partijen mag de vraag of de Lawa de bovenloop van de Marowijne is, na de uitspraak van den scheidsrechter geen vraag meer wezen; maar staat het nu ook vast wat de Lawa is? De gemengde commissie van 1861 hield de Itanie voor de voortzetting dezer rivier. Het is bekend dat deze commissie, de rivier opvarende, bij elke vertakking den tak volgde, die zich bij de monding door grootere breedte onderscheidde, daarbij m. i. niet altijd voldoende rekening houdende met het verschijnsel dat de zijrivieren en kreken zich op eenigen afstand van hare uitmonding niet zelden aanzienlijk verbreeden.

In een artikel in het „Bulletin de la société de géographie commerciale de Paris \ Tome XI, 1888—89, blz. 235, dus vóór de beslissing gevallen was, stelde Henri Mager, wiens geschrijf over het grensgeschil overigens niets dan een aaneenschakeling van scheeve voorstellingen en grove onwaarheden was12), de vraag: „Lorsque les sources des criques Maroni des Indiens ou Kiéré-Kourou et de la crique Aroua seront fixées devra-t-on modifier la frontière politique des deux Guyanes, si ces sources sont plus lointaines que celles du Tapanahoni qui ne sont pas encore connues? Cette frontière devra-t-elle être déplacée a chaque nouvelle découverte d'une source plus lointaine et quelles que soient les conséquences de ces modifications incertaines, capricieuses, quotidiennes et fatales?" En dan ging hij aldus voort: Quoi qu'il en soit, les Hollandais, en s'appuyant sur 1'exploration de 1861, prétendent que par suite de son débit 1'Aoua est 1'affluent principal, que la frontière doit suivre 1'Aoua, puis 1'un de ses affluents, la crique Inini, ou la crique Araoua, ou la crique Maroni, ou 1'Itany: leurs prétentions officielies n'osent cependant pas dépasser 1'Itany".

Mocht het blijken dat een andere kreek met meer recht