hede Die poortwaarder heeft gewes hen hier te voren ge zien, want die is u]) getogen.

]:>at hadde ik hem geheeten, antwoordde heer Reinout. Ik zal my nu gereeden ende den kamp anevaan.

— Gy eii moet niet derwaart gaan, niyn lieve man! liep Katliaryne. — Hoe wardt gy zoo Beraadt u bet. Wilt gy u veclitens onderwinden jegen drie reuzen groot ende sterk?

iiiviier trouwe, dat wil ik, sprak die markies. IMettieii (finjj liy den graad neder.

p JTeeii, neen! riep zy. —lk zal eeiieii schalk ten koiiinge waart zenden, dat hy niet zynen liaroenen alle gader ons in liulpe vare in den droef'lyken stryd. | ■

_ j)at en zult gy niet, zoete vriendinne! Wie is liiei- kastelein*? Gy moet niy nu onderdaan wezen. Het is ky onrechte, zoo gy niet en doet dat ik n liiet. Ik zal hy niyner eere hlyven, hoe zoo ’t vare. Ik hen uw hesclinttei’, die n in zyn hehoed moei nemetn.

, Jegeii goiie schrikkelyke gygaiiteii kmnieii wy drie met tlfee garsoeiien ons niet en geweren. [

. Die markies loeeli vrieudelyke iip zyii wyf eiide sprak; Dat en zullen wy drie ook niet. Ik zelf zal alleene deze zake bestaan, zonder lielpe. Ik zal die inaagdenroovers doen greinzen. Komt my nu helpen, als een alderzoetste scliildknape, myn jjewand ane te doen ende myn goede zwaard te gorden. Daar na