minder duidelijk de helling van den geestgrond naar het O., dus naar den Haarlemmermeerpolder waar; het eerste is vooral het geval bij hectometerpaal 30,5 tusschen Lisse en Hillegom. De westelijke oever gaat o.a. over de spoorweghalte Hillegommerbeek, langs de katholieke kerk van Vogelenzang en de buitenplaats Kuilenburg en eindigt met het polderdal ter hoogte van de bassins der Amsterdamsche Duinwaterleiding; de straatweg van Vogelenzang naar Zandvoort loopt ten deele juist op dezen oever. Wij hebben dus in hoofdtrekken het beloop van den O. (linker)oever van het groote polderdal der trekvaart leeren kennen, de W. (rechter)oever is minder regelmatig in haar beloop.

Van het boveneinde tot Vogelenzang blijft het dal nagenoeg even breed; de westoever wordt hier echter afgebroken, maar komt na eene korte tusschenruimte, die daarenboven misschien nog kunstmatig (door afgraving) is, weder te voorschijn als oever van een langgerekt duineiland, vergelijkbaar met dat van Wassergeest of Huis-Spekken bij Lisse. Dit duineiland draagt wel is waar goed herkenbare, maar toch zeer oude en reeds lang vastgelegde duinen, die door den tijd in zacht glooiende heuvels zijn overgegaan en geheel met gras begroeid. Op dit eiland staan eenige groote boerderijen, als: „Vaartwel, Druivestein, Kronestem , enz., waarvan het vee in de breede dalen ter weerszijden weidt. Waarom deze boerderijen hier gebouwd zijn, is duidelijk, zij liggen hoog en droog en vlak bij de lagere weiden; die aan de westzijde vormen den

Zilk-polder. .

In het verlengde van dit eiland van Kronestein treft men een kleiner

aan, evenzoo met lage en oude duinen en de boerdenj „Huis-ter-Lucht ; het heeft eene lengte van slechts 1,5-2 K.M. Aan zijn Z. W. einde versmelten de beide dalen van „Zilk" en Vogelenzang voor goed met elkander na een (of twee) malen in zijdelingsche verbinding gestaan te hebben.

De west (of rechteroever van het Zilk en later van het groote polderdal van Pietgijzenbrug wordt aanvankelijk door de gewone zeedumen, die hier zeer breed zijn, verderop door de binnenduinen van Noordwijkerhout gevormd. Deze oever is zeei gemakkelijk te vervolgen, evenals steeds, wanneer de duinen onmiddellijk aan het lagere weiland grenzen. Op de grens van de binnenduinen van Noordwijkerhout, „de Noordwijkerhoutsche Geest", en het dal loopen de „Heerenweg" en de „Kerkweg ; te midden dezer duinen ligt het dorp Noordwijkerhout, zooals hun naam trouwens reeds doet vermoeden. Van hier naar het Z. W., naar Noordwijk gaande, ziet men ze kleiner worden en nog ten N. O. van dit dorp verdwijnen. De duinstrook zet zich evenwel nog voort in eenen