Zelfs op geringe hoogten en als U in ieder geval maar niet te lang belicht, worden de luchten met een U.V. filter al zwart genoeg. Een panchromatische film met zo gering mogelijke korrel, bijv. Panatomic X of Isopan F, een zo kort mogelijke ontwikkeltijd, en U krijgt negatieven die tot op ieder redelijk formaat te vergroten zijn. Van alle hierbij gereproduceerde foto’s heb ik dertig bij veertigers op tentoonstellingen gehad.

Verwisselbare objectieven kunt U thuis laten. Zie hoofdstuk gewicht op eens mans schouder. Behalve als U er op staat, ook opnamen van ver af gelegen bergtoppen te hebben, dan kan een telelens nuttig zijn. Maar negen op de tien maal zeggen zulke foto’s niet veel meer dan die goede prentbriefkaart beneden in het dorp.

En, eerlijk gezegd, met veel sneeuw en zon of nee, laten we geen kwade dingen over zonnekappen zeggen; dit is een typisch uitgroeisel van de omstandigheid, dat ik bezig ben alpinist te worden en zelfs let op het gewicht vaneen knoop van m’n broek.

Maar wanneer het mogelijk is, steek dan een ski inde sneeuw, neem een windjacket of de schaduw vaneen metgezel (teruggeven natuurlijk, zowel de schaduw als de windjacket). Zulks geldt dan in hoofdzaak voor tegenlicht-opnemingen.

„Maar dat is precies als bij gewoon fotograferen”, zei iemand. En zo is het ook. Want dit hele hoofdstuk had als volgt geschreven kunnen zijn:

Belicht en ontwikkel niet te lang!

Wees een verstandige jongen en breek je benen niet. Doe echter verder met het foto-apparaat waar je zin in hebt.

Als voorbeelden van wat een fotograaf inde bergen doen kan, heb ik de redactie een enorme stapel foto’s vaneen voorjaars-ski-reportage toegestuurd. Daarnaast wat werkfoto’s vaneen kleurenfilm-expeditie. (Wij hebben ons inderdaad door deze rijstebrijberg van stenen en ijsbergen heengegeten en er enkele hierbij geplaatst. Red.). Het is misschien wel interessant daarvan nog iets te vertellen.

Deze foto’s werden een succes in Amerika en zijn in een geweldige oplage dooreen van de grootste krantenconcerns gepubliceerd. Ook België en Zwitserland-zelf lieten zich niet onbetuigd. Dit soort foto’s blijkt de mensen te boeien, in ieder geval is het weer eens iets anders dan anders.

Als materiaal voor onze kleurenfilm gebruikten wij Kodak film. Hiervoor heeft men namelijk ook op grotere hoogten geen correctiefilters nodig. En dat is boven de 2000 meter wel belangrijk, omdat sommige kleurenfilms daar voor iedere paar honderd meter, die men meer stijgt, een ander correctief ilter tegen het teveel aan ultra-violet licht eisen, wil men niet steeds met blauwe kleurenprentjes uit de tank komen. Een blank U.V. filter is daarbij wel zeer aan te raden. Voor zwart-wit film gebruikt men uitsluitend het licht gele U.V. filter. En wat de schrijvende vrienden soms aan de redactie vragen over „zware” gele filters: wacht nu maar eerst eens, tot U daar zo boven de 1800 meter inde sneeuw staat, met een strakblauwe lucht boven U. Dan zult U zien dat het blauw zo diep is, en dus het contrast zo groot, dat U zich eerder zorgen maakt, dat èlk filter, ook het zwakste, de lucht al inktzwart zal doen worden, dan dat U over middelen moet piekeren, om er een beetje zwartigheid bij te toveren. Maar wat het lieflijk tere groen inde dalen betreft, zo in het voorjaar, ga daarmee maar Uw gang alsof U in Holland waart en laat het sluitertje tikken zoals het thuis tikt. Hoewel ook daar kort belichten een remedie is tegen tassen vol filter-assortimenten. Evenals in Holland. STOPPEL

Middagrust in het Nederlandse Ski-huis in Arosa. Stelt U zich dit in kleuren voor!