den omtrek van het Tarawerameer de Maoriwoningen meer dan 30 vt. hoog er mede bedekt werden, terwijl boven den zendingspost Waiora een ware regen van vulkanische, gedeeltelijk wit-gloeiende projectielen nederdaalde, waardoor de huizen platgedrukt werden en de vluchtelingen in groot gevaar verkeerden. Deze eruptie, welke, nadat de eerste hevigste phase voorbij was, nog geruimen tijd aanhield ') en met alle bij vulkanische uitbarstingen doorgaans waar te nemen verschijnselen — ontploffingen, duisternis, regenbuien enz. — gepaard ging, kostte aan 100 inboorlingen en 8 Europeanen, waaronder een Engelsch toerist, het leven, en bracht groote terreinsveranderingen te weeg 2). Afgezien van de veranderingen, welke de vulkaan zelf onderging — zijne toppen werden geheel gewijzigd en voor een deel vernietigd, terwijl er eene vier mijlen lange kloof in ontstond, waarin een zevental groote kraters zichtbaar waren, die langen tijd zware dampwolken uitstieten — heeft ook het geheele terrein in den omtrek een ander voorkomen verkregen, afgezien van de dikke asch-, slijk- en puimsteenlagen, die zich uren ver uitstrekken en menig bloeiend plekje in een troostelooze woestenij hebben herschapen. Kort en krachtig drukt de bekende Oostenrijksche geoloog Penck de verandering uit door de woorden „een deel van het land schijnt hier in de lucht geblazen te zijn geworden." Vooral om het Rotomahanameer heeft het land een geheel ander uiterlijk verkregen. Er is hier eene 10 kilometers lange scheur of kloof ontstaan, die zich van den Z. voet des Taraweratops in Z.W. richting tot dicht bij het Okaromeer uitstrekt en

dampmassa opsteeg, die zich als een zware wolk in de lucht opstapelde en weldra als regen neerviel, welke zich met de vallende asch vermengde en slijkstroomen deed ontstaan.

1) Met welke kracht de explosie plaats had, kan 0. a. daaruit blijken, dat S. Percy Smith ten N. van het Okaromeer een uitgeworpen steenblok vond „van minstens 100 tonnen gewicht."

2) De literatuur over de Taraweraeruptie is vrij uitgebreid. Voor die lezers, welke er meer van wenschen te weten, dan wij hier kunnen mededeelen, verwijzen wij naar het Tijdschr. v. h. Kon. Ned. Aardr. Gen. 1886, Peterm. Geogr. Mitth. 1888, Proceed. of the R. Geogr. Soc. of London 1886, Ausland 1886, Mitth. der K. K. Geogr. Ges. in Wien 1887, Neue Jahrb. fur Mineral. und Geologie 1887, Sitzungsber. der phys. mathem. Classe der Berliner Akademie 1886, Nature (Eng.) 1886, Science 1886, James Hector: The recent volcanic eruptions etc. 1886, S. Percy Smith: The Eruption of Iarawera, "Wellington 1887, enz. enz. Afbeeldingen geeft »The Graphic" van Juli 1886, terwijl door J. M. Martin eene reeks voortreffelijke photographieën zijn genomen, zoowel van het terrein, bepaaldelijk het Rotomahanameer met zijne terrassen, vóór en na, als van den Taraweraberg tijdens de eruptie.