gische schatkist de middelen worden gevonden om Congo-land uit drukkende geldelijke bezwaren te helpen. België zal het loon vinden voor materiëele opofferingen, zoo al niet aanstonds in groote winsten, dan toch in herstel van zijn handel, door nieuwe bronnen van bestaan voor haar nijvere bevolking: het beste middel tot verzwakking van de socialistische woelingen, waarbij „la misère noire prêche le vol!"
Voor den handel in het algemeen zullen wij de aanhechting van den Vrijstaat door België begroeten als een geluk, waardoor Zuid-Nederland, den te zwaren last van de schouders van zijn Souverein nemende, een koloniale mogendheid worde, evenals Noord-Nederland. Een flink, alleen aan het moederland verantwoordelijk koloniaal bestuur te Brussel zal een einde maken aan onregelmatige en beklagenswaardige handelingen van blanken tegen blanken, als onlangs de heillooze, bovendien voor den Vrijstaat zoo schadelijke veroordeeling van den Ier Stokes, waaromtrent „the Manchester Guardian" van 29 Augustus j.1. met nauw verborgen vreugde getuigde „The Congo State has failed to realise the hopes ofits creaters at Berlin, and the Stokes affair has brought it one step nearer to its end".
Door de aanhechting van Congo-land aan België zal paal en perk gesteld worden aan het eigenmachtig en baatzuchtig bedrijf van enkele ambtenaren, die zich verrijken onder vertreding der humanitaire beginselen, om welke Koning Leopold II, door geheel Europa gesteund, het beschavingswerk in Afrika aanving. Als gevolg dier aanhechting zal onder den equator een goede verstandhouding wederkeeren tusschen de Noord- en de Zuid-Nederlanders: welke banden in Europa immer nauwer toegehaald, maar aan den Congo steeds losser gestrikt worden. Wanneer Congo-land een Belgische kolonie worde, dan zullen billijke klachten over moedwil en willekeur langs diplomatieken weg gehoor vinden, en zal voor goed een einde komen aan zooveel twistpunten, die het prestige der blanken bij de negerbevolking benadeelen, oneensgezindheid zaaien bij stamverwante natiën, wier belangen eng samen gaan en wier oude wapenspreuk „Eendracht" bedingt tot „Macht".
Ons slotwoord zij een weerklank op het motto, door kapitein Monthaye voor zijn vaderlandslievend pleidooi ontleend aan Paul Leroy-Beaulieu:
„Ce qui serait souhaitable et naturel, c'est que le peuple beige se décid£t ÈL prendre la succession de son Roi; c'est qu'il transformdt 1'Etat du Congo en une colonie placée sous la direction et sous la sauvegarde de la Pelgique et ouverte au libre commerce de toutes les nations. La Belgique possède toutes les qualités et toutes les conditions pour réussir