WAt hier an de deure Uump

Brief van Teunis Pof an zien vrind Gait

Toon wordt keurmeester.

BESTE GAIT.

Wat is 't een slechte tied veur mennigeene. Wie wonen hier in een ofgelegen dorp, maar ie mossen nog is zien, wat hier zoo geregeld an de deure kump venten met allerlei artikels. Een mensche mut vake nee zeggen, al zoj graag wat van de menschen koopen, want ten eerste löt de pottcmenee het niet toe, en ten tweede zoj al gauw een verzameling hebben, zoo groot, daj zonder volle muuite een oardig winkeltien konnen opzetten en as wegwerker in provinciedienst mag ie geen handel drieven, zooaj zeker wel weet.

Det is bic ons zoo stark, dak nog gien segare in mien werk mag anpakken. Zoo stiet det in onze rigglementen, diCj wie pas weer uut Zwolle hebt ekregen. Nou der is wel wat veur te zeggen. Ie mut niét vergeten, dat er bie ons an de weg nogal is wat eléverd wordt an stienen en grinte en aj nou van die luu ook nog sigaren of een paar rieksdaalders an zeilen nemmen. dan zollen ze oe rare klinkers in de magt douwen. Want ze mut het toch uut de mateerderiejalen weer uuthalen. En doarumme hol ik mie altied maar sekuur an de rigglementen. En as ik noe een meneer met een auto de weg wiczc en hij wil mie een segare géven, dan zeg ik; ~Mag ik niet anpakken meneer, stekt hem hier maar in." en ik dcc de mond open. Zie hij mag hem mie wel tusschen de tanden douwen, maar ik mag hem niet anpakken. Och en varders is der bie ons niks te verdienen, dus ze hadden det artikel veur die segare ook wel weg kunnen loaten.

..Mor de wet mot gehandhaafd worden.” ze£ Toontje en die zit der zoo’n bettien de hcele dae in te snuffelen. Vooral met die kooplui die hita venten willen en met muzikanten met harmonika'i bint ze knap sekuur. Je hadden ze vrogger wel, de voet tusschen de deure zetten, as een vrouw® de veurdeure open deed, maar det wordt hun t stadhuis verboden, as ze een vergunning halenj Dan kriegt ze van hun léven gien permissie meel in ons dorp. Ik heb tegen Jentien ezegd: ~Deerne] as der eene an de deure kump, diej niet kwiet kuntj dan roep ie maar: ~Teunis loat Hektor is cffed lös!” en as ik niet thuus bin. roep ie det ook maa| en zie hef een oavend zitten oefenen en noe kan zd ■et zoo fijn blaffen, daj zweren zollen, dat het ceja •chte hond was. Wordt er noe ebeld, dan begiiM te eerst in de kamer te blaffen, zoo zwoar en zoq hard as ze kan en dan zeg ze: „Stille toch hond id tollen de menschen vermoorden.”

En onder die bedrieven is ze an de veurdeure ekommen. Dan dut ze lös en dan kik ze wat er te koop is. Is er een bretoale kerel, die ze niet kwiet kan, dan röp ze; „Hei, Teunis loat de hond is lös,' en dan is de koopman meestal ai weg. Niet dat ze de menschen niks gunt, maar het past haar soms niet en dan wil ze toch vrie wezen, um wat te nemmen of niet.

Toontje mut de muzikanten keuren, Det baantje hef ie ekregen op een morgen, dat er een vioelspöller um vergunning vroeg. De burgemeester liet hem een stukkien strieken. Hij spöllen zoo n olderwetsch stukkien van Jij, jij ligt mij an 't harte.” En noe beweert Toontje, dat ie een verkeerde noot beuren. Hij schreeuwen ineens van achter zien lessenaar: Vies!

Nou de burgemeester was een bettien kwoad, want al is ’t een stroatmuzikant, ie hoeft toch niet zoo hondsch wat te zeggen. En de vioelist was nog kwoajer. ~Heur is an jonge man, ” zei ie, ik weet

niet waj van mie wilt, maar ik loatc mie niet verskandclisccren in tegenwoordigheid van zien Edelachtbare. ’

..Vcldcrs, " zei de burgemeester tegen Toontje. ..ik ben mans genoeg, om dit geval te beoordeclen, je hoeft deze brave man niet te belccdigen, men kan wel vies van buiten en rein van binnen zijn.” ~En umgekeerd” vullen de vioelist an.

En hij spöllen nog een keer: Jij. jij ligt mij an ’t harte,” Toen hij an dezelfde fout kwam, kon Toontje 't niet meer uutholden.

~Burgemeester” zei ie, ~die man heeft geen muzikaal gevoel, hij speelt een verkeerde noot.”

~Goed," zei de burgemeester, ~dat hoor ik ook, maar daarom is 't nog niet vies.”

„Was ’t maar fics” zei Toon, ~dan was 't goed maar hij laat een kruis weg en hij moet fies spelen.' ~Ik snap der niks van,” zei de burgemeester, „speel het hem eens voor Velders” en Toon nam de viool van de muzikant en spöllen hem het heele nummertien veur. ~Zie burgemeester, ’ zei Toon, .die verkeerde noot, noemen ze in de muziek Fis en as ik vroeeger bij mijn muziekonderwijzer die fout maakte, dan riep ie ook: ~Fis Zoodoende riep ik dat straks ook in gedachten. ~Heh je het gehoord? ’ vroeg de burgemeester an de muzikant, houd er dan rekening mee en speel hier in 't dorp geen verkeerde noten, daar houden de menschen hier niet van.”

De muzikant kreeg zien vergunning en ging 't dorp in. ..V'elders,” zei de burgemeester, toen ze weer alleen waren, ~je moet dunkt me in ’t vervolg maar de muziek voor 't dorp keuren, je schijnt me nogal vies bij in de muziek.” ~Als ik doorgestudeerd had, had ik het ver kunnen brengen, ' zei Toontje. ~want ik had een goeie aanleg. Ik voel derekt of er wat inzit; die man b.v, doet me denken aan ..Riesjard Tauber!” ~Nou. nou,” zei de burgemeester, ~dat scheelt nog al wat. ”

~Nee " zei Toon, ~het klopt precies, want Tauber kan ook niet viool spelen,”

Afijn Toontje ging um twaalf uur noar huus um te schoften en loat nou die kerel net bie ons huus stoan te spöllen van:

~jij, jij ligt mij an 't harte," en weer verkeerd; hij maken nog dezelfde fout. ~Wel verdraaid” zei Toon, ~jij ezelsveulen kom vanmiddag hier an huis en ik zal je in een uur de beginselen van de muziek bijbrengen. Hij vertellen an Jentien, dat ie um vief uur iemand de toonladders mos leeren en Jentien schudden 't heufd en dacht: ~De bladeren vallen

/I ji : z !) :: dan kuj van alles meemaken.” X T _ _ Maar ze is in haar hart merakels gek met Toon rlifr i – •' en ze ging ’s middags noar de schilder en leenen een klein leddertjen van vief tree en toen Toon ura vijf uur thuus kwam had ze dit in zien kamer ezet. ..Juffrouw”, zei „wat moet er gebeuren met dat ding?”

~Nou meneer,” zei Jentien gebelgd, ~hartelijkheid is maar alles, ik dacht oe een pleizer te doen, umdaj iemand kregen, die van ladders zollen leeren. maar as een mensche wat goeds wil doen, muj 't niet verkeerd opvatten!” Toen ik thuus kwam zat ze der zoowat um te grienen. Toon maken het ’s oavends weer goed en trakteeren op gevulde brokken.

Maar de muzikant die zeker bange, was de nekke te breken op Toon zien toonladders is niet ekommen.

Of ie geliek had

TEUNIS,