londen

Een teken aan de wand

van de afd. Amsterdam, op t November, de stenen der begripsverwarring voor het brood der begripsbepaling zijn gegeven, is althans een poging tot probleemstelling gerechtvaardigd Voor wie opgemerkt heeft, dat (op een kort ogenblik na, toen beter besef scheen te gloren) voortdurend de begnppen orthodox” en „religieus” maar liefst door elkaar werden pbruikt (ieder snuggere bakvis zal het verschil, 20 al met zuiver, kunnen formuleren, dan toch zuiver unnen aanvoelen), is het niet verwonderlijk, dat de inleidmg zo onbevredigend was. Mede bij de gratie van deze kon men zich baseren op het wankele standpunt: De onderhavige problemen bestaan in ’t geheel niet voor de religieuzen, worden daarentegen in volle zwaarte gevoeld door de niet-religieuzen. Dit is te enen male onjuist. In et algemeen is het niet zo, dat de religieuze mens vrij is van al die problemen, welke de (ja, wat is eigenlijk de tegenstelling, ketter, rationalist, binding-loze of wat ook’) zo plagen. Men kan hoogstens zeggen, dat hij in het algemeen de vraagstukken, die ieder denkend mens bezighouden, in een ander vlak tracht te verwerken. Men heeft deze waarheid-als-een-koe op wel zéér voelbare wijze over het hoofd gezien.

Een ander gemis is, heeft men eenmaal dit verzuim voor ogen, met meer zo verbijsterend. N.1., dat wel gesproken werd (volkomen terecht) over het wonder van het ont- van de Joodse staat, tegenover het simpele van het besteM van zulk een staat (overigens zonder dat men de Mdruk heeft gelegd op de hiermede onvermijdelijk gepaard j discrepantie, in ons aller gevoelsleven merkbaar). Doen dat verzuimd werd onze gevoelsreactie op dit on-

geschiedenis te ijken. Had men zulks gedaan, dan was men hoogstwaarschijnlijk tot de conclusie gekomen, dat ons persoonlijk oordeel in deze een zeer slechte richtsnoer is, en dat men het woord dient te geven aan een historische instantie', t.w. de Joodse traditie. Set "eZnoTeZ "

hehben deze avond wéér eens gehoord, hoe men Joodse problemen tracht te benaderen met niet-Joodse tractaatje, waarop wij getracteerd werden, spreekt boekdelen. Een sluitend pleegt aan te treffen bij Christenen en bij die Jod®n die zich het Christelijke spraakgebruik geenszins toevallig. hebben laten opdringen).

inleiding-zelf de naam Klatzkin te denken. Het is een oude en (Hetzelfde geldt, zij het in mindere mate, voor Carry van ruggen, die met haar kemachtige formulering: , Zijn is anders zijn iets tot uitdrukking bracht, wat ons nu als ouvaille werd opgedist. En die waarschuwde, dat men in de geschiedenis, niet ad infinitum kan doorgaan met het begaan van dezelfde of analoge vergissingen).

Inde inleiding is aangedrongen op een opnieuw ter discussie stellen van de vraagstukken, waarom het bij ons allen gaat. Maar dan zoeke men een minder vermolmde basis dan een Joodse probleemstelling, die niet Joods is, door het T en geen probleemstelling, door het ontbreken van iedere omlijning der begrippen. D. GOUDSMIT.

Vervolg in het teken der A.V,

In aansluiting op de voorgestelde doelstelling Kibboets Galajoth, moeten we natuurlijk, als men dit doel ter hand neemt, ook een basis hebben om te werken. Men zou bv moeten komen hoeveel medestanders r 3 jaar; onder de laatsten moet verder, aan de hand van een enquête, vastgesteld worden, of men kan alyeren, wat betreft de de woongelegenheid, alsmede de arbeidsmogelijkheid van de betrokkene.

gegevens verzameld, dan is het lende brjeenroeping van de verschillende Joodse organisaties in Nederland en door bemiddeling ÏlelL t t ff mogelijk om zodoende maat treffen dat alle drie bovengenoemde punten een oplossing vinden. Ook de Nederlandse Regering kan misschien gemteresseerd worden, om ook Israël !n het emigratieplan te betrekken. Zij die deze mening delen verzoeken dit kenbaar te maken, zodat de A V kan beslissen of de Bond dit programma ter hand moet nemen. Het misschien een kwestie van jaren zijn om een dergehjk plan uit te voeren, het is echter een Lel zij Lt met Ideologisch, maar het geeft toch de Bond een zekere reden van bestaan en kan zij dit propageren mits 3 haar krachten inspant, ook in Israël een goed funLmen te leggen voor deze Alyah vanuit Nederland, daar he“ meer gaat om de man, resp. vrouW van middelbare leeftijd, waarschijnlijk in het bezit van kinderen nfet kapitaalkrachtig genoeg om zelfstandig de Alvah uit ie voeren. Wanneer men argumenteert, dft mef df ve^nï

woordmg voor een dergelrjk plan niet op zich durft te nemen, dan moeten wij verwijzen naar de Zionisten van weleer, die de verantwoording op zich namen een Staat te willen stichten en ook wisten dat t.z.t. mensen nodig waren om deze Staat te bevolken. Nu de Staat er is, moet men met terugkrabbelen en geen bevolking willen leveren, om- Volledig beantwoord aan het ideaal en momenteel de toestand wat slecht is. Dit laatste heeft mets met Zionisme te doen hebben wij zionisten toch de plicht door te gaan. Zelfs met de vernieuwde Swelheimtrpuu hoogst 2 % der leden trekken zich van de vernieuwde ideologiedebatten iets aan n van deze 2 % kan men gerust zeggen hebben 50 % genoeg van al dit gepraat. De andere 99 % zal het helemaal een zorg wezen en dan, voor wie is deze nieuwe Ideologie, voor de „blijvers” of voor de „wegwillers”. Geen eersten moeten et hebben om hun Zionistisch geweten gerust te stellen, de laatsten hebben meer aan de daad. De daadwerkelijke hulp bij collectieve Alyah voor iedereen die wil Zo zou vrfrf N®d®rland kunnen vaststellen of er animo is oor Kibboets Galoejoth of dat men in overgrote meerderheid bever in Galoeth de Bond als een soort van hulporganisatie ten bate van Israël zal voortzetten. Deze Bond kan Zich dan ook zonder schroom van alle Zionistische assimilatonsche Joodse en zelfs reclamemiddelen kunnen bedienen om geld en goederen voor Israël in te zamelen. Dit kan ook zonder de befaamde ideologie gebeuren Het een of het ander, men neemt de Kibboets Galoejoth tot doel of men neemt als doel „Hulp aan Israël” en noemt de Bond' voortaan ~Israël woldoen, zij onze leus” B. H. C,