gebak is! In het vak ontbreekt de echte kunstopleiding; benevens een cursus van teekenen, schilderen en boetseeren, zouden eenige lessen van schoonheidsleer en kunsttheorie beter te pas

komen. Wij weten het: een taart is maar een taart, en een

taartebakker staat niet hoog aangeschreven in de kunstwereld, maar een taart kan evengoed schoon zijn gelijk om 't even welk ander product, als de gebruikte materie maar volgens den rechten aard verwerkt wordt om er iets sierlijks van te maken dat in den stijl blijft van „gebak". Want lekkerbekken en suikermondjes eten niet alleen met den mond, maar ook met de

oogen, en waarom zouden wij geen „schoonheid" eten, als vrl} zooveel schoonheid te „hooren" te „zien" en te „voelen krijgen? Laat nu maar een genie opstaan die de groote hervorming aanvangt en het edele suikervak weer op de gezonde banen brengt. Maar dan valt het nog te zien of er in het genre, ooit iets zal gevonden worden dat het smakelijke en het schoone zal overtreffen van eene smakelijke en schoone appeltaart!

STIJN STREUVELS.

DE HOLLAND-KEUKEN

De „Holland-keuken", ontworpen door Architect Janzen uit den Haag, is tentoongesteld door de Ned. Ver. voor Huisvrouwen, afd. den Haag.

De slagader van het huishoudelijk bedrijf, de, zooals Mevrouw van Braam Houckgeest, de ijverige presidente zich typisch uitdrukte, „fabriek van de huishouding" is hier zóó ideaal logisch verzorgd, zoo tot in de finesses practisch architectonisch opgelost, dat de moderne huisvrouw, der betere standen vooral, gedreven door den dienstbodennood, het in de keuken zelf bezig zijn niet langer te beschouwen hoeft als een koude, ongezellige „zakelijke" plicht, maar haar vroegere ongerieflijkheden omgetooverd ziet tot „poëtische genoegens!"

In 1924 op het architectencongres te Frankfort, stond daar de zoogenaamde „Frankforter keuken" in het brandpunt der algemeene belangstelling. In deze Frankforter keuken, eveneens aangekocht en tentoongesteld door de Ned. Ver. voor Huisvrouwen, afd. Den Haag, vinden we reeds een aantal uiterst practische oplossingen.

Ook de Hollandsche bouwmeesters werden hierdoor wakker voor het keukenvraagstuk in het woningprobleem en uit critiek op deze Duitsche keuken, waar nog verschillende gebreken aan waren, werd de „Holland keuken" gemaakt.

Het is bijna een verademing, als we van de Frankforter in de Holland keuken komen, want deze laatste is óók aesthetisch verzorgd!

Bij eenzelfde grondoppervlak, 3.75 X 2-20 M- fcoont deze keuken wel de helft grooter niet alleen, maar inderdaad is er door een juiste verdeeling der ruimte, beduidend meer plaats. In de Frankforter keuken kan men het gevoel van „wat is het hier vol" niet van zich afzetten, en toch is het in de „Holland keuken" niet leeger, integendeel, er staat zelfs meer in. Dit nu is al zéér beduidend.

Deze rustig overzichtelijke indeeling komt grootendeels voort uit de doelmatige plaatsing van de in drieën verdeelde buitendeur (tuimelraam, boven- en onderdeel), met de ter weerszijden practisch aangebrachte vensters, waardoor de werkruimte volop licht ontvangt; daarbij, de werk ruimte streng gescheiden gehouden van de berg ruimte.

Op de foto is het gemakkelijk te zien, hoe naast de buitendeur links zich de opklepbare werkbank bevindt, een vondst lijkt mij hierin een schuif, die opengetrokken een vuilnisbak verbergt, die niet anders te ledigen is dan buiten, en waarin zich luchtgaten bevinden, zoodat iedere onaangename geur is uitgesloten. Naast de dubbele nikkeline gootsteen, met zwaaikraan en vaatspoeler (wat een genot nooit met de handen in zeepwater!! het vatenspoelen wordt zóó bijna een vreugde), vinden we een weer opklepbare houten druipbak, waaronder een aparte stortgootsteen met kraan, geen sleepen met emmers meer!! en dan komen we bij de bergruimte.

HOLLAND-KEUKEN

ARCH. JANSEN

Totaalaanzicht naar de buitendeur

172