296

HET SHAKESPEARE RAADSEL.

de vertaling van Painter, die gepubliceerd werd in zijn Palace of Pleasure. Daarvoor worden de volgende redenen opgegeven:

i°. In het gedicht heet de prins van Verona Escalus en die naam wordt ook door Shakespeare gebruikt in zijn drama, terwijl hij in de vertaling van Boisteau door Painter signor Escala heet en soms Lord Bartholomew of Escala.

20. In den roman van Painter heet de familie van Romeo Montesches, terwijl in het gedicht van Brooke, evenals in het drama van Shakespeare, de naam Montague is.

3°. De bode, die door den Franciskaner monnik Lorenzo gebruikt wordt, om een brief aan Romeo te brengen, die hem moet inlichten omtrent de plek, waar Julia uit haar slaap zal ontwaken, heet in de vertaling van Painter Anselmo; in het gedicht en in het drama, wordt broeder John met de boodschap belast.

Daarenboven heeft men opgemerkt, dat het voorval met Capulet, die de namen opschrijft van de genoodigden, die hij aan den maaltijd moet ontvangen, voorkomt in het gedicht van Brooke en in het drama van Shakespeare, maar dat er m 't geheel geen melding van wordt gemaakt bij William Painter, evenmin als in den roman van Luigi di Porto.

Sir Sidney Smith schaart zich aan de zijde van degenen, die meenen, dat Shakespeare voornamelijk geïnspireerd werd door het gedicht van Brooke, en hij voegt er aan toe, dat Shakespeare „weinig verandering aanbracht in de intrige."

Het is jammer, dat hij ons in het geheel niet heeft medegedeeld, of Shakespeare slechts door de intrige geïnspireerd werd.

Sidney Lee, die ons Shakespeare onthult „„als een onverbloemd bewerker van stukken, die aan de pen van anderen te danken zijn," zegt nog: „ziehier de drie gedeelten van Hendrik IV, waarvan de critiek buiten twijfel heeft gesteld, dat Shakespeare in die drie stukken niets meer gedaan heeft, dan het werk van andere schrijvers verrijken, herzien en verbeteren." Die schrijvers zijn ongetwijfeld Greene, Peele en Christopher Marlowe. Deze laatste was, toen hij in 1593 stierf, op het toppunt van zijn roem en Shakespeare erkent, dat hij voor As you like it zijn geestelijke schuldenaar is,