naar het oordeel van een zoo grondig kenner der historische geographie als Prof. S. Ruge is, niet die wetenschappelijke beteekenis, welke erdoor sommigen aan gehecht wordt. Ik herhaal overigens dat ieder, die zich een zelfstandig oordeel wil vormen, de bronnen zelve moet kennen en dat ik dus geen autoriteitsgeloof wensch te prediken, maar alleen tot voorzichtigheid wil aanmanen.

Noord-Amerika.

Opnieuw zijn er astronomische plaatsbepalingen en hoogte-metingen verricht in het gebied van den Mount St. Elias, zoodat wij nu wel mogen aannemen dat die berg, na veel zwervens op de kaart, daar eindelijk tot rust is gekomen '). Zooals men weet, was de vraag omtrent de juiste ligging van den Mount St. Elias van belang uit een politiek oogpunt, aangezien de meridiaan van 1410 W. L. v. Gr. 2) de grens vormt tusschen Alaska en het Engelsche gebied der Dominion of Canada. Wat de hoogte van den berg betreft moest het altijd nog uitgemaakt worden of de Mt. St. Elias de hoogste berg van Noord-Amerika is of niet.

De resultaten der opnemingen van Turner en Mc. Grath in 1892 zijn thans, door eene mededeeling van den Superintendent der U. S. Coast and Geodetic Survey, Dr. T. C. Mendenhall, bekend geworden. De astronomische plaatsbepaling van Port Mulgrave werd door triangulatie verbonden met den Mt. St. Elias 3), terwijl ook de hoogten der waarnemingsstations ten opzichte van den gemiddelden waterstand nauwkeurig werden bepaald. Voor de ligging van den Mt. St. Elias werd aldus gevonden: 60° 17'35" N. Br. en 140° 55' 20" W. L. Hij ligt waar-

1) Vgl. het vorig overzicht in jaargang 1892, p. 989, waar ook verwezen wordt naar de vroegere jaargangen van ons tijdschrift; want de geschiedenis der opnemingen en beklimmingen van het gebergte zijn daar trouw gevolgd. Men vindt daar o. a. ook vermeld dat er door de U. S. Coast and Geodetic Survey eene door A. en H. Lindenkohl bewerkte kaart van Alaska (sch. 1 : 3,600,000) is uitgegeven (PM. 1890, p. 256), terwijl A. Lindenkohl in PM. 1892, p. 135 een zeer duidelijk overzichtskaartje van dat land geeft, bij zijn artikel: Das Gebiet des .Tukon-Flusses in Alaska und seine Bewohner.

2) Op dat kaartje staat: Ost v. Gr., maar dat is eene vergissing.

3) Door eene basis aan de westzijde der Jakoetat-baai; vgl. de meer uitvoerige mededeelingen en tabellen betreffende de gemeten zeniths-afstanden in PM. 1893, p. 143 vlg.: Mount St. Elias in Alaska und der Pik von Orizaba in Mexiko, von A. Lindenkohl, waaraan ook het bovenstaande schetskaartje is ontleend, op hetwelk de tiiangulatie-lijnen evenwel zijn weggelaten. Zie verder PM. 1893, p. 221.