geheel elementair en algemeen besproken; eene nauwkeurige en grondige bestudeering van alles wat op den luchtdruk in verband met de temperatuur betrekking heeft, is de taak van den natuurkundige en eerst in de laatste jaren heeft men daarin wat meer inzicht gekregen ').

Is op de boven omschreven wijze, tengevolge van verwarming van een deel der aardoppervlakte, een opstijgende luchtstrooming 2) en daarmede een gebied van geringere luchtdrukking bij de aardoppervlakte ontstaan, dan is de beweging der cyclone als het ware ingeleid; want indien de omringende luchtdeeltjes, op de bekende wijze, met rechtsche afwijking in het noordelijk halfrond, zich naar het minimum beginnen te bewegen, zal de mechanische uitwerking der nu ontstaande wervelbeweging deze zijn dat de luchtdrukking in het centrum zeer sterk vermindert en dat er aldus een werkelijke opstijgende luchtstroom kan ontstaan. De lage barometerstand is in dat geval niet het gevolg, maar de oorzaak van dien stroom 3), en de depressie zelve kan dan geheel verklaard worden door de middelpuntvliedende kracht, naar analogie met de draaikolken die men bij de beweging van het water kan waarnemen 3). Elk luchtdeeltje legt daarbij een weg af die de gedaante heeft eener spiraal, met het centrum der beweging als asymptotisch punt 4).

Mijn bestek gedoogt niet, langer stil te staan bij den aard en de richting van de beweging der depressie, den neerslag en de windrichting, alsmede bij de verschijnselen die zich bij hoozen, trombes en onweders voordoen. Genoeg zij het te doen opmerken dat al die verschijnselen in vele streken een min of meer belangrijken invloed hebben op de weersgesteldheid en dat veel van hetgeen zich daarbij voordoet nog niet in allen deele is opgehelderd, zoo o. a. het feit dat de windrichting soms geheel samenvalt met de gradiënt en de merkwaardige omstandigheid dat

1) Vlg. Günther, p. 18, waar hij over de wet van Boyle-Mariotte en de latere onderzoekingen van Kuhn, Von Bauernfeind en Schlemüller spreekt. Zie ook Mohn p. 121 en 122 en Tab. V.

2) De uitdrukking opstijgende luchtstrooming (courant ascendant) moet men hier niet in dien zin opvatten alsof dat eene strooming zou zijn , welke te vergelijken ware met horizontale luchtstroomen (winden); men heeft daarbij eerder te denken aan eene zeer langzame opwaartsche beweging der verwarmde luchtdeeltjes, gepaard met nederzinken der hoogere en koudere. De Duitschers spreken van »Luftauflockerung."

3) Snpan p. 25.

4) Günther (p. 87) herinnert, ter verduidelijking dier uitdrukking, aan de loxodromische lijn, die de meridianen onder gelijke hoeken snijdt en zich in tallooze windingen om de pool der aarde bevindt die zij nimmer kan bereiken; die pool is dus voor de loxodroom het asymptotische punt.