Wilt ghij gheen gracie begheeren Waarop Goyvaert sprack excellent U gracij wil iek van mij weeren Want wat ik niet en mach ontbeeren Sal Godt geven den hoogsten regent

Goyvaert van de broeders siende Sprak tot haer met blijde ghemoet Sijn aansicht van haer mijende Trooste hij haer met woorden soet Seggliende, ik bidde den Heere Dat ghij alle dus sitten muecht So ick sitte tot desen keere Om vermeeren Christus eere Door sijnen gheest vol troost en vruecht

De schout et coste niet lijden De woorden dies wert hij ontstelt Swijcht spraeek hij ten desen tijden U preken doch hier niet en ghelt Heer Schout sprack Goyvaert zeer stille Vijf of ses woorden spreek ick maer Die mij Godt vrij van gheschille Door zijn ghenade en wille Geeft te spreken valt u dat soswaer?

Hij hoorde noch murmureren 't Simpel volck sprekende onwijs D' Welck hij niet en liet passeren Maar hij sprack (Godt gevonde prijs) Dit heeft men al sien geschieden Van des opregten Abels tijt.