Pacific had Murray de talrijke waarnemingen van admiraal Makarof (reis met de Vitiaz), in den Noord-Atlantischen Oceaan o. a. die van prof. Mohn, Koldewey (Duitsche N. Pool expeditie), Nansen, en Bruce (Jackson-Harmsworth expeditie).

De lijnen op de kaart zijn getrokken voor intervallen van 5 graden Fahrenheit. Ruwweg zou, volgens deze kaart, het gebied der oceanen op aarde verdeeld kunnen worden in vijf groote zones: i° een circumtropische zone van hooge temperatuur en geringe temperatuurs-verschillen, 20 en 30 twee circumpolaire zones van lage temperatuur en geringe temperatuursverschillen, 40 en 50 twee tusschenliggende zones van aanmerkelijke temperatuurschommelingen. Deze zones zijn echter, zooals met een oogopslag uit de kaart blijkt, volstrekt niet volgens parallellen begrensd, en de limiet van de zones van geringe schommeling zijn, (met uitzondering van den Atlantischen en den Indischen Oceaan) voor een goed deel nog hypothetisch, wegens ontoereikend waarnemingsmateriaal. In de poolstreken valt de limiet van de zeer geringe temperatuurschommelingen nagenoeg samen met de limiet van het eeuwige ijs.

Gaan we nu de lijnen op de kaart wat meer in bijzonderheden na, dan vinden we het volgende: De lijn van io° verschil omvat de noordkust van Azië en Afrika en het daardoor ingesloten gebied ligt grootendeels binnen de poolcirkels. Waarschijnlijk zou ze echter, had men meer waarnemingen, bochten beschrijven om het uitmondingsgebied van de groote Aziatische en Amerikaansche rivieren die zich in de poolzee storten. De overeenkomstige lijn op het zuidelijk halfrond nadert dichter tot de keerkringen, tot 50° Z.Br. in den Atlantischen Oceaan.

De tropische zone van geringe schommeling omvat vrijwel het gebied der koraalriffen. Ze vormt een bijna onafgebroken gordel rond den aardbol , daar ze, behalve door de landmassa's, slechts afgebroken wordt langs de Pacific-kust van Midden-Amerika, misschien ook langs de Westkust van Afrika. In het zuiden van den Grooten Oceaan strekt deze zone zich voorbij den Steenbokskeerkring uit; de samenhang met het overeenkomstige gebied van den Indischen Oceaan ligt in de straat van Malakka en de Timor-zee, maar van straat Soenda tot Timor strekt zich een langwerpig gebied van sterkere afwisseling uit, hoofdzakelijk ten zuiden van de Soenda-eilanden. Hoewel de afwisseling van de temperatuur voor elk afzonderlijk vakje de tien graden F. niet overtreft, loopen de temperatuurswaarnemingen in dezen equatorialen gordel van 70° tot 90° F. In den Indischen Oceaan ligt het equatoriale gebied ten zuiden van Kaap Guardafui en ten noorden van Madagaskar, het blijft vrij ver ten noorden van den Steenbokskeerkring en de noordelijke limiet volgt de kustlijnen van Arabië en Yoor-Indie op eenigen afstand. In den Atlan-