Integendeel, ik voelde mij door wat ik het Homerische in dit gedicht zou willen noemen, zoozeer aangetrokken, dat ik het waagde de vertaling van een paar zangen in de maat en in den geest van het oorspronkelijke te beproeven. Ik deed dit en bestemde deze vertaling, die voor niets meer dan voor eene eenvoudige, gebrekkige proeve wil doorgaan, tot bijdrage voor den Studenten-Almanak, ten einde zijne lezers, die zich tot nog toe het genot eener gezette lezing van „the Song of Hiawatha” mochten ontzegd hebben, aantemoedigen om het geheel, zoo mogelijk in het oorspronkelijke, te lezen. Doch.... toen ik met de vertaling bijna gereed was, vernam ik, dat er van dezen „Song of’ Hiawatha” reeds eene Hollandsche vertaling bestond van de hand van Dr. L. S. P. Meijboom, Theol. Dr. en Predikant te Amsterdam, in de „Bibliotheek voor fraaije letteren”, dl. 11, 1862. Toen ik dit vernam, besloot ik eerst deze bijdrage niet intezenden, doch toen ik bedacht, hoe vele vertalingen er voor en na van Ilomerns en zoo vele anderen zijn beproefd, en het mij bovendien bij eene vergelijking van mijne proeve met de vertaling van Dr. M. bleek, dat mijne vertaling ook voor den lezer genoegzame blijken van eene geheel zelfstandige bewerking zon vertoonen, kwam ik daarvan terug en waagde ik het toch voor dezen arbeid een plaatsjen in den Almanak te vragen.

Had ik hier en daar uit Dr. M’s vertaling correcties mogen opnemen, zeker zou het hier geleverde er bij gewonnen hebben, doch dit heb ik wellicht is dit te nauwgezet en te veel aan vrees voor onheusche kritiek toegegeven zorgvuldig vermeden. Hehalve naar ’t oorspronkelijk gedicht, verheug ik mij nu ook te kunnen verwijzen naar de vertaling van Dr. M., die, zoo als mij gebleken is, hij velen nog geheel onbekend is.

De hier geplaatste zangen zijnde Xd® „Hiawatha’s woning” en de XVd® „Hiawatha’a lamentation,” in het oorspronkelijk gedicht.