Binnenhort een match tegen Duitsland ?

Engelands nationale elftal krijgt een Continentale vuurproef te doorstaan

Hoogtepunt: match tegen Oostenrijk 25 Mei a.s. in Wenen

(Door onze Engelse medewerlcer Denis F oster)

ÏTR is nieuw leven, bedrijf en actie gekomen in ’t Engelse voetbal na ’t gelijke spel tegen de formidabele Oostenrijkers. Hoewel gehandicapt door blessures van 7 spelers, die opgesteld of als reserves waren aangewezen, speelde het verzwakte Engelse team toch met meer „fighting spirit” dan vele nationale Engelse teams de laatste tijd gedaan hebben. Het staat dus vast, dat dit Engelse elftal niet het allersterkste was, dat momenteel in het „veld te brengen. En toch met uitzondering van de jonge rechtsbuiten Arthur Milton, die te vroeg in het nationale team kwam (hij had slechts 12 Leaguewedstrijden achter de rug) toch zag de ploeg er af en toe voortreffelijk uit, tóch was het samenspel af en toe briljant. Bovendien: Miltons betrekkelijk tekortschieten als vervanger van de geblesseerde Finny mag hem niet kwalijk genomen worden. Hij speelde niet eens slecht, maar was nog niet rijp voor dit, superspel. Hij zal er overigens spoedig rijp voor zijn. De hoofdtekortkoming van Engeland was, te ver doorgevoerd samenspel en aarzelend schieten tekortkomingen die men anders meestal bij Continentale elftallen aantreft

Critiek op de leiding

had Engeland de wedstrijd moeten winnen in do eerste helft, die doelpuntloos verliep. De voorbereiding was Vaak prachtig, maar de afwerking slecht en dat Engeland in de eerste helft niet scoorde, daaraan is het team /.elf schuldig. Geluk of pech staan daar buiten. Oostenrijk be/it ongetwijfeld een uitmuntend elftal, niaar, afgaande op de/.e wedstrijd, kan men de Weners toch geen superteam noemen. En het was evenmin 10, dat de match beantwoordde aan de' ietwat snorkerige verwachtingen, die verankerd liggen in de uitdrukking „Wedstrijd van de Eeuw”. Maar er was heel veel intelligent voetbal aan beide /.ijden en het gelijke snel was wel de beste oplossing. |

Holaas was de wedstrijd (naar ■mön mening) enigszins gehandicapt door de leiding van de Schotse scheidsrechter J. A. Mowat. Er zijn waarschijnlijk betere scheidsrechters in Schotland te vinden. (Bovendien; was het juist, de match door een Schot, een lid van het Verenigd Koninkrijk, waartoe ook Engeland behoort, te doen leiden? Red. Sportkroniek). Gelukkig werd geen der ploegen in het bijzonder bevoordeeld door zijn, Soms merkwaardige, beslissingen.

Hoe goed zijn de Duitsers dan wel ? Het eigenlijke resultaat van dit gelijke spel is, dat de verrichtingen van het naoorlogse Duitse voetbalteam in een flatteus licht zijn komen te staan want de Duitsers sloegen Oostenrijk in dit seizoen, en nog wel in Wenen en met 2 goals verschil (2—o). Er be.staat momenteel een aanzienlijk optimisme in Engeland aangaande de kwestie van een volledige interlandwedstrijd tegende Duitsers, vrij binnenkort te spelen.

Na een stilstand van 1,3 Jaren sinds de laatste interlandmatch tussen Engeland en Duitsland in 1938 is onlangs een stedelijk elftal van Londen op bezoek geweest in het Olym- Stadion te Berlijn en neett daar tegen een team van Berlijn gespeeld (1—1). De mogelijkheid bestaat zelfs, 1 reeds een interlandmatch in net volgende seizoen kan worden vastgesteld, maar in elk geval IS een returnmatch van het Londen—Berlijn-geval vrijwel zeker voor 1952 in Londen dus, en vermoodeiijk bij kunst-

stadion.

Drie „iiilerlands” in 10 Jaijjen Nu de wedstrijd tegen Oostenr\jk achter de rug is, zal Engeland voorlopig geen Europese Continentale landenploegen meer ontvangen, maar in Mei volgt een buitengewoon belangrijke Continentale tour, waarbij 3 Interlandwedstrijden in tien dagen zullen worden gespeeld, Tegen Italië wordt gespeeld op 18 Mei, tegen Oostenrijk op 25 Mei in Wenen dat kan net zo goed ~de Wedstrijd van de Eeuw” worden als de match in Londen, eind November vorig jaar! en ten slotte wordt In Zürich tegen Zwitserland gespeeld op 28 Mei, terwijl het Engelse B-elftal op 14 Mei tegen Frankrjjk-B speelt en op 18 Mei tegen Zwitserland-B. Italië heeft Engeland na HS HlsSi o Londön, D6 6nig6 na oorTogse ontmoeting met Oo.stenrijk was die van eind November jl., maar Zwitserland is ook al weer een oude bekende. In Zürich heeft Engeland in ’47 ygrioren, voor welke nederlaag het jaar daarna in ponden een 6—Ó revanche werd „gnomen * ' O

Het is ongetwijfeld een zwaar programma met de wedstrijd tegen Oostenrijk als gelijktijdig hoogte- en zwaartepunt en Engeland zal buitengewoon goed moeten spelen om ongeslagen thuis te komen.

Engeland wordt Irclcr Maar ondanks bepaalde tekortkomingen het Engelse voetbal is doende, de voor-oorlogse kwaliteit terug te krjjgen. Onmiddeliyk na Wereldoorlog II brachten geestdriftige, maar ongeroutineerde, jonge spelers aanzienlijk meer snelheid in het spel, dit echter ten koste dikwijls van de ware voetbalkunst. Nu is het ouderwetse, intelligente voetbal bezig, zijn plaats te herwinnen, zonder dat de opgevoerde snelheid verloren is gegaan. (In dit verband is het interessant, er op te wjjzen, dat de Portsmouth-manager de prachtige plaats op de ranglijst van Montgomery’s club verklaart door te wijzen op een gewijzigd beginsel, volgens welke de spelers te werk gaan: wat minder sneiheld, wat méér accuratesse. Red. Sportkroniek). Er was een tijd, waarin Engeland onverslaanbaar was voor vontiuciitale landenploegen,

maar enkele nederlagen vlak vóór Wereldoorlog II en vry vele daarna, hebben velen de indruk gegeven, dat het Engelse voetbal sterk is achteruit gegaan, In enkele opzichten is dat ook wel zo, maar in hoofdzaak ligt de zaak aldus, dat de tegenstanders veel en veel beter zijn geworden. De tijd, dat Engeland „met één been” door een interlandmatch wandelde, is voorbij. VVy zjjn niet langer de meesters en onze tegenstanders niet langer de leerlingen. Een Engels elftal heeft tegenwoordig hard te vechten voor de zege, zo niet, dan gaat de wedstrijd verloren. Eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat een en ander de sport ten goede komt. En laten wü hopen, dat het al vaak naar voren gebrachte plan om een Europese V'oetbalbeker-competitie in te voeren, binnen afzienbare tyd werkelijkheid wordt.

Vlaardingen vooruit

In 1931

Mochten wü In IOSO reeds een gestadige vordering waarnemen van de werkzaamheden bij de aanleg van een serie nieuwe sportterreinen, in 1951 werden aile voorgenomen voorzieningen, ten behoeve van een goede, harmonische ontwikkeling in Vlaardingen, op één enkele uitzondering na. verwezenlijkt. En nu aan het einde van dit werkzame ja.ar mag worden geconstateerd, dat de oude haringstad thans één der meest bevoorrechte steden van ons land is.

Zo werd het fraaie Fortunacomplex, een lustoord voor de voetballende jeugd, aan de Floreslaan, enthousiast in gebruik genomen. De Zaterdagmiddagvoetbalvereniging „Zwaluwen” één der grootste clubs wat het aantal elftallen betreft, kon gebruik gaan maken van een nieuw home, dat gevestigd is op het Babberspoldercomplex, waar ook de R.K. vereniging WIK onderdak kreeg en over twee velden beschikt. Zwaluwen kreeg er drie ter beschikking, evenals Fortuna. DVO, dat van de gemeente de beschikking kreeg over een stuk grond, toverde dit om tot een bruikbaar speelterrein, dank zij intense me. dewerking van eigen leden, en is dus nu ook uit de misère. Intussen werkt De Hollandiaan hard om de nieuwe accomodatie in de Babberspolder op tijd gereed te krijgen, zodat medio 1952 deze KNVB-club over twee eigen velden beschikt. Zoals men weet bouwt De Hollandiaan hier een clubgebouw, waarvan ook andere onderafdelingen van deze vereni-

ging, zoals de gymnastiek, gebruik zullen kunnen maken.

De Clubprestaties Alleen rijst de vraag of de prestaties van de Vlaardingse clubs evenredig zijn geweest aan bovenvermelde feiten. Daarover kunnen wij dan maar matig tevreden zijn. Fortuna’s lot heeft in de 2de klas, in April 1951, aan een zijden draad gehangen. In de laatste uitwedstrijd tegen HOV werd het tweede-klasserschap echter geprolongeerd. Noch de Hollandiaan, noch VFC zagen kans in een hogere afdeling te komen en ook in de lopende competitie waren de prestaties van de KNVB-clubs (Zondag) wisselvallig. VFC kon b.v. de wedloop met HOV niet bijhouden. In de Zater-

dagmiddagafdeling dingt Zwaluwen, dat beslag legde op de KN VB-beker, nu naar het kampioen, schap, maar Sunlight bengelt hopeloos onderaan, met weinig kans om uit deze benarde positie te geraken. Hij de reserves van VFC en De Hollandiaan ging het beter. Beide elftallen werden in de vorige competitie kampioen, doch alleen Hollandiaan 2 promoveerde. Wellicht beleven wij dus van de jeugd over enkele jaren wat grotere successen. Aan de sportterreinen kan een eventueel falen dan niet meer liggen. Daarvoor heeft het Vlaardingse gemeentebestuur uitstekend gezorgd! Daarvoor ook een ere saluut aan de bestuurders van deze stad, dia een open oog voor een goede harmonische lichamelijke ontwikkeling blijken te hebben.

KRONIEK

Men HEEFT natuurlijk In de Sportkroniek van 24 Dec. gelezen, dat dhr. Imanse te Middelburg door 't Bondsbestuurslid, dhr Wijdicks, tot Bondsridder is geslagen. Dhr Imanse is „pas” 20 jaar bestuurslid van de Afdeling Zeeland, en het is niet de fewoonte een functionnaris ie minder dan 25 dienstjaren heeft het Bondsonderscheidingsteken toe te kennen. Er moet daarvoor dus een bijzondere reden zijn geweest. Inderdaad! Imanse begon zijn voetballoopbaan als speler van de V.V. Middel-' burg. In 1929. op 22-jarige leeftijd, werd hij scheidsrechter. Zijn entrée als official deed hij op 24 December 1931 toen hij tot secretaris-competitieleider werd gekozen van de Zeeuwse V. 8., die toen 30 verenigingen met 2000 leden telde. In 1948 verkoos men hem tot voorzitter-competitieleider; sedert 1949 is hij „alleen nog maar voorzitter”. De Zeeuwse V.B. telt nu 84 verenigingen met 8000 leden. Imanse heeft zitting gehad in allerlei commissies. Hij reorganiseerde de Straf-, Scheidsrechter- en Protestcommissies. Hij stelde de Technische- en Keuzecommissie in, waarvan hij verscheidene jaren voorzitter is geweest, alsmede de Reglementscommissie. Met zijn medewerking kwam het Zaterdag-, junioren- en pupillenvoetbal tot stand. Behalve Afdelingsvoorzitter is hij bestuurslid van Zuid I, lid van de Bondsvergadering, gedelegeerde van de Sub-Scheidsrechterscommissie en de vertrouwensman van de KNVB-Commissie voor oorlogsschade voor Zeeland. Het Bondsonderscheidingsteken is dus terecht aan dhr Imanse toegekend. O

Ook „Juliana” te Spekholzerheide heeft enige van haar werkers' onderscheiden. Het zijn'Ant. Hermans, Joh'. Moonen, Jos. en Pierre Scheren en Martin Senden, die werden gedecoreerd met de medaille voor 40-jarig trouw lidmaatschap. „Het zijn allen „oer-Julianen”, aldus de Junianabanier, die weinig aanspraak maken op rechten en hun plichten hoog aanslaan”. Jos. Scheren bekleedt al vele jaren de functie van voorzitter; Antoine Hermans is reeds langer dan een kwart eeuw Hoofdjeugdleider; Pierre Scheren vervult naast zijn kascontroleurschap en het penningmeesterschap van het Trainingsfonds, een taak in de entréekaartenverkoop; Johan Moonen kascommissielid bewaakt de gi'ote poort bij thuiswedstrijden en Martin Senden treedt op als plaatsencontroleur bij de thuiswedstrijden. Wanneer het in onze voetbalwereld mooi en goed is, dan komt dat omdat mensen als die van Juliana er in hebben gewerkt. O

Er is nog meer te waarderen In onze voetbalwereld. Dat doet men bijv. als men de Notulen van de bestuursvergaderingen der clubs bijhoudt. Geregeld leest men, dat club A aan club B vraagt of haar speler Pieterse, die in het garnizoen ter plaatse waar club B is gevestigd ligt, of er tijdelijk werkzaam Is gesteld, bij die club mag trainen. Het antwoord luidt steeds: Natuurlijk ! En Pieterse wordt als vriend tegemoet getreden. Kijk, men blaast zo gauw van de toren als men iets ongerechtigds denkt te w'eten, maar laten wij het bovenstaande nu eens aan het begin van 1952 mogen uitbazuinen.

Spelmoment Engeland-Oostenrijk: 10 Oostenrykers hebben zich in hun strafschopgebied verzameld om een vrije schop af te slaan.