De bergketens ten N. en ten W. van den Ixtaccihuatl onderscheiden zich in voorkomen, verweering der oppervlakte, en zelfs in flora, van die welke zich aan de zuidzijde van de Mexicaansche hoogvlakte uitstrekken, en de schrijver is van meening dat vóór het ontstaan der groote lavamassa's, welke de laatstgenoemde gevormd hebben (de Ajusco-reeks), het land in zuidelijke richting lager werd en de vastelanden van N. en Z. Amerika toen wellicht gescheiden waren door inhammen van de beide oceanen, gelegen tusschen hooge eilanden, de schakels in den keten die zich uitstrekt van Alaska tot Patagonie.

Wat de zoogenoemde eeuwige sneeuw op de bergtoppen aangaat, deze bestaat eigenlijk niet; zelfs langs den Popocatépetl is er feitelijk geen vaste sneeuwgrens, hoewel deze, zoowel als de Ixtaccihuatl, gewoonlijk bedekt zijn met sneeuw tot 2000 è. 3000 voet naar beneden. Dit is echter zeer verschillend; in November 1895 vond Howarth, bij de beklimming van den Ixtaccihuatl, geen sneeuw op n 000 voet hoogte (3353 m.), de plantengroei was daar welig en vol afwisseling en er kwam zelfs eene fijne varensoort voor. Terzelfder tijd was de top van den Popocatépetl aan de zuid- en de oostzijde bijna geheel vrij van sneeuw, zoodat hij in Februari (de beste maand voor de beklimming) waarschijnlijk geheel zonder sneeuw zal zijn geweest. Dat is natuurlijk niet het geval in alle seizoenen, maar het gebeurt wel dat op 17000 voet (5180 m.) geen sneeuw ligt.

De Popocatepetl heeft, naar Howarth's meening, in historische tijden geen uitbarsting meer gehad, behalve wellicht ten tijde der verovering van Mexico door Cortez ') en, naar beweerd wordt, ook in het begin dezer eeuw. Het is echter vrij zeker dat de werking sinds lang had opgehouden in 1846, toen er eéne beklimming heeft plaats gehad. De vroegere bevolking noemde den berg Popocani Tepetl: de rookende

In de September-aflevering der Geogr. Journ , p. 304, wordt door W. A. B, Coolidge en H. T. Munro medegedeeld dat de Ixtaccihuatl den 9den Nov. 1889 beklommen is door H. R. Whitehouse (Alpine Journal, Nov. 1890, in welk tijdschrift ook berichten omtrent den Popocatepetl voorkomen, welke vollediger en nauwkeuriger zijn dan die van Howarth). Whitehouse bevond dat de berg vijf dagen te voren beklommen was door J. de Salis en hij vermeldt ook eene beklimming in April 1890 door Prof A. Helprin en M. C. Baker. In twee punten verschilt hij met Howarth, want vooreerst is er, volgens hem, duidelijk een krater te herkennen en ten andere ligt er wel degelijk eeuwige sneeuw op den top en zijn er gletschers langs de hellingen.

1) Bij de discussie zeide de voorzitter, de heer Cl. Markham, dat uit de beschrijving van Bernal Diaz wel degelijk blijkt dat er toen eene uitbarsting heeft plaats gehad.