EENIGE HERINNERINGEN AAN KONING EDUARD VII. *

Het is niet mijn bedoeling, een volledige karakterbeschrijving te geven van koning Eduard VII, noch een uiteenzetting van de belangrijke rol, die deze groote vriend van Frankrijk gespeeld heeft in de wereldpolitiek. Ik wil slechts trachten zijn voornaamste karaktertrekken in het licht te stellen, door het vertellen van eenige anecdoten, zooals mijn moeder ze mij zelf medegedeeld heeft.

Mijn vader was den dertienden Januari 1894 overleden, iets langer dan zes maanden na zijn terugkeer van het Fransche gezantschap te Londen, een post dien hij van Juli 1883 tot Mei 1893 bekleed had. Gedurende de eerste jaren van haar weduwenstaat leefde mijn moeder in bijna volkomen teruggetrokkenheid, en eerst veel later, in Augustus 1900, in den loop van een verblijf te Cowes (de Cowes-week), tijdens de beroemde zeilwedstrijden, kwam zij eigenlijk weder in aanraking met die hooge Engelsche kringen, waarvan zij in zekeren zin tien jaren lang het verwende kind was geweest. Bijna alle leden van de Koninklijke familie waren aanwezig, hetzij aan boord van de verschillende koninklijke jachten, hetzij op het kasteel van Osborne, het persoonlijk eigendom en de meest geliefde verblijfplaats van koningin Victoria, waar zij gaarne van het eenvoudige gezinsleven genoot temidden van haar kinderen en kleinkinderen. Zij zou er trouwens eenige maanden later, in Januari 1901, den laatsten adem uitblazen. Onder de nieuwe regeering werden de reizen van mijn moeder in Engeland steeds veelvuldiger, en van zijn troonsbestijging af tot vlak voor zijn dood betoonde

* Ontleend aan de „Revue Bleue", paris, 16 December 1933, No. 24.