president schepen, de lieer advocaet Lancel, de heer Mijs, predicant van Oosterhout, veel van de edelheyde van sijn hoogheyt met nogh ander heeren van rang. Sijnhoogheyt was ook vergeselschapt met een lijfwaght, die gestaede waeren voor de proostdye en eenen grooten toeloop van volck. Sijn hoogheijt dan wat geweest synde op onse saele, soo sijn met Sijn en heel het voorgesijt adel geselschap gegaen naer onse kercke, in de welck was gestelt eenen purperen setelstoel versiert met syn oranjelinten en soo haest hij trede in de kercken, de religieusen almael in hunne choor staende, soo is met eenen begonnen gesongen te worden den „Te Deum". Ick sijde sijn hoogheijt van sijn gemack te nemen op den gesetten setelstoel, maer bedanckte. De deur van de choor open sijnde, soo bleef bij voor de traliën van de choor staen, en alle den adel seer luysterende naer het singen van de nonnekens, seggende : dat gaet moij. Den Te Deum bijnae uyt sijnde, soo is hij met mijn opgewaght werden van alle de voorsijde personagiën door de choor naer binnen gegaen, siende aldaer het pallestel, en gecomen tot in den refter, ook versiert met sijn cronicas, wordende dadelyck opgewaght van Mavrouw ons priorinne, Clara Brouwers, en het heel convent. En van de priorinne en bet heel convent gecomplimenteert, gevende aen syn hooghijt een present van een postuur, dat was eenen prince, die sj' gemaeckt hadde seer kostelyck met een gouden borse en schoon gemaeckten blomme, dat hem scheen seer aengenaem te syn en vraghde van mede te nemen. Middertijt soo vragh ick van syn hooghijt ofte de nonnekens hem moghte voorlesen een cort rijmdicht en de eer moghte hebben van sijn hoogbijt dat te mogen presenteren, waarop hij sijde seer blijde van : jae. Soo is dan dit rijmdightje gelesen onder een alderliooghste stilzwijgentheyt van alle dier daer waeren, waarvan ick het getal niet can seggen, en welck rijmdightje is geleesen met luijder stemme en seer claer verstaende, van Masoeur Lucia van de Leur, procuratersse, dewelcke met mijn

XLI 16