met eerbewijzen overladen, vooral indien zij reeds vroeger meerdere koppen hadden gesneld. Zoo droegen bijvoorbeeld de hoofden en beruchte voorvechters, die reeds meer dan drie koppen hadden gesneld, een aan weerskanten snijdende, met sterke weerhaken voorziene lans, waarvan het ijzer met een krans van varkensharen was versierd '). Ook vereerden de hoofden hunnen dapperen om dezelfde reden een halsring van gepolijste , aan een koperen ring geregen schijfjes klappernoot vervaardigd, kalambubu geheeten 2), waarop zij zeer trotsch waren. Dit distinctief werd echter ook bij anticipatie gedragen in welk geval, hij die het ontving, voor den raad moest hebben gezworen, een kop te zullen gaan snellen 3).
Latere berichten blijven bevestigen, dat het snellen op Nias nog zeer algemeen is. „Im Jahre 1877", aldus deelt de heer Sündermann mede, „machte ich mit dem damaligen Kontroleur, Herrn Mansveld, eine Reise zu den friedlichen Ono Lirnbu, die besonders von den benachbarten Iraono Lase heimgesucht werden. Herr Mansveld versammelte die Haupter der Ono Limbu im Hause des malayischen Datu am Seestrande und dort berichteten sie dann tlber die Sache. Der eine erzahlte von 12, die von seinen Leuten in den letzten 6 Monaten von den Iraono Lase getötet worden seien, der andere von 11, der dritte von 10 darunter auch Frauen und Kinder. Endlich sprang ein Hauptling auf, focht mit der Hand in der Luft herum und rief wütend aus: „Sie reiben uns noch ganz auf!" Die Mörder sind gedungene Leute; sie setzen ihren eigenen Kopf, oder den ihrer Kinder, zum Pfande, wenn sie ausgehen, im Falie dass sie keinen fremden heimbringen. Wenn sie weggehen, wird ihnen ihr Essen im Schweinetroge vorgesetzt. Man will ihnen damit bedeuten: „Ihr seid Schweine, oder Hünde, wenn ihr leer zurückkehrt." Haben sie dann einen oder mehrere Köpfe erbeutet, so werden sie aufs beste bewirtet. Es wird ihnen dann wohl der gekochte Reis auf einer Matte ausgebreitet und mit kleingeschnittenen Schweinefleisch untermischt. Haben sie keine Köpfe, so soll man wirklich sie selbst oder ibre Kinder tödten" 4).
Westelijk van de Niassers zijn het vervolgens de Mentawei-eilanders, die het koppensnellen in praktijk brengen. Wanneer een jonkman een jonge dochter ten huwelijk komt vragen, wordt hij in den regel begroet met de vraag „Waaraan kan ik zien, dat gij mijn dochter lief hebt?" waarop
1) Ilorner, De Batoe-eilanden, Tijdschr. v. Neder], Indië, 1840, bladz. 347.
2) Modigliani, 0. c., blz. 215.
3) V. Rosenberg, o. c., blz. 40.
4) Sündermann, Die Insel Nias und die Mission daselbst., Ailgemeine Missionszeitschrift, I Bd. (1884), blz. 415—417.
59