>de scheiding indirect goedkeuren, en dat iii het minste »niet,” vervolgde hij op zijne eigene positivo manier van spreken. » Die scheiding moet ophouden, ik heb er mij »al genoeg over geërgerd, Neen mijnheer S., geene con»trapartij moet er aan de jongelui gegeven worden dan na j eene vereeniging; geene contrapartij aangeboden dan op t voorwaarde, dat er eene verzoening zal worden gesloten.”

«Waarlijk het doet mij leed, doctor,” hernam de heer R., «lang is het geleden dat ik student was, maar zoo 1 veel weet ik nog van studentenzaken, dat de jongelui «noch kinderen noch schooljongens zijn, die men na een »twist weder tot rede brengt door hen te beloven i> daar I»hebt gij een koek, staakt nu den twist en woest weder B»zoet.” Even als u in het burgerlijke leven, zoo heeft » ook de student in zijne kleinere maatschappij zijne opinie. «Keurt hij iets af, zoo zal hij zich nimmer met die zaak »vereenigen, voordat de oorzaak die tot die afkeuring « aanleiding gaf zal zijn uit den weg geruimd, voor dat «die gebleken is onjuist te zijn. ledereen betreurt die «scheiding, u geenszins alleen; maar ze bestaat nu een«maal, en eene verzoening moet alleen, geheel alleen » van de jongelui uitgaan en gegrond zijn op eene alge«meen gevoelde behoefte en begeerte om vereenigd te «zijn. Geen student zou bovendien op zulk een feest « willen verschijnen , hoe aangenaam , hoe rijk , hoe luis«terrijk ook, zoo hij wist dat om daar toegelaten te I worden, hij zijne opinie moest verloochenen, voor regt «houden hetgeen hij voor ouregt hield.”