geeft, zooals ik zoo straks opmerkte. Yerschil bestaat er toch, daar Hohl aan de achtérste twee voeten alleen wil laten trekken, terwijl Wei gen aan alle vier voeten trok, nadat hij dooreen tractie aan de achterste eerst een verschuiving van de twee deelen ten opzichte van elkander had trachten te bewerken. Yoor het zeldzame geval, dat een verloskundige zich inde noodzakelijkheid bevindt, de haring te leiden bij een thoracopaag in stuitligging, is het goed zich dezen handgreep te herinneren. Waarschijnlijk is het zeker, dat herhaalde malen van deze methode onbewust gebruik gemaakt is, De hoofdzaak bij onverwacht moeilijke haringen blijft echter altijd kalmte van den obstetricns, het zich dooreen rustig en nauwgezet onderzoek volkomen rekenschap geven van den toestand, niet overhaast te werk gaande, daar men zoo dikwijls bij mutilatie genoodzaakt is van de eene bewerking inde andere te vallen. Er is geen ontmoedigende!’ gedachte voor den verloskundige dan zich zelf te moeten bekennen: nu ik er kalm over nadenk, zou ik zeker anders hebben gehandeld en zou misschien de afloop gunstiger zijn geweest. Om dit zelfverwijt te ontkomen, kan de obstetricus geen enkel geval, al komt het nog zoo zeldzaam voor, verwaarloozen, ja, hij behoort ook dit ter beschikking te hebben inde schatkamer van zijn obstetrisch weten. Waartoe ruw geweld door zenuwachtige haast kan leiden, leert ons het geval, door Reiohsthaler in 1907 beschreven. Bij een thoracopaag in hoofdligging was geen diagnose gesteld; de tang werd aangelegd en, toen het niet gelukte het hoofd te voorschijn te brengen, nam men handdoeken, bond deze om het hoofd en trok nu zoo hard, dat dit van den romp getrokken werd, terwijl de schouders reeds onder de symphyse stonden. Ik heb getracht u, met de dissertatie van Chris teil als middelpunt, een korte schets te geven van de geschiedenis der baririg bij dubbelmonstra, en had daarbij het voorrecht onzen landsman Jacobus Denys te kunnen aanwijzen als den eerste, die de baring bij diplopagi op een wetenschappelijke wijze behandeld heeft en een handleiding gaf voor de therapie in dergelijke gevallen. In het reeds aangehaalde artikel van Playfair staan nog deze woorden, die ik tot de mijne wensch te maken: „It needs no arguments to prove, that we shall be in a better position to meet the difficulties, presented bij the birth of a doublé monstrosity, if we are well acquainted with the mode in which fermer cases have terminated, than if we trusted only to the inspiration of the moment to guide us.”

29