lan Steenstraat 81 Amsterdam.