DE VOLKENBOND EN DE VLUCHTELINGEN.*

Door een samenloop van omstandigheden hield de Volkenbondsraad zich tijdens zijn bijeenkomst in Mei j.1. te Genève bezig met een plan om aan de daklooze Assyriërs een nieuwe woonplaats te verstrekken, terwijl tezelfdertijd het besturende lichaam van de Hooge Commissie voor de Duitsche vluchtelingen te Londen vergaderde onder voorzitterschap van Lord Cecil, om de mogelijkheid van toekomstige woonplaatsen voor de verbannen Duitsche Joden te overwegen. Twee oude volken, die bijna drieduizend jaar geleden elkaar in het Oosten op het slagveld bekampten, houden thans tegelijkertijd de humanitaire belangstelling van de wereld van het Westen bezig. Het is mogelijk, dat zij eikaars buren zullen worden in de uitgestrekte wildernissen van Brazilië. Want de commissie, welke door den Volkenbond weid uitgezonden onder leiding van generaal Browne van de Assyrische troepen, heeft gerapporteerd, dat Brazilië een behoorlijke kans biedt voor een nieuw bestaan aan de Assyriërs, die niet in Irak willen blijven1), terwijl de organisaties, welke uitzien naar immigratiemogelijkheden voor de Joden elders dan in Palestina, hoop koesteren, dat zij den stroom zullen kunnen leiden naar de landen van Zuid-Amerika. De absorptiecapaciteit van Europa is uiterst gering, en dus moest men wel een beroep doen op de Nieuwe Wereld om de overbevolkte Oude Wereld te ontlasten.

Te midden van de luid uitgebazuinde mislukkingen van den Volkenbond is het een vertroosting na te gaan, wat deze

*) Ontleend aan „The Contemporary Review", London, Aug. 1934. 1) Na het schrijven van dit artikel zijn er moeilijkheden gerezen inzake de vestiging in Brazilië. Men ziet thans naar andere gebieden uit.