Dat deu Koning eeue stateuveitaling mogt ontbreken.

Zijn majesteit een exemplaar daarvan aanboden, ten teeken

Van hun’ Christelijken geest.

Het was natuurlijk vveêr eeu streek vau Kampen.

Genoeg! ’t Was een bijbel met koperen klampen,

Die eenige ijveraars zeulden met vroom beleid

Tot voor de voeten van Zijn Majesteit.

Toen nu het corps in Januai-ij

Ka de Kerstvacantie weer in Utrecht verscheeu.

Traden eenigen op met veel hombarie,

Eu de lang genoten vrede verdween

lu deze »provineie-stad”,

Zooals het .Nieuwe Utrechtsche blad”

Zonder complimenten en onverbloemd

Het stedeke Utrecht noemt.

Om kort te gaan : »weêr verwekte de almanak veel sensatie

En agitatie”,

(relijk met regt

Een oud Chronijkschrijver heeft gezegd, 'j

Deze, namelijk de Almanak, werd weêr druk gelezen.

Door sommigen met beven en vreezen.

Ook ploerten kochten die (voor de praktijk)

Om er de woonplaatsen der studenten uit te kennen.

Opdat ze die weêr als blijk

Van aandenken en sympathie

Met allerlei zaken zouden kunnen narennen,

En vooral opdat ze dan de herinnering levendig konden houden

1) Zie Utrechtsche Stud. Almanak 1862, pag. 193.