DE ASSISTENT-RESIDENTIE GORONTALO,

VOOR ZOOVER DIE

ONDER RECHTSTREEKSCH BESTUUR IS GEBRACHT

DOOR

G. W. W. C. BARON VAN HOËVELL.

De voornaamste bronnen onzer kennis van de Assistent-Residentie Gorontalo zijn tot dusverre, vooreerst Von Rosenberg's „Reistochten in de af deeling Gorontalo" 1865, uitgegeven door het Koninklijk instituut voor de Taal-, Land- en Volkenkunde van Nederlandsch-Indië, welke beschrijving met slechts weinig veranderingen werd overgenomen in het werk van dienzelfden schrijver „Der Malaijische Archipel"; J. G. F. Riedel: ,,De landschappen Holontalo, Limoeto enz., tijdschrift van het Bataviaasch genootschap Deel XIX, zevende serie, deel I Afl. 2—, om niet te spreken van de kaart van S. C. J. W. van Musschenbroek, met korte toelichting, in 1879 door het Koninklijk Nederlandsch Aardrijkskundig Genootschap uitgegeven.

Bij beide beschrijvingen, zoowel bij die van Von Rosenberg als bij die van Riedel, ontbreekt evenwel eene kaart, terwijl die van Van Musschenbroek niet in de bestaande leemte voorziet, daar zij op te kleine schaal vervaardigd is en dus geen duidelijke voorstelling geeft.

Het kan dus geenszins overbodig geacht worden te trachten eene eenigzins bruikbare kaart van die Assistent-Residentie te leveren, en te meer wordt dit noodzakelijk nu, bij Indisch Staatsblad 1889 N°94, direkt bestuur voor het vroegere zelfbestuur in de Gorontalo-rijken in de plaats is getreden, en deze streken dus meer en meer de belangstelling zullen wekken.

Hoewel de thans door mij gepubliceerde kaarten slechts schetsen worden genoemd, is toch wat kaart N° 1 betreft op vele plaatsen van meetketting, boussole en aneroïde barometer gebruik gemaakt. Met de publiceering der kaarten te wachten, totdat eene volledige topographische