De bodem is in de landtongen, die in het meer vooruitspringen, zoo doorboord van bronnen en gaten, dat hij in het geheel niet te vertrouwen is, en ongelukken, doordat de aardkorst instort, zijn niet zeldzaam. De inboorlingen wijzen den reizigers eene plek, waar voor eenige jaren een geheel dorp omlaag gleed en in het meer verdween, al zijne bewoners medevoerende.

Ongeveer eene Eng. mijl van het hotel, dat aan den oever verrijst, ligt „Zwavelpunt", een sinterplateau, dat hier en daar zwavelkristallen vertoont en rijk is aan heete zwavelplassen en modderpoelen „Een modderbad, waarin wij ons waagden", zegt een bezoeker uit den jongsten tijd, „zag er zeker niet aanlokkelijk uit, daar groote golven dikke, bruine modder in het midden van den plas opborrelden en traag naar de oevers rolden. Zij bezat juist een aangename temperatuur, was zacht en olieachtig en had, ondanks zijn uiterlijk voorkomen, een afdoende uitwerking." Iets verderop ligt eene bron, die den naam „Pijnstiller draagt, wegens haar vermogen om rheumatische pijnen te genezen; een jeugdig Engelschman had zij echter bijkans van het leven beroofd. Terwijl hij er nl. in rond zwom, spatte een der groote gasbellen, die zich aanhoudend aan de oppervlakte vormen, uit elkander, en daar het vergiftige gas hem in het gezicht geblazen werd, raakte hij bedwelmd en zou stellig verdronken zijn, zonder de hulp van een vriendelijken Maorie, die in de buurt stond en zijn benarden toestand opmerkte. — Nog eene mijl verder verheft zich aan den oever een der weinige N. Zeelandsche geijsers, door Europeesche reizigers in werking gezien. Nadat hij van 1869 af gesluimerd had, kwam hij in April 1878 eensklaps weer tot werkzaamheid. De Engelsche reiziger Clement Bunbury was de gelukkige, die van zijne uitbarstingen getuige mocht zijn. Volgens hem bestaat de geijser uit een cirkelvormig bekken, circa 30 vt. diep en geheel uit kiezelsinter opgebouwd, die het voorkomen van wit marmer bezit. „Na gedurende weinige minuten rustig te zijn geweest, begon het water omhoog te springen door de cirkelvormige opening op den top van den kegel, en bij eiken sprong al hooger en hooger komende bereikte het zijn culminatiepunt in schitterende massa's helder, doorschijnend, kokend water, die volle 40 vt. hoog in de lucht werden geslingerd. Zware stoomwolken dreven er boven; maar de waterzuil zelf viel zóó loodrecht neer, dat wij in staat waren er zoo dicht bij te staan, als de groote hitte veroorloofde. Na gedurende ongeveer vijf minuten gespeeld te hebben, nam de bron trapsgewijze in werkzaamheid af, om gedurende ongeveer elf minuten te rusten, voordat eene nieuwe eruptie begon."