Juszkewicz eene uitvoerige beschrijving gegeven van het gansche ritueel, dat op het huwelijk betrekking heeft, zooals dat tot heden toe te Welona in Samogitië heeft stand gehouden, en noo huwelijksliederen verzameld , welke aldaar worden gezongen l). Het zoude te veel van de aandacht des lezers gevergd zijn, indien ik hier van dit alles een ook slechts oppervlakkig overzicht wilde geven, vooral daar, hetgeen op de eene plaats gebruikelijk is, meestal ook met geringe wijzigingen voor andere Baltische streken geldt.

Daarom zal ik mij voornamelijk bepalen tot eene beknopte mededeeling der geboorte-, huwelijks- en begrafenisplechtigheden uit den omtrek van Dunaburg, zooals die ons door Wolter in zijn reeds meermalen aangehaald werk beschreven worden. Daaruit zal de lezer althans een denkbeeld krijgen van de archaïsche toestanden, welke onder de Baltische volken heerschen, en van het groote gewicht, dat de studie hunner talen, zeden en gewoonten ook voor den beoefenaar der ethnographie in de schaal legt.

Laten wij beginnen met een enkel woord over die plechtigheden, welke op de geboorte betrekking hebben. Volgens Wol ter 2) wordt bij de geboorte van een kind door alle huisgenooten feest gevierd, waarbij echter geen vreemden worden toegelaten. Indien er een vreemde komt opdagen, dan ontneemt men hem zijne muts, welke hij slechts voor een losgeld ten bate van den pasgeborene terug ontvangt.

Op den avond, die aan den doop voorafgaat, wordt het kind in warm water gebaad en op sommige plaatsen wordt tegelijkertijd door eene oude vrouw een haan geslacht, op dezelfde plek waar het kind is geboren. Somtijds wordt het kind reeds veertien dagen na de geboorte gedoopt, somtijds echter eerst na zes weken. Als het eerste kind moet gedoopt worden, brengen de ouders vooraf eene wieg in gereedheid, welke de gasten echter voor de peten trachten te verbergen. Na den doop moeten deze de wieg zoeken en als zij die niet kunnen vinden, zijn zij verplicht eene boete te betalen.

Andere, minder eigenaardige gewoonten kan ik onvermeld laten: in het algemeen zijn de geboorte- en doopgebruiken van veel minder belang dan die bij het huwelijk in zwang zijn, hetgeen ons niet kan verwon-

1) Hochzeitsbrauche der Wielonischen Litauer, in de Mitteilungen der Litauischen litterarischen gesellschaft III, 134 v. v., 201 v. v., 321 v. v. Litovskija svadebnyja rtarodnyja pjesni, St. Petersburg 1883.

2; T. a. p. 125 v. v.