SCHOOL-UITGAVEN.

Enkele opmerki7igen van den heer Timmerman getoetst (zie T. N. A. G. 1895, p. 639—643).

De heer Timmerman is de eenige geregeld recenseerende geograaf van Nederland in het eenige Nederlandsche Tijdschrift, dat uitsluitend aan de geographie is gewijd; hij is bovendien voor en na examinator van de candidaten M. O. in de aardrijkskunde. Daardoor mag men zijn oordeel dat van eene autoriteit noemen. Er komt bij, dat hij, wonende in de hoofdstad, waar de eenige leerstoel voor deze wetenschap is gevestigd, alle hulpmiddelen en bronnen in kwistigen overvloed om zich heen heeft, in letterlijken zin „voor het grijpen" dus, zoodat voor hem het controleeren van feiten al heel gemakkelijk is. Daar, ten slotte, mijn «Beknopt Leerboek1' reeds anderhalf jaar in handen der Redactie was, had de recensent al den tijd, er meer dan oppervlakkig kennis mee te maken. Wie dit alles overweegt, zal met mij erkennen , dat het oordeel van den heer Timmerman in dezen van hooger waarde moet worden geacht, dan dat van vele anderen in dergelijke gevallen.

Vandaar dan ook, dat ik met genoegen de volgende feiten constateer. T. is het met mij eens, dat de behandeling naar natuurlijke landschappen — door mij op de geheele aarde toegepast en voor het eerst onder de geografen, voor zoover ik weet — „een juist beginsel" is, wat voor eene nieuwe richting al veel gewonnen mag heeten. Hij juicht verder het beginsel toe, de zoogenaamde natuurkundige aardrijkskunde zooveel mogelijk in de behandeling der verschillende landschappen te doen opgaan.

Deze adhaesie op de twee hoofdpunten is mij ten zeerste welkom. Niet minder de verzekering, dat ik nimmer verzuim, op de beteekenis van de ligging der plaatsen te wijzen en dat uit het laatste gedeelte van mijn Voorbericht „een streven naar nauwkeurigheid blijkt, waaraan de schrijvers van vele leerboeken een voorbeeld kunnen nemen". Echter moet ik tevens, op grond van datzelfde gezaghebbende er van, tegen enkele opmerkingen — aanmerkingen wil ik ze maar liever niet noemen, daar er niet overal eene besliste meening tegenover gesteld wordt — protesteeren, ook eene enkele zaak, die den recensent «niet geheel duidelijk" was, ophelderen.

regels — definities.

„Ik hecht niet veel waarde aan die zoogenaamde regels, die voor een deel niets anders zijn dan de uitdrukking van een bepaald feit of de aanduiding van een of ander verschijnsel".

Dit spijt mij, want ik acht het voor de geographie eeno levenskwestie. Mij hindert van den aanvang mijner studiën af die chaos van onsamenhangende feiten, en ik zoek met al den ijver, die in mij is, ze te groepeeren, te classificeeren, te definieeren; hunne verspreiding vooral aan regels te binden. Ik zoek met mijne leerlingen aan allerlei namen scherp omschreven begrippen te verbinden; ik laat door hen steeds eon alleenstaand feit zoo mogelijk tot eene groep van verschijnselen