de sss-pioniers na huddersfield en nu

„SYSTEEMPRAAT STEEKT DE KOP WEER OP" I HET KAN VERKEREN, zei Breero!

door P. A. J. SMIT

IJET valt de SSS-ploniers blikbaar ■- 1 moeilijk de zaak critisch, objectief, eerlijk en loyaal te zien.

Het niet spelen tegen Frankrijk

Dhr Van Leeuwen argumenteerde in zijn vadio-sportpraatje het annuleren van de Wedstrijd tegen Frankrijk vnl. met de Uitspraak, dat het niet aanging onze amateurs in het veld te brengen tegen een Prof-elftal. De omstandigheden waaronder amateurs en profs het spel beoefenen zijn zo ongelijk. dat de amateurs te veel gehandicapt zijn bij een krachtmeting tegen profs, aldus spreker. Maar de werkelijke oorzaak had mets uitstaande met het feit. dat het Franse elftal uit profs bestaat. Het onige motief was. dat ons huidige nationale olftal het Franse landenelftal geen waardig partij kan bieden. En waarom niet? Vanwege de SSS-defensie! De Oranjevoorhoede maakte in de 4 wedstrijden in 1951 4 doelpunten per wedstrijd. Deze goede prestatie kon dus niet het motief zijn. De halflinie met Biesbrouck, Wiertz en Van Schijndel is sterk genoeg, tegen Frankrijk. Neen. alleen het feit. dat men met de handen in het haar zit over de stopperende defensie, kan als motief hebben gegolden. 19 doelpunten liet deze defensie door in de 4 interlandwedstrijden in 1951. tegen landenploegen, die stellig tot de zwakkere internationale tegenstanders behoren.

Thans de achtergrond van dit alles. Zes jaar geleden moest ons elftal met spelers, wier lichaamsconditie veel te wensen overliet vanwege de nauweiijks achter de rug zijnde Duitse bezetting, te Huddersfield spelen tegen het op herstel van prestige beluste Engels elftal. Tegen profs en nog Wel tegen de grootmeesters. Het werd 8-3. Een heftige polemiek vloeide uit die 8 voort. De SSS-propagandisten betoogden als uitsluitende oorzaak van deze débacle de afgedane orthodoxe speelwijze. De technische overmacht der Engelseh en het feit. dat deze profs waren, werden volkomen op de achtergrond geschoven. Wilde ons nationale elftal nog meekomen, dan diende onmiddellijk het lek in de defensie te worden gestopt door het wondermiddel SSS. Zij wonnen het pleit volledig. Het Oranje-elftal kreeg zijn nieuwe jas aan en de grote verenigingen volgden. Thans. 8 jaren later, spelen vrijwel al onze clubs in dit Engeise pakje. De prestaties van het afgelopen jaar hebben voor het nationale elftal aangetoond, dat het op een volslagen ineenstorting van he defensie is uitgedraaid. De wedstrijd tegen Frankrijk werd zeer verstandig hierdoor geannuleerd. Stel U voor, dat de huidige nationale defensie nu zou moeten optornen op Engelse bodem tegen een op Volle kracht spelend Engels nationaal elfml, zoals indertijd in Huddersfield! De Delgen, die tegen de Oostenrijkers tot een amadelijke B—O kwamen, maakten 7 doelpunten de laatste keer

De nederlagen in 1950 en 1951

. De zwakte van de nationale SSS delende, die zich in 1950 al aftekende, (7—3 19S1*' , accentueerde zich in 951 zodanig, dat van een zeef kon-word®” ®®®Proken. ZU die met zoveel geestfift hadden geijverd voor invoering van ®t SSS en tot de verwezenlijking ervan adden bijgedragen, zwegen over dit verontrustend verschijnsel. Na die 5—4 zege P de Belgen in Amsterdam was men in sle . resultaat en werd j de verblijdende productiviteit van voorhoede toegejuicht. leder objectief j, ®™®nier had echter kunnen constate-Bii ’ 1 Delgen voor de rest ’n stuk of de hadden kunnen maken als z0 kansen niet gemist hadden en topu**' timen niet zo uitstekend had Direct na deze wedstrijd heeft m dezes uitvoerig op het uiteren d ®’P®l van de defensie gewezen rgj ?..‘?”*P°Selijkheid gesignaleerd van een Wecßp stoppersysteem On int* gebrek aan snelle lers staande achterspehieuw * later moest opden Tnt **® D®!®®** worden aangetreeeer badden de internationaal Pinnan ru ® der Noren en landurn/i t in andere intertonen deze zwakte afaefenßlp**”u gaten in de oranjebsl* geboord. Zo hard als arvan da

toren was geblazen bij die op zichzelf staande 8 tegen de Engelsen, waarvoor zeer vele verzachtende omstandigheden waren aan te voeren, zo werd van diezelfde zijde bij die reeks van decadente verschijnselen een „bewonderend" hardnekkig stilzwijgen bewaard. Met de wedstrijd tegen de Belgen in Rotterdam voor de deur, verscheen in de Sportkroniek van 12 November 1951 een artikel, waarin niet slechts ernstig werd geappelleerd aan de zeer zwakke stopperdefensie, maar tevens op de oorzaken uitvoerig werd ingegaan en een andere speelwijze gesuggereerd. Als antwoord verscheen er 19 November in „Sport en Sportwereld” een artikel met als kop „Vertrouwen in onze verdediging thans wel gerechtvaardigd”. Het resultaat in het Feijenoordstadion kent men.. Niemand zal met de dooddoener willen komen dat het uitvallen van Schijvenaar daarmede veel uitstaande had. In de Sportkroniek van 3 December 1951 werd de SSS-pioniers in het belang van ons nationale voetbal dringend verzocht hun toch wel bevreemdend stilzwijgen te willen verbreken en in te gaan op de oorzaken van de opeenvolgende reeks van angstig hoge tegenscores. Op 10 December 1951 werd van die zijde voor de eerste maal gereageerd. In „Sport en Sportwereld" heette het: De remedie is: snelheid, snelheid en nog eens snelheid van de Nederlandse voetballer. Eerst 7 Jan. 1952 verscheen in dat blad een artikel met de opzienbarende kop; „Jonge, snelle achterspelers blijft een eerste eis”.

Grappig doet het aan in dit artikel een citaat, dat als een interessante beschouwing gekwalificeerd wordt, aan te treffen, met de inhoud: „Wanneer de T.C. het nu aandurft twee jongere en snelle achtersp.élers op te stellen, dan zijn we er met de Oranjeploeg zo ongeveer”.

In hetzelfde artikel wordt ook over naïveteit gesproken: Is men werkelqk zo naief te veronderstellen, dat de bondscoach en de T.C. niet reeds 6. jaren geleden, bij de invoering van het SSS in de oranjeploeg, wisten, dat voor een juiste uitvoering van dit systeem snelle achterspelers nodig waren? In al die 6 jaren zijn ze in geen velden of wegen te ontdekken geweest. Dat ze er thans evenmin zijn, bewijst wel het feit, dat de T.C. in arren moede Schijvenaar weer van stal moest halen.

In het geciteerde artikel in de Sportkroniek van 3 December 1951 werd letterlijk gesteld: „De gerechtvaardige vraag is of ons land wel ooit in staat zal zijn het type backs aan het nationaal elftal te leveren, dat beantwoordt aan hetgeen het 3-backsysteem beoogt. Met andere woorden, is het te verwachten, dat we eerlang achterspelers in het Oranje-elftal kunnen zien optreden, die grote baltechnische vaardigheid en spelinzicht kunnen paren aan grote start- en sprintsnelheid?”

Meent men dat de T.C. ze nu zo maar plots te voorschijn kan toveren? Nog steeds wordt blijkbaar over het hoofd gezien, dat met ’t invoeren van dit systeem, ons kleine landje met volbloed amateurs een speelwijze heeft trachten na te apen, die door profs werd verwezenlijkt. Het kan nog mogelijk zijn, amateurs met veel aanleg en ambitie, baltechnisch op internationaal peil te brengen, maar het is een illusie, dat zij over voldoende tijd beschik-

ken tevens hun lichaamstechniek, hun positiespel en hun snelheid tot dit peil op te schroeven, als niet van nature over deze eigenschappen wordt beschikt. Daargelaten dat hoe sneller de speler zich verplaatst, des te groter eisen aan zijn bal- en lichaamstechnische vaardigheid worden gesteld. Kenmerkend daarvoor is dat er zelfs geen snelle vleugelspelers voor het nationale elftal beschikbaar zijn. Dat in deze toestand spoedig verbetering zal komen, is zeer twijfelachtig. De ambitie van de spelers om zich de vele offers te getroosten om aan de genoemde eisen te voldoen, is ongetwijfeld minder dan die van vorige generaties. Men stelle zich geen illusies. Het zou prachtig zijn als de spelers zich in de zomer toegewijd op de athletiek wilden toeleggen om hun voetbalprestaties te verbeteren. Daar is vroeger nooit veel van terecht gekomen en weinig clubleiders zuilen hieromtrent optimistische verwachtingen koesteren. Neen het SSS, waarmede we thans opgescheept zitten, ligt ons zwaar op de maag. Het Oranje-elftal zit voor zijn defensie voorlopig met onoplosbare problemen en dat geldt evenzeer voor tal van verenigingen als men halsstarrig aan dit systeem blijft vastklampen.

SSS handhaven is blinde koppigheid!

Op de aangehaalde artikelen in de Sportkroniek, die de hand op de wonde plek legt, werd gereageerd met „Systeempraat steekt de kop weer op” en „Er wordt de laatste ttjd weer veel geschreven en gepraat over spelsystemen”. Moet daaronder worden verstaan, dat het SSS het einde vap alle voetbalwijsheid is, dat gehandhaafd moet worden, ook al ging de Oranje-defensie ermede in de mist?

Is het geen teken aan de wand, dat na 6 jaar practijk met het SSS boven het artikel in „Sport en Sportwereld” van 7 Januari als kop prijkt: „Voorkomen van hoge tegenscore belangrijk programmapunt!”

Dat de schrijver van bewust artikel 26 jaar geleden reeds over SSS schreef, moet als argument gelden om er verder geen woorden meer over vuil te maken. Afgezien van de erkenning, dat schrijver dezes destijds een even warm voorstander van het SSS is geweest en het genoegen had daar „slechts" 16 jaar geleden niet over te schrijven, maar het als oefenmeester met frappant succes bij verschillende verenigingen in de practijk toe te passen, moet in gemoede afgevraagd worden of er op het gebied van de tactiek niet een evolutie en ervaring bestaan.

Het is na de recente artikelen in de Sportkroniek over de W-M formatie slechts bekrompen halsstarrigheid te blijven betogen, dat het SSS het meest aangewezene, het meest logische en het meest eenvoudige systeem is, zonder goede argumentatie. Dat het SSS niet aangewezen, niet logisch en niet eenvoudig is, heeft de defensie van het Oranje-elftal afdoende bewezen.

Onjuist is het argument, dat het SSS het beste is, omdat het gemakkelijk kan worden aangepast aan elk tegenspeL Er Is juist geen systeem, dat zo gemakkelijk in zijn grondstellingen kan worden aangetast als het SSS. De voorbeelden liggen voor het grijpen. Speelt de tegenpartij met

een viermansvoorhoede, dan zien we hot SSS veranderen In de Zwitserse grendel. Zowel de figuur van de stopper als het magisch vierkant vallen dan weg. Speelt de tegenpartij met twee vooruitgeschoven binnenspelers en teruggetrokken midvooren buitenspelers, dan krijgt het SSS het beeld van de orthodoxe speelwijze. Trekt de tegenpartij een der buitenspelers ver langs de lijn terug met een binnenspeler vooruitgeschoven, zoals dit bij het Oranjeelftal noodgedwongen gebeurt door de opneming van Lenstra en welke speelwijze ook door Internazionale werd toegepast, dan hebben we bij de Belgen in da wedstrijden te Amsterdam en Rotterdam kunnen constateren, dat de aanpassing toch niet zo heel erg vlot verliep.. Het is juist de persoonlijke dekkingsopdracht. die het de tegenpartij zo gemakkelijk maakt de W-M formatie van de kaart te vegen.

Het heet dan verder, dat de improvisatie hierbij een rol moet spelen, die het een en ander vergt van het inzicht en de fantasie der spelers. Dus toch improvisatie. inzicht en fantasie? Is dan de persoonlijke dekkingsopdracht juist niet ingevoerd om die factoren zoveel mogelijls uit te schakelen? Juist vanwege de eenvoud en logica, waarin het SSS zo uitmunt boven de andere systemen?

Enfin, als er nu maar even voor gezorgd kon worden voor een paar jonge en snelle achterspelers voor het Oranje-elftal en de spelers allemaal wat harder gingen lopen, dan behoort alle ellende en zorgen over het defensieprobleem tot het verleden en kan het SSS blijven voortleven tot in lengte van jaren.

Waarom dan al dat geklets over systeem? Dat was goed ten tijde van Huddersfield, maar het is nu volkomen uit de tijd. Die onnozele 19 doelpuntjes in 1951 staan toch in geen verhouding met die 8 tegen Engeland?

Het kan verkeren, zei Bredero....

Voetbal in het buitenland

Bel«rie

Uitslagen eredivisie:

Charleroi SC—Antwerp FC 0—0; US Doornik—Berchem Sport 2—4; Daring Brussel—Olympic Charleroi O—0; FO Luik— SC Anderlecht 4—l; Racing Me» chelen—La Gantoise 4—o; Union St Gil» loise—Tilleur FC 4—o; Standard CL—FO Mechelen 2—3; Beerschot AC—Racing Brussel 2—o.

Door de overwinning op Anderlecht blijft Luik met 29 pnt de eerste plaats bezetten met 4 pnt voorsprong op no. 2 Union St Gilloise met 25 pnt derde en vierde staan FC Mechelen en Berchem Sport, beide met 24 pnt, onder aan de ranglijst kwam er in de posities van US Doornik en Standard, die resp. de 15e en 16e plaats innemen, geen verandering, daar beide clubs een nederlaag leden.

Frankrijk

Uitslagen Franse divisie;

Le Havre—Rijssel 2—o; Straatsburg—Nice I—3; Metz—Reims O—0; Bordeaux —Bete 2—l; St Etienne—Marseille 4—2; Roubaix 2—l; Sochaux 4—l| Lens—Nimes O—1; Racing Paris—Lyon 4—o.

Le Havre staat bovenaan met 31 pun» ten uit 22 gespeelde wedstrijden, gevolgd door Bordeaux, die 29 punten heeft. Op de derde en vierde plaats volgen ex aeque Rijssel en Nice, met elk 28 pun» ten. Lyon, dat 21 wedstrijden heeft ge» speeld, staat op de 17e plaats met 14 punten, Straatsburg staat op de 18e en laatste plaats met 10 punten uit 22 wedstrijden.

ItaliC

Uitslagen eerste divisie:

Bologna—lnternazionale 3—4; Como—Juventus 2—o; Lazio—Florence 1—0; Legnano—Napels 2—4; Lucca—Palermo 1— 0; Milaan—Triest 2—o; Padua—Spal 2 4; Pro Patria—Novara 1—0; Sampdoria—Udine 1—0; Turijn—^Atalanta I—l.

Juventus staat bovenaan met 28 punten. Milaan volgt de tweede plaats met 26 punten, terwijl Internazionale da derde plaats bezet met 23 punten. Onderaan de ranglijst staan Como, dat met 13 punten op de 19e plaats komt en Legnano sluit als 20ste en laatste de rjj met 8 punten.

Voetbal Is; wed-s f r ij d

Strijd gaat om de overwinning

Strijd wint men door Aanval

Wie durft, valt aan en – wint

Wie vreest verdedigt en – verliest

Aanval is ook De Beste Verdediging

Activiteit, Aanval en Snelheid !

MOORMAN.