OPSTELLING DER ELFTALLEN Nederland. VAN DER MEULEN Bechts) (RFC) (Un^

Aanvoerder. DENIS VAN KOL (HBS) (Ajax)

KOOLS . U.WILDT BREITNER (NAC) (VUC) (ADO)

LANDAAIj W. tap . DE KREEK V. d. BROEK V. d. HEIJDEN (AGOW) (ADO) (GoAhead) (PSV) (Wageniïigen)

BASTIN ADAMS >.d. BOUWREDE V<X)RHOOP VERSUF (Antweip) (Anderlecht) (C S Brugge) (Llersche) (F C Brugge)

DE CLERCQ VAN HAIJVCE3 P. BRAINE (Antwerp) (CS Brugge) (Beerschot) Aanvoerdsr.

H(X>YDONCKX NOUWENS (Hasselt) (R C Meciielen)

Usks) BADJOU (Rechts (Daring) België.

INTERNATIONALE SAAMHOORIGHEID EN TAALVERSCHIL

In zijn Zondagmorgentoespraak, verschenen in ,j3e Radiogids” van 12 April op pag. 25, onder den titel ,JDe werkman en de door God ingestelde orde” laat kam. Zwertbroek ook het Esperanto een rol vervullen. Schijnt deze rol een bescheidene te Bijn waar ze in het verband van de rede slechts terloops genoemd wordt, bü eenig nadenken zal blijken, dat de eventueel? aan Esperanto toe te bedeelen rol een zeer gewichtige zal zijn in het internationale gebeuren

Vastgesteld hebbende, dat ' de internationale saamhorigheid der zelfde klassen in verschillende landen een feit is, meer>t Zwertbroek en hoopt het met ons ailen, dat deze saamhorigheid nog meer tot uitdrukking zal komen, ja overwegend zal worden, wanneer de taalverschillen tusschen de arbeidersklasse van verschillende landen op den duur zullen kunnen worden opgeheven.

Het middei daartoe noemt Zw. de invoering en' het algemeene gebruik van het Esperanto of dei geleidelijke opvoering van net ontwikkelingspeil! van de arbeiders in alle landen, waardoor ook zij,; evenals de bourgeoisie, de meest belangrijke talen: der groote volkeren zullen verstaan en spreken. i Hier nu, in dit iaatste gedeelte, toont Zw. zichj een echt Hollandsche internationalist en blykt zijn zienswijze fout op het belangrijkste punt. Het talenverschil tusschen de volkeren wordt nu; gevoeld en het mag geen geslachten meer duren! eer aan dit euvel, dat de toenadering der arbeiders; van alle in den weg een einde wordt,

Het mag niet, omdat het niet hoeft. Ware er geen internationale taai als het Esperanto er reeds een is, we zouden misschien genoegen moeten nemen met het denkbeeld, dat in een verre toekomst ook de arbeiderskinderen in de geiegenheid zouden zijn deze drie (of zijn het er vier of vyf?> belangrijke talen te ieeren. Elke oplossing is een gevolg van een algemeen gevoelde behoefte Het resultaat van eeuwenlang zoeken en streven een oplossing van het steeds moeiliJker wordende talenprobleem is de geniale vinding van Ur. Zanienhot, het Esperanto. |

Hetgeen Zw. als tweede stelling oppert Blijkt niet voor verwezenlijking vatbaar gezien het teil. dat de Idee, ieder leere ot meet vreemde taien, schijnbaar logisch en voor de hand liggend, nooit tot oplossing is gebracht. Hoe kan het ook anders? Geheel in de Bfa vac

kam. Zwertbroek’s toespraak ligt het antwoord, in elk stadium van ontwikkeling werd dan deze, dan gene taal als de belangrijkste aangemerkt. En er zijn nu wel weinig groote landen meer, die niet hun taal als tot de belangrijkste achten te behooren. Nu, meer dan ooit, dienen we te vermijden ons

in dit warnet van talen te begeven. Waarom toont zich hier Zw. als een Hollandsche internationalist? Omdat zijn gedachtengang aangezien hij blijkbaar nog niet definitief alleen voor Esperanto stelling neemt specifiek Hollandsch is. In Holland Lt> men er aan gewoo i geraakt, dat de bovenste en middelste lagen van ons volk min of meer aan talenstudie pleegt t> aoen ten gerieve van handel en verkeer Onaa ligging en relaties dwongen ons daartoe. In andere landen is aat in veel mindere mate of in ’t geheel niet het geval.

Ook de bourgeoisie In alle landen verstaat noch spreekt de belangrukste talen, zy die hun eigen taal tot de belahgrijkst rekei.en spreken slechts deze of min of meer goed die hunner mogelijk ook belangrijke naburen Moet onze arbeidersk.as->fc daarin volgen? Moeten de arbeiders van alle landen enkele talen leeren (ais het mogelijk waieli hiermede tijd en energie verspillende, want niet geleerd om der studie wille?

Of moet men slechts overal de taal leeren van één der n u belangrijkste naties, hiermede deze natie een niet te o verzien vcoi recht gevende boven anderen, (wat in zich sluit de mogelijkheid voor anderen om deze taal niet te aanvaarden) terwijl bovendien deze taal voor het eenc volk een natuurlijke taal is voor d. oveigroote meeiue.heid niet meer dan een hu 1 ptaal in het idioom waarvan de gebruiker niet dai’ zeer moeilijk doordririgt. |

: Men voere het ontwikkelingspeil van de arbeijders ailer landen op, doch mei. sla deze niet in iden wis ilii ii iii i i)ini||i I ili ii I iiiM' »

Onderschrilt; Ik heb in mijn toespraak, als zijnde op dit gebied niet voldoende deskundig, twee mogelijkheden genoemc Zélf geloot ik wel in de toekomst van he' Esperanto, maar mijn persooniijke meening doet In het verbana van zulk een algemeer.e toespraak met ter zake. Als de Esperantl.st<-n hi' n opvatting kunnen doen zegevieren zal ik dit echter van harte toejuicne.il ■^tW.